Tadej Pogacar is Tour de France beetje beu: “Soms vraag ik me af wat ik hier nog doe”
Sportief kan Tadej Pogacar alleen maar positief terugkijken op de afgelopen weken in zijn carrière. De Sloveen won immers liefst vier etappes in de Tour de France en is op weg naar de eindzege. Maar mentaal is deze periode ook voor hem slopend, blijkt uit zijn woorden in HLN.
Na een koude, regenachtige rit naar de Col de la Loze kwam Pogacar opvallend eerlijk uit de hoek op de vraag of hij het niet heeft gehad met die slopende Tour. “Goh, soms zit ik het me wel af te vragen, ja. ‘Wat doe ik hier in godsnaam nog?’ Ze duren verdomd lang, die drie weken. Het is een hele weg naar Parijs.”
“Ook ik word stilaan moe en snak naar het einde. Ik wil gewoon naar huis, om even wat andere dingen in mijn leven te kunnen doen. Maar het is wat het is. En dus kan ik er maar beter elke dag zo veel mogelijk van genieten.”
“De aanmoedigingen van de vele fans helpen daarbij, schenken me extra motivatie. Zij maken het leuk. En doen me realiseren dat het hier al bij al zo slecht nog niet is”, aldus een openhartige Pogacar.

Jean-Paul Sartre zou zeggen dat de aanwezigheid op de wereld er is, en dat de essentie van jezelf wordt gedefinieerd door middel van je daden.
Lang verhaal kort: de grote vraag is dus of (én zo ja, wanneer) Pogacar zijn potentieel waarmaakt als de ultieme Boeddha en leermeester die de mensheid met meer dan 7 watt/kg het Verlichte Pad wijst uit deze donkere tijden. Wellicht dat een dialoog met Vingegaard, groot kenner van het werk van Søren Kierkegaard, op de flanken van de Cormet de Roselend net dat zetje kan geven dat hij nodig heeft.
Cogito, ergo sum. Ik denk, dus ik ben. Laat Pogi dan maar zelf denken en vinden wat hij te zeggen heeft.
Kerel staat nagenoeg non-stop, niet alleen als renner, maar ook als mens, 3 weken lang in de spotlights, al dan niet gewild. Je moet het maar kunnen 'handelen' al die druk, verwachtingen, media, etc.
Maw, zijn doen en laten als vorm van het verschil tussen feitelijke en rechtshandelingen, geeft hem meer dan voldoende recht en rede om zich zo uit te laten als hij doet. Tis ook maar een mens
Btw
Sartre's principe van 'chaotische absurditeit' in actie zien: de strijd tussen enerzijds het verpletterende inzicht dat het leven an sich betekenisloos is..
.. Vreemd inzicht toch wel van Sartre. Denk dat voor velen het leven wel een betekenis heeft cq een zin heeft, maar ok, daar kan kennelijk verschillend over gedacht worden.
Heeft niets met vrijheid te maken of met de betekenis van het leven maak jezelf, dan wel meester van je eigen lot. Theoretisch gefilosofeer dat existentialisme.
Zit hij zelf gewoon op zijn limiet momenteel? Is hij aan het sparen voor de Vuelta, zoals Froome in '17 het in de Tour ook op economie deed (hoewel natuurlijk niet te vergelijken met Pogi die al 4 ritten won en 4 minuten voorsprong heeft)? Of raakt hij stilaan verzadigd?
Toch opvallend vind ik dat hij in deze 3de week minder gretig lijkt rond te rijden dan we van hem gewend zijn. Afgaande op dit interview kan je je de vraag stellen of ze hem volgende maand wel opnieuw 3 weken naar een grote ronde moeten sturen. Misschien mikt hij dan beter nog eens met vol enthousiasme op het WK, WK tijdrijden en Lombardije.
Tel daarbij op dat Evenepoel en Van Aert na hun zware valpartijen deze winter ook al twijfelden over stoppen, en MvdP nog unfinished business heeft in het mountainbiken op de OS… We kunnen maar beter nog zoveel mogelijk genieten van deze unieke generatie toprenners voor zolang het nog duurt, ipv ze constant met bagger te overladen en ze zo nog sneller richting exit te duwen.
Ik denk dat hij wat meer keuzes zal moeten maken, anders dan van januari t/m oktober alle wedstrijden op het hoogste niveau + de zandbak meepakken. Voor het WK, Vlaanderen, Luik en Lombardije zal ie zich vast op kunnen blijven laden.
Heeft nog wel wat openstaande rekeningen: Milaan - San Remo, Roubaix, de Vuelta. Maar als die binnen zijn.... wat dan? 8x de tour winnen? 36 etappe overwinningen?
Per Tourwinst op je palmares krijg je bij aanvang 2 minuten straftijd, voor andere gewonnen grote rondes 1 minuut.
Al is het je ook wel voor te stellen dat 3 weken Tour best een sleur kan zijn. Zeker voor Pogacar nu: die jongen houdt er van uitgedaagd te worden en laten we eerlijk zijn, dat is hij deze Tour niet. Het lijkt allemaal te makkelijk te gaan, hij wint al 4 ritten en pakt zo te zien ook de bolletjestrui mee. Bovendien heeft hij de Tour al 3x gewonnen, dus hij kan ook niets nieuws van zijn lijstje afstrepen.
Bijna 4. Waarmee hij pas op de helft is van alleen heerser zijn op het gebied van Tourzeges. Dus als dat een doel is gaat hij zich nog wel een paar zomers vervelen in Frankrijk!
Anders krijg je gevallen zoals Sagan, Neymar, Froome, ... die mentaal al lang gestopt zijn wegens geen uitdaging meer, maar wel nog doorgingen voor de absurde royale vergoeding door naïeve (of overdreven rijke) ploegen.
Pogi heeft de Tour uitgespeeld. De enige die hij in het wielrennen nog moet kloppen is Mathieu van der Poel in Parijs-Roubaix en Milaan-San Remo. Benieuwd of we hem binnenkort op de mountainbike gaan zien of iets dergelijks.
Dat gezegd hebbende; het lijkt me afschuwelijk om 3 weken lang praktisch onafgebroken te koersen.