Tadej Pogacar wil niets weten van ‘zekere Girozege’: “Niet respectvol naar andere renners”
Interview We hebben al veel stemmen gehoord in aanloop naar de Giro d’Italia, maar donderdagavond liet ook de absolute topfavoriet van zich horen, in de vorm van een online persconferentie. Daarin bleef Tadej Pogacar opvallend hard op de vlakte, ondanks dat hij de afgelopen weken al grote indruk maakte in de Strade Bianche, Vuelta a Catalunya en Luik-Bastenaken-Luik.
“Na Luik-Bastenaken-Luik heb ik nog een paar goede trainingen gedaan. Ik heb een beetje tijd met mijn familie gespendeerd, en ben gaan karten met vrienden. Nu merk ik dat de Giro steeds dichterbij komt, en je wil er gewoon graag aan beginnen. Ik tel de dagen af, de spanning groeit. Er komen ook wat zenuwen bij kijken, maar wel op een goede manier.”
Tadej, veel mensen zeggen dat je de Giro op voorhand al gewonnen hebt. Wat denk je als je zoiets leest?
“Dat is… shit, en niet leuk. Het is niet respectvol naar de andere renners. Het gaat niet allemaal alleen om mij en UAE Emirates. Er is niet zo veel verschil tussen ons en de rest op de grote beklimmingen. Iedereen is hier goed op voorbereid en elke ploeg wil voor de zege gaan. In de media is het, zoals wel vaker, bullshit.”
Je hebt de afgelopen maanden wel indruk gemaakt op een manier zoals weinig anderen dat hebben gedaan.
“Misschien is dat mijn fout. Ik heb dit jaar een paar wedstrijden uitgekozen, waar ik me heel goed op had voorbereid. Ik won, maar ik heb mijn seizoen gewoon niet zoals de meeste anderen aangepakt. Zij hebben meer voorbereidingswedstrijden gedaan, om hun vorm langzaam te doen groeien. Ik koers gewoon wat minder. Je moet het hele brede plaatje bekijken.”

Trekt Pogacar zijn voorjaarsvorm door? – foto: Cor Vos
Wie zie je als je grootste concurrenten voor de eindzege?
“Er zijn veel goede jongens die naar de Giro komen. In drie weken kunnen er veel verrassingen gebeuren, veel jonge renners komen hier ook in een goede vorm heen. Daarnaast is Romain Bardet goed in orde, hij heeft recent getoond dat hij in vorm is. Geraint Thomas zal, zoals altijd, dik in orde zijn in de Giro. Hij is goed voorbereid en zal niet teleurstellen in zowel de bergen en de tijdritten. Na de tweede dag zullen we al weten wie goed is.”
Is het ook de bedoeling om na dat eerste weekend al in het roze te staan?
“Dat is geen specifiek doel, nee. In Rome moet ik de trui hebben, maar niet per sé na de eerste ritten. We bekijken dag per dag hoe het gaat, hoe de benen zijn zullen we de eerste dagen zien. Dan is het afwachten hoe de wedstrijd ontwikkelt. Als er een kans is om te winnen en het roze al te pakken, dan grijp je die natuurlijk. Maar we moeten ook slim zijn.”
Hier en daar worden er ballonnetjes opgelaten over jouw ploeg, die niet sterk genoeg zou zijn om drie weken te controleren. Hoe kijk jij daar zelf naar?
“Ik denk niet dat ik twijfels moet hebben over de ploeg. Natuurlijk zal ik soms geïsoleerd zitten in de bergen, maar ik denk dat ik veel vertrouwen mag hebben in Rafal Majka en Felix Großschartner. Ook Domen Novak en Mikkel Bjerg kunnen goed werk leveren in de bergen. We hebben dan nog een sterke Vegard Stake Laengen, die op het vlakke een echte sneltrein is. Op die manier kunnen de anderen wat meer relaxen. Ik heb veel vertrouwen in de ploeg, Juan Sebastian Molano en Rui Oliveira kunnen helpen positioneren. Als alles normaal verloopt, hebben we over de hele Giro gezien een goede ploeg.”
Is het lastig om opnieuw die favorietenrol te moeten dragen?
“In elke wedstrijd die ik doe, daar ben ik de favoriet. Daar ben ik al gewend aan. Ik ben goed voorbereid, maar je moet wel in je achterhoofd houden dat iedereen tegen ons zal koersen. Dat is altijd zo. We zullen de Giro van bij de start in handen moeten nemen. Iedereen zal naar ons kijken. Als je een goede ploeg rond je hebt, valt die druk mee. We moeten ons eigen plan volgen, en voldoende overhouden voor de slotweek.”

