Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tadej Pogacar laat Evenepoel en andere concurrenten alle kleuren van de regenboog zien in Waalse Pijl
Tadej Pogacar heeft voor de tweede keer in zijn carrière de Waalse Pijl gewonnen. De renner van UAE Emirates XRG toonde zich bovenop de Muur van Hoei bijzonder dominant en won met grote voorsprong op de rest.
Normaal gesproken wordt de Waalse Pijl op de laatste keer Muur van Hoei beslist. Maar met Pogacar en Evenepoel aan de start van de Ardense klassieker, rees voor het eerst in jaren weer de vraag op of de wedstrijd niet vóór de laatste keer Muur al beslist kon worden. Een mooie uitdaging voor de Belg en de Sloveen, hoewel er woensdag eerst nog een goede 200 kilometer koers moest worden afgewerkt en er meerdere kapers op de kust lagen – zo zagen we al in de door Mattias Skjelmose gewonnen Amstel Gold Race.
In de openingsuren zagen we een vroege vlucht met vijf renners vertrekken uit het peloton. Daarbij zaten Siebe Deweirdt, Tom Paquot, Ceriel Desal, Artem Schmidt en Simon Guglielmi, die iets meer dan twee minuten wegreden uit het peloton. Niet alle renners in het peloton hadden daar vrede mee, want met nog 140 kilometer te gaan vielen Robert Stannard en Tobias Foss weg uit het peloton en even later zagen we ook Andreas Leknessund en Frederik Dversnes vooraan aansluiten. Voor Deweirdt ging het ondertussen te hard: hij moest lossen en zou geen rol van betekenis meer spelen in de wedstrijd.
foto: Cor Vos
Slijtageslag, favorieten wachten tot Muur van Hoei
In de laatste 100 kilometer werd de koers door het slechte weer een slijtageslag. In de kopgroep moest de ene na de andere renner lossen en uiteindelijk zouden alleen de Noren – hoe kan het ook anders in dit weer – overblijven: Foss, Leknessund en Dversnes. Met nog 7 kilometer te gaan werden zij teruggepakt door een flink uitgedund peloton, waar de ten val gekomen Skjelmose niet meer in zat.
De echte favorieten zouden uiteindelijk lang wachten. Pas op de Côte de Cherave ontstond er reuring in het peloton, toen de jonge Zwitser Jan Christen een ferme beurt op kop deed voor kopman Pogacar. Hoewel het peloton nog verder werd uitgedund, zou de aanval van Pogacar er niet komen. Slechts dertig renners zouden uiteindelijk beginnen aan de laatste en beslissende klim van de Muur van Hoei.
Pogacar oppermachtig, Evenepoel negende
Op de Muur van Hoei liet Pogacar er geen gras over groeien. De wereldkampioen reed binnen een mum van tijd tien seconden weg van zijn concurrenten en zou met overmacht de koers winnen. Evenepoel moest na de aanval van Pogacar meteen passen en zou als negende binnenkomen. Kevin Vauquelin en Tom Pidcock mochten wél met Pogacar mee het podium op.
EENDAG 
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Pogacar maakt het anders wel saai. Normaal is de eerste die aangaat een vogel voor de kat op de Muur van Huy maar hij natuurlijk niet.
Benieuwd wat de uitvlucht vandaag gaat zijn. Zijn ploeg heeft in ieder geval hard genoeg gewerkt. Zou ie het over zijn lippen krijgen dat er 8 man beter waren?
- Last van de val in de Amstel Gold Race
- Last van de kou
- Opnieuw vuiltje in het oog
Volgens mij maakte Soudal de koers zo hard als de ploeg en diens kopman konden.
Nys was best goed voor de eerste keer, plus hij had een hele tijd geen ondersteuning met dat zo goed als heel de ploeg bij Skjelmose is gebleven of mee op de grond ging. Evenepoel daarentegen valt tegen. Hele sterke teamprestatie, Vansevenant die er nog bij zat aan de voet (en dan direct moest lossen maar dat was te begrijpen na al dat werk) en vervolgens niks van acceleratie nog hebben. Het is geen code rood ofzo, maar echt lekker moet dit niet voelen.
Voor mij blijft het en 33-33-33 hij, Evenepoel of derde hond.
Sommigen vinden dat zuur uit mijn mond, maar het zijn de woorden van Tadje zelf over concurrenten en dan is het blijk van respect.
Oh wacht..