Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Superieure Mathieu van der Poel volgt zichzelf op in E3 Saxo Classic, Wout van Aert onzichtbaar
Mathieu van der Poel heeft net als vorig jaar de E3 Saxo Classic gewonnen. De kopman van Alpecin-Deceuninck reed Mads Pedersen en Filippo Ganna uit het wiel op de Oude Kwarement, waarna hij een succesvolle solo afleverde van een kleine veertig kilometer. Wout van Aert, vooraf bestempeld als een van de voornaamste uitdagers van Van der Poel, kwam niet in het stuk voor.
Tadej Pogacar stond aanvankelijk op de startlijst van de E3 Saxo Classic, maar hij schrapte de Vlaamse klassieker later toch van zijn programma. De wereldkampioen zet alle ballen op Parijs-Roubaix. Geen Pogi dus, maar alsnog kwam er schoon volk naar Harelbeke. Mathieu van der Poel was van de partij, net als zijn eeuwige rivaal Wout van Aert, die net terug kwam van een hoogtestage op Tenerife. En dan waren er ook nog mannen als Matteo Jorgenson, Mads Pedersen en Filippo Ganna. Het beloofde zo een felle strijd te worden in de mini Ronde van Vlaanderen.
Van der Poel en Van Aert missen de slag
En die strijd barstte al vroeg los. Na de eerste inleidende beschietingen, was er een grote valpartij. Deze zorgde niet alleen voor meerdere opgaves (Soudal Quick-Step zag zelfs drie renners uitstappen), maar ook voor een breuk in het peloton. Mathieu van der Poel en Wout van Aert, die ook nog eens van fiets moest wisselen, zaten in het tweede deel.
Een vroege fietswissel voor Van Aert – foto: Cor Vos
Alpecin-Deceuninck leidde de achtervolging, maar die achtervolging verliep aanvankelijk verre van succesvol. Het eerste pelotonnetje – met onder meer Matteo Jorgenson, Matej Mohoric, Stefan Küng, Taco van der Hoorn, Florian Vermeersch en Jasper Stuyven – pakte al snel drie (!) minuten. Groupama-FDJ was een van de ploegen die vooraan het initiatief nam, terwijl we later ook Julien Vermote (Visma | Lease a Bike) kopwerk zagen doen. Van Aert mocht dan de slag gemist hebben, medekopman Jorgenson zat wel mee.
Situatie rechtgezet
Ondertussen waren Dries De Bondt (Decathlon AG2R), Julius van den Berg (Picnic PostNL) en Rory Townsend (Q36.5) uit de eerste groep ontsnapt. Zij reden een tijdje met z’n drieën voorop, maar op 137 kilometer van de streep werden ze weer ingerekend. Het verschil met de groep Van der Poel-Van Aert was toen alweer flink teruggelopen, tot een minuut en twintig seconden. Met de hulp van Red Bull-BORA-hansgrohe dichtte Alpecin-Deceuninck op 112 kilometer van de streep.
Julius van den Berg liet zich zien – foto: Cor Vos
De renners zaten op dat moment op de Kanarieberg, waar we actie zagen. Louis Vervaeke viel aan vanuit het voorste deel van het peloton en net voor de top trok Jorgenson door. De renner van Visma | Lease a Bike wilde profiteren van het feit dat Van der Poel en co nog in de achterhoede zaten. De versnelling van de Amerikaan leidde ertoe dat er opnieuw scheuren ontstonden in het peloton. Van der Poel was ondertussen al in één ruk naar voren gereden, maar onder meer Mohoric – eerder nog in de aanval – ging nu overboord.
Op naar de Taaienberg!
Eventjes althans, want na nog wat aanvallen keerde de rust weder in het peloton. Het viel behoorlijk stil. De renners moesten na het vurige begin even op adem komen, leek het. Al gold dat blijkbaar niet voor Aime De Gendt. De renner van Cofidis viel aan op de Knokteberg en kreeg Casper Pedersen (Soudal Quick-Step) mee. De twee kwamen met bijna een minuut voorsprong boven op de Kortekeer. Op die klim zelf gebeurde in het peloton niets, maar op de top gaf INEOS Grenadiers er een lap op. Ze trokken de groep op een lang lint richting de Taaienberg.
