Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tadej Pogacar maakt indruk, maar had toch schrik voor Canada: “Was hele week ziek”
Interview Tadej Pogačar maakte in de GP de Montréal zijn favorietenstatus voor het aankomende WK wielrennen in Rwanda nog maar eens waar, maar heel zeker van zijn vormpeil was de Sloveen vooraf niet. Op de persconferentie na de Canadese WorldTour-koers bekende Pogačar dat hij een week lang ziek was. “Ik kon niet alle trainingen doen en daarom had ik wel wat schrik”, ving WielerFlits op.
De overwinning in Montréal ging dan weer niet naar Pogačar. Drie rondes voor het einde leek hij er een onemanshow van te maken, maar toen hij doorkreeg dat ploegmaat Brandon McNulty zijn enige achtervolger was, wachtte hij op de Amerikaan. Vervolgens reden ze samen naar de eindstreep, waar McNulty de zege cadeau kreeg van Pogačar. Uiteindelijk mocht Quinn Simmons mee het podium op. Een een-tweetje en dus alleen maar lachende gezichten bij UAE Emirates XRG.
“Het was een geweldige dag, zoals altijd hier in Canada. Ik houd ervan om hier te koersen. Ik ben blij dat mijn vorm heel goed is en ik ben nog blijer dat Brandon hier wint. We reden de laatste ronde samen en het was nog mooier dan vorig jaar, toen ik solo finishte. De hele ploeg was heel erg sterk en voerde het plan perfect uit. Daardoor konden we het op deze manier afmaken.”
Wat was het moment dat je besloot om te wachten voor Brandon? Kreeg je dat door via de volgwagen of zag je het zelf?
“Na de tweede klim was een korte, rechte afdaling en daar keek ik achterom. Ik zag dat er 15-20 seconden achter mij iemand alleen reed. Ik vroeg toen aan de ploegleiding wat de situatie was, want soms kon ik mijn radio niet horen door het luide publiek. Op dat moment kreeg ik de bevestiging dat Brandon ongeveer 20 seconden achter mij reed. Daarna heb ik even op hem gewacht op een klimmetje, en daarna reden we samen verder.”
Wat hebben jullie in de slotronde tegen elkaar gezegd?
“Ik heb gezegd tegen Brandon dat hij mocht winnen. Het waren maar een paar woorden die we uitwisselden. We feliciteerden elkaar met deze geweldige dag. We hebben weinig echt gediscussieerd daar, haha!”
EENDAG Dit was de 85ste overwinning van UAE Emirates XRG van dit seizoen, waardoor jullie op gelijke hoogte komen met het record van HTC-Columbia in 2009. Op naar de 100 nu?
“We hebben daar niet echt veel aan gedacht voor vandaag, dat we jacht moesten maken op het record met meeste overwinningen in een jaar. We willen gewoon winnen als we ergens koersen, daar doen we het voor. Persoonlijk tel ik mijn zeges niet, maar we willen wel elke kans aangrijpen.”
Wat neem je van deze week in Canada mee naar het WK in Rwanda?
“Ik was voor mijn komst naar Canada wat bang dat mijn vorm niet al te goed was, omdat ik de hele week ziek was in aanloop. Ik kon niet alle trainingen doen zoals ik gepland had. Daarom had ik wel wat schrik hiervoor. In Québec waren de benen niet geweldig, maar ik heb daar wel goed gekoerst en wat ritme opgedaan. Op training en in Québec heb mijn motivatie en vertrouwen teruggekregen, en vandaag was weer eens een heel erg goede dag. Achteraf ben ik blij dat ik naar Canada geweest ben.”
foto: Cor Vos
Voor ploeggenoot Brandon McNulty was het zijn eerste overwinning in een eendagskoers van WorldTour-niveau, nadat hij al wel zeven keer in een WT-rittenkoers won. “Ik ben Tadej heel erg dankbaar dat hij zo aardig was om mij als eerste te laten finishen”, lachte de Amerikaan van UAE Emirates XRG. “Dit is echt een big day voor mij nu ik hier voor het eerst een WorldTour-eendagswedstrijd win. Ik ben superblij.”
“Eerst ging Tadej solo en daar werd ik al gelost, maar ik kon wegrijden en daardoor kwam ik in deze situatie. Ik heb de overwinning zeker niet ‘gratis’ gekregen, maar hij heeft mij wel echt laten winnen. Het is niet echt een cadeau, maar van Tadej wel”, grapt hij. “Het is ook de eerste keer voor mij bij de profs dat ik een zege ‘cadeau’ heb gekregen. Misschien is het me bij de junioren een keer gebeurd, maar dat is al even geleden.”
In tegenstelling tot Pogačar reist McNulty niet af naar het WK wielrennen in Rwanda, ondanks zijn goede vorm. “Ik heb een paar maanden geleden besloten om daar niet naartoe te gaan. De reden? Het reizen… En ik denk dat ik de motivatie niet echt had om te gaan dit jaar. Volgend jaar ben ik er zeker bij”, lacht McNulty over het WK dat dan in Montréal is. “Ik ga nog een koers rijden en dan ga ik het WK lekker op tv kijken.”
Zal pijn doen als zijn Mexicaanse ploegmaat hem in Ruanda aftroeft …