Pogacar hoeft zich geen zorgen te maken. Evenepoel heeft zijn top als ronderenner de voorbije jaren al bereikt, met zijn eindzege in de Vuelta van een paar jaar terug en de derde plek (op gepaste afstand) in de Tour de France van vorig jaar. Jongere renners als Lipowitz, Onley, Ayuso en Del Toro streven Evenepoel inmiddels reeds voorbij als ronderenner. Een Vauquelin of Skjelmose zit ook in de buurt (in elk geval in etappekoersen van een week) en de nieuwste 19- en 20-jarige supertalenten dienen zich aan.

Dat is niet erg, want Evenepoel heeft nu al een prachtige erelijst opgebouwd en zal vast nog een aantal grote eendaagse wedstrijden en tijdritten winnen, en kleinere etappekoersen. Het enige probleem is dat de media in de Benelux, de nodige Belgische wielerfans, zijn eigen ploegleiding en hijzelf blijkbaar nog steeds denken dat Evenepoel een toekomstig tourwinnaar is, tegen beter weten in. Misschien kan hij ooit nog een keer met wat geluk de Vuelta of Giro winnen, zoals Simon Yates dit jaar overkwam.

Aangezien de meeste klassementstoppers hun seizoen grotendeels afstemmen op de Tour de France, zal Evenepoel daar echter gewoon tekort blijven komen, als je ziet wie zijn huidige concurrenten zijn en welke (nog) jongere talenten er allemaal in opmars zijn. Het wordt tijd dat hij en zijn omgeving de doelstelling voor de grote rondes wat naar beneden bijstellen. Een bescheiden Top 10- of zelfs Top 20-notering is geen schande en geen reden om voortijdig uit een ronde te stappen, zeker niet als je nog voor etappezeges of een nevenklassement kunt gaan.