In Luik maakte Pogacar grote indruk – foto: Cor Vos
Het is een Giro met opvallend veel tijdritkilometers. Heb je jezelf daar specifiek op voorbereid?
“Ik heb meer tijd op de tijdritfiets gespendeerd de afgelopen maanden. Ik voel me redelijk goed op dat tuig, maar niet zo goed als op de wegfiets. Ik had graag nog een beetje meer tijd op de tijdritfiets doorgebracht, maar je kan niet op alles trainen. Het was wel al veel meer dan vorig jaar, en ik voel dat ik steeds meer vertrouwen krijg in mijn tijdrit.”
Het wordt je eerste Giro. In welke mate verwacht je dat het anders wordt dan de Tour en de Vuelta?
“Iedereen weet hoe hard de grote rondes onderling van elkaar verschillen. Maar eens je ze gereden hebt, kan je pas echt weten hoe het is. Ik verwacht van de Giro vooral slecht weer, lange etappes, niet al te hoge temperaturen. Aan de andere kant misschien ook wat minder stress dan de Tour. Het heeft z’n goede kanten, maar ook mindere.”
Naar welke beklimming kijk je het meeste uit?
“Ik ken ze niet allemaal bij naam. Ik kijk uit naar de eerste dag, om eindelijk weer te kunnen koersen. De tweede dag op Oropa zou al een goede finish kunnen zijn. Ik hou ervan om te beginnen met een paar zware ritten. Ook zijn er die etappes naar Livigno en de rit over de Monte Grappa op de laatste zware dag. Er zijn ook veel mooie beklimmingen tussenin, die ik nog ken van vroeger of waar ik al heb getraind.”
Tot slot, ben je extra hongerig nu je veel hebt getraind en minder gekoerst de afgelopen weken? Hoe is die aanpak bevallen?
“Goed, ik hou van hard trainen. Al heb ik tussendoor ook enkele rustperiodes genomen. Dat is hoe je beter wordt. Als je van koers naar koers gaat, kan je soms vermoeid worden zonder dat je het zelf doorhebt. Voor mij werkt deze aanpak, met minder koersdagen en meer training, goed. Je hebt meer gestructureerde weken. Maar nu ligt er wel veel competitie te wachten. Mentaal ben ik iets frisser om die aan te gaan.”

Contador zegt hierop: “ vanaf dag 1 met zo groot mogelijke groepen wielrenners ( als het lukt met 30 a 40 man) aanvallen zodat zijn ploeg afgemat wordt. Dat is je enige kans”.
Contador schetst meteen het probleem hierbij. “ Als Pogaçar na het openingsweekend en de eerste tijdrit een grote voorsprong heeft gaat iedereen al voor plek 2 fietsen en wordt UAE gespaard doordat dan wellicht een team als INEOS bereid is kopwerk te doen om plek 2 te verdedigen”,
Deze Giro moet je alleen kijken voor de massasprints. Met andere verwachtingen kom je bedrogen uit. Deze Giro wordt een 3-weekse pr-campagne om de Giro en Vuelta 2-weeks te maken.
Er zitten namelijk vele kilometers tussen voorbeschouwing en finish. Waarin vanalles kan gebeuren, en waarbij slechts zelden alles loopt zoals vantevoren bedacht.
Natuurlijk weet ie zelf ook wel dat hij, als alles volgens de verwachtingen gaat, de sterkste is van dit pak. Maar hij weet inmiddels ook hoe het gevaar loert in ieder hoekje. Een klein stukje natte weg, een oliespoortje, stuurfoutje (van zichzelf of iemand om hem heen), een vreemde toeschouwer, of wie weet wel een slecht moment op een slecht moment, en het verhaal kan zomaar eens anders zijn. Voorbeelden genoeg gezien in het verleden. Want zo gingen Roglic, Vingegaard en Evenepoel wel even uitmaken wie van hen Baskenland ging winnen. Reed Kruijswijk zijn bijna zekere Giro eindzege te pletter tegen een sneeuwwand. Werd Kelderman door Rohan Dennis uit het roze gereden, en ga zo maar door.
Het getuigt dan ook van gebrek aan respect voor de gevaren van de sport om iemand op voorhand al een overwinning toe te schrijven, als je weet dat er een paar honderd kilometers (of bij een grote ronde: een paar duizend KM's) zitten tussen de voorbeschouwing en de feitelijke finish.
Enerzijds het langer aanslepende probleem van de rijke ploegen die alle vedetten aan zich kunnen binden en zo de kleinere ploegen nog slechts de kans laten om wat kleinere koersen te winnen met misschien hier of daar een uitschieter.
En anderzijds het probleem van vandaag met De Grote (aantal?) waaronder MVDP en Pog. Als die in hoogvorm ergens starten dan weet de rest eigenlijk zowat op voorhand dat ze het kunnen schudden en dat neem spankracht weg én zo zin om koers te beleven. Eddy Merckx Light rijdt nu rond, stel je voor dat den Eddy zélf nu had gereden. Pffieew.
Waar de vergelijking misschien nog het meest opgaat, is met het vrouwenwielrenner van een paar jaar terug vergeleken met nu. Tot een paar jaar geleden heersten ook 1 of 2 vrouwen over het peloton. Door verdere professionalisering van het vrouwen wielrennen, zie je dat er een nivellering is ontstaan. Er steken nog een paar bovenuit, maar het is niet meer vanzelfsprekend dat een bepaalde renster gaat winnen. En geen renster zal meer aan het aantal overwinningen van Vos komen.
Merckx reed alles en won ook alles. Beetje overdreven, maar hij kon in alle wedstrijden winnen, welke discipline ook.
Pogacar is op sommige gebieden nog klopbaar, maar op andere dan weer bijna niet. Je merkt dat mensen zich voor de Giro nu al neerleggen bij het idee dat hij de boel gaat opkuisen, en ze zijn nog niet gestart. Dus als daar nu al ontmoediging binnensluipt, dan ziet het er niet goed uit.
Vandaar Eddy Light.
Het is een discussie die lastig te voeren is aangezien het verschillende tijdperken zijn. (en toch voer ik het, haha!)