Tadej Pogacar met speels gemak naar de zege in GP de Montréal
Tadej Pogacar heeft zondagavond op simpele wijze de GP de Montréal gewonnen. In de Canadese WorldTour-koers stond geen maat op de coureur van UAE Team Emirates, die uiteindelijk na een solo van 24 kilometer aan de finish kwam. Pello Bilbao en Julian Alaphilippe mochten met de Sloveen mee het podium op.
Na de GP de Québec op vrijdag, stond zondag de GP de Montréal op de wielerkalender. De omloop van 12,3 kilometer door Montréal was een stuk pittiger dan haar broertje twee dagen eerder, met beklimmingen van de Côte Camillien-Houde (1,8 km aan 8%), Côte de Polytechnique (780 meter aan 6%) en de Pagnuelo (535 meter aan 7,5%) in elke ronde.
In totaal moesten de coureurs zestien omlopen afwerken, goed voor maar liefst 4500 (!) hoogtemeters in totaal. De klimmers waren dus in deze wedstrijd aan zet, zoals dat de afgelopen jaren ook al het geval was: in 2023 was het Adam Yates die deze wedstrijd op zijn naam schreef, een jaar eerder was dat Pogacar. De Sloveen stond zondag aan de start en was de topfavoriet om de koers opnieuw op zijn naam te schrijven.
Twee Belgen in de vroege vlucht
Voordat de verwachte aanval van Pogacar er kwam, reed een kopgroep lange tijd voorop. Michael Leonard zorgde voor de Canadese inbreng in de vlucht, die met Gil Gelders en Dries De Bondt ook nog twee Belgen bevatte. Vooral de naam van de 21-jarige Gelders was opvallend: hij was vrijdag in Québec ook al in de aanval en wilde in Montréal nog maar eens zijn goede vorm tonen.
De kopgroep van drie reed aanvankelijk een voorsprong van zes minuten bij elkaar, maar al snel liet de ploeg van Pogacar zien dat het – in tegenstelling tot vrijdag – wel de controle over de koers wilde behouden. Met nog 130 kilometer te gaan was de voorsprong van de drie koplopers geslonken tot iets meer dan twee minuten. De vraag was vervolgens niet of, maar wanneer de vluchters zouden worden ingerekend.
Op ongeveer 50 kilometer van de meet waren Leonard en De Bondt de eerste coureurs die werden teruggegrepen door het peloton, dat even even daarvoor op hol was geslagen door een aanval van Matej Mohoric. De Sloveen reed na zijn aanval naar de overgebleven Gelders toe, maar werd ook snel weer teruggepakt. UAE Team Emirates was namelijk nog steeds hard aan het werk op kop van het peloton. Met nog drie rondes te gaan kwam alles weer bij elkaar en leek het wachten op een definitieve klap van Pogacar.
🚴🇨🇦 | En dan gaat Pogacar! Wie kan er mee met de Sloveen? Niemand? #GPCQM #GPMontréal
📺 Koers stream je op HBO Max pic.twitter.com/Ee1y413z7Q
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) September 15, 2024
Pogacar deelt genadeklap uit op Côte Camilien-Houde en wint
Die klap kwam er uiteindelijk op 24 kilometer van de finish. Na een royale lead-out van Rafal Majka op de Côte Camilien-Houde draaide Pogacar zijn concurrenten eenvoudig de nek om. Pello Bilbao en Matteo Jorgenson stribbelden nog heel even tegen, maar konden niet mee. Binnen een mum van tijd was de voorsprong van de Sloveen twintig seconden, en was duidelijk wie deze WorldTour-koers zou gaan winnen. Uiteindelijk reed Pogacar op cruise control naar de overwinning. Aan de meet was zijn voorsprong liefst veertig seconden.
Interessanter was uiteindelijk de strijd om plek twee en drie. Achter Pogacar vormde zich namelijk een groepje met Bart Lemmen, Alex Aranburu, Julian Alaphilippe en Pello Bilbao, terwijl een grote groep daarachter de vier achtervolgers altijd in het zicht hield. Op de laatste passage van de Côte Camilien-Houde zou Bilbao als laatste overblijven, waarna hij comfortabel naar plek twee reed. Julian Alaphilippe sprintte uiteindelijk naar de derde plek voor Maxim Van Gils.

Hoop dat deze saaie serie gecancelled wordt en geen nieuw seizoen krijgt in 2025.
Part 29 en volgende van het gezeur op de schitterende raids mogen voor mij dan weer gecancelled worden...
Net zoals de 11 titels op rij van Bayern historisch en een fantastische prestatie zijn, maar iedereen vooral nostalgisch zal terugkijken op, en vertellen over, het Leverkusen dat de rij doorbrak.
Als ik met mensen spreek die de periode Merckx hebben meegemaakt, waren ze meestal toch ook wel supporter van iemand anders (zoals de veel populairdere De Vlaeminck) omdat Merckx zo dominant was. Maar Eddy kwam dan ook vrij arrogant over, terwijl Pogi de lieflijkheid zelve lijkt...
Al begint hij toch ook wel meer en meer het 'mannetje' uit te hangen, zoals bij zijn zegegebaar gisteren ('Kalm aan' als een soort Cristiano-imitatie, ik dacht dat enkel Evenepoel die imiteerde). Maar ik denk niet dat er veel mensen iets tegen Pogacar hebben op dit moment ondanks al dat winnen.
Jammer. Maar misschien een kans om nog eens een goed boek te lezen.
Je kan je bijna niet voorstellen hoe Pogi de regenboogtrui kan mislopen over 2 weken, al zal de Sloveense ploeg het volle gewicht van de koers moeten dragen natuurlijk.
Knap ook hoe Alaphilippe weer op een zeer deftig niveau is gekomen deze zomer. Toch zowat het beste dat we van hem hebben gezien sinds Leuven 2021.
Voedselvergiftiging.
Afgelasting WK.
Niet durven demarreren achter Roglic die al solo vertrokken was.
Of vroeg in de wedstrijd je pols breken.
Of ambras met de Sloveense wielerbond omwille van niet-selectie van zijn vriendinnetje Urska
Dus je hebt wel degelijk gelijk dat hij iets tegen de regels deed. Niet de eerste die er al een gele kaart voor gekregen heeft. Campenaerts in de Vuelta onder meer ook.
PS: Voor zij die beweren dat de solo's van Evenepoel saai zijn (vb. OS Parijs), wel dan zijn de solo's van Pogacar van een nog andere grootte-orde qua saaiheid (wegens ook nog eens voorspelbaar).
Anderzijds is Evenepoel wel een renner die er doorgaans staat op de grote momenten en was deze zege van Pogacar dan wel vlotjes, de tegenstand is niet van WK-niveau en hij rijdt ook geen minuten weg.
En wat doen de andere landen? Ik vermoed dat er toch niemand zin heeft om te wachten tot Pogi vertrekt? Best wel wat sterke naties die Slovenië onder druk kunnen zetten, zoals de Amerikanen, Belgen, Nederlanders, Fransen, enz. En gaat Roglic zich dan de ballen uit de broek rijden voor Pogacar? Toch nog maar eerst zien.
Al moet je ook wel toegeven dat Pogi de mooiste wereldkampioen zou zijn. En een triple crown live meemaken, ook historisch.