Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tadej Pogacar nu al op gelijke hoogte met Gino Bartali, Tom Boonen en Fabian Cancellara
De erelijst van Tadej Pogacar was al indrukwekkend, maar ziet er na een vierde zege in de Ronde van Lombardije nog wat fraaier uit. De Sloveen won afgelopen zaterdag alweer voor de zevende keer in zijn carrière een monument en schaart zich zo in een rijtje met Gino Bartali, Tom Boonen en Fabian Cancellara.
Deze kampioenen van weleer wisten in hun carrière – net als Pogacar – zeven monumenten te winnen. Bartali deed dit in de jaren voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog, met vier keer Milaan-San Remo (1939, 1940, 1947 en 1950) en drie keer de Ronde van Lombardije (1936, 1939 en 1940).
Voor de gloriejaren van Boonen en Cancellara hoeven we minder ver terug in de tijd. De twee klassiekerspecialisten verdeelden onderling de nodige monumenten. Boonen was in zijn rijkgevulde carrière drie keer de sterkste in de Ronde van Vlaanderen en is met vier overwinningen mede-recordhouder in Parijs-Roubaix. Cancellara won op zijn beurt drie keer de Ronde van Vlaanderen, driemaal Parijs-Roubaix maar ook één keer Milaan-San Remo.
foto: Cor Vos
foto: Cor Vos
foto: Cor Vos
Bartali, Boonen en Cancellara hebben nu het gezelschap gekregen van Tadej Pogacar. De Sloveen is nog altijd maar 26 jaar oud, maar was al vier keer de sterkste in Il Lombardia, staat reeds twee keer op de erelijst van Luik-Bastenaken-Luik en won al eens de Ronde van Vlaanderen. En de kans is groot, dat Pogacar de komende jaren nog verder zal stijgen op de ranglijst der monumentenwinnaars.
Op jacht naar De Vlaeminck en Merckx?
Pogacar heeft Rik Van Looy (8 monumenten) immers in het vizier en ook Costante Girardengo, Fausto Coppi en Sean Kelly (9 monumenten) zijn zeker niet veilig voor de veelvraat van Komenda. Of de regerende wereldkampioen nog verder kan stijgen, is de vraag. Roger De Vlaeminck staat met maar liefst elf monumentale zeges op de tweede plaats.
En de nummer één? Dat is – hoe kan het ook anders – Eddy Merckx. De ‘Kannibaal’ won in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw maar liefst negentien(!) monumenten: zeven keer Milaan-San Remo, twee keer de Ronde van Vlaanderen, drie keer Parijs-Roubaix, vijf keer Luik-Bastenaken-Luik en tweemaal de Ronde van Lombardije.
Ranglijst – winnaars van monumenten
19 – Eddy Merckx
11 – Roger De Vlaeminck
9 – Costante Girardengo, Fausto Coppi, Sean Kelly
8 – Rik Van Looy
7 – Gino Bartali, Tom Boonen, Fabian Cancellara, Tadej Pogacar
6 – Henri Pélissier, Alfredo Binda, Fred De Bruyne, Francesco Moser, Moreno Argentin, Johan Museeuw, Mathieu van der Poel
5 – Gaetano Belloni, Rik Van Steenbergen, Bernard Hinault, Michele Bartoli, Paolo Bettini, Philippe Gilbert
4 – Gaston Rebry, Alfons Schepers, Louison Bobet, Germain Derycke, Felice Gimondi, Walter Godefroot, Hennie Kuiper, Jan Raas, Erik Zabel, Alejandro Valverde
Nog 4x Lombardije én LBL moet kunnen voor Pogacar. Nog 2x Vlaanderen ook als ie zich daar op toe legt, wellicht zelfs 1x Roubaix...en dan nog heeft ie 2x MSR nodig...
Dan geloof ik eerder in een tweetrapsraket, waarbij hij op de Cipressa weg kan geraken met een elitegroepje, en uiteindelijk op de Poggio iedereen weet te kraken.
Hij heeft de wapens om er ieder jaar dicht bij te zijn, maar het is een ander soort renner dan waarmee hij moet afrekenen in LBL of RvLombardije