Bij het opdraaien van de Taaienberg, nam Alex Kirsch (Lidl-Trek) over. De Luxemburger leidde daarmee de aanval in van Mads Pedersen. Slechts één renner kon volgen: Van der Poel. Ganna moest in eerste instantie passen, maar kon de bres op de top toch weer dichten. Voor de mannen van Visma | Lease a Bike zag het er minder rooskleurig uit. Zowel Van Aert als Jorgenson begonnen te ver aan de kasseihelling en kwamen op achterstand boven. Jorgenson in het eerste achtervolgende groepje, Van Aert nog een stuk verder – in het grote peloton.
Van der Poel gaat solo
Ondertussen sloten Van der Poel, Pedersen en Ganna aan bij De Gendt en Pedersen. Hun voorsprong ten opzichte de groep Jorgenson – met ook Joshua Tarling, Matteo Trentin, Jasper Stuyven, Stefan Küng en Tim Wellens – liep gauw op tot meer dan een minuut. Het peloton met Van Aert keek al gauw tegen een achterstand aan van meer dan twee minuten, ondanks dat Tiesj Benoot een paar keer het tempo verhoogde. Zo ging het richting de absolute finale, met eerst de Paterberg en daarna de Oude Kwaremont.
Van der Poel voert de forcing – foto: Cor Vos
Op de Paterberg bleven de koplopers bij elkaar, maar op de Oude Kwaremont spatte de groep uiteen. Dat kwam door een versnelling van – jawel – Van der Poel. De kopman van Alpecin-Deceuninck trok op de kasseien stevig door, waardoor De Gendt, Casper Pedersen én Ganna moesten lossen. Mads Pedersen beet zich nog wel vast in het wiel, tot het ook voor hem te hard ging. De Deen zag de Nederlander wegrijden en had op de top al een flinke achterstand.
Een klasse apart
In de fase richting de Karnemelkbeekstraat kon Pedersen het verschil beperken tot ongeveer vijftien seconden, terwijl Ganna inmiddels in zijn eentje op een kleine halve minuut reed. Op en na deze beklimming breidde Van der Poel zijn voorsprong verder uit. Het begon ondertussen te regenen, wat MVDP aan den lijve ondervond. In een bochtje naar links gleed hij weg, maar dankzij een knappe save wist hij zichzelf overeind te houden.
Hij is vertrokken! – foto: Cor Vos
Vervolgens werd Van der Poel ook nog bespuugd door een toeschouwer, maar niets kon deze geweldenaar tegenhouden. Hij brommerde stoïcijns door en pakte steeds meer tijd ten opzichte van Pedersen, die op zijn beurt verder wegreed bij Ganna. De eerste twee plaatsen van het podium lagen zo ver voor de finish in Harelbeke al vast. Van der Poel won de vrijdagklassieker voor het tweede jaar op rij, Pedersen was op meer dan een minuut best of the rest.
Strijd om de ereplaatsen
Ganna moest zich ondertussen nog reppen om derde te worden. Achter hem vormde zich namelijk een groepje van zes renners: Wellens, Jorgenson, Küng en Stuyven kwamen op een kleine vijftien kilometer van de streep bij Pedersen en De Gendt. De Italiaan wist de zes echter voor te blijven, waardoor hij met Van der Poel en Pedersen het podium mocht beklimmen.
De sprint voor plek vier werd op tweeënhalve minuut van Van der Poel gewonnen door Casper Pedersen. In het peloton daarachter, dat kort daarna binnenkwam, toonde Mike Teunissen zich de snelste. De Nederlander sloot zo de top-tien af. Wout van Aert finishte ook in deze grote groep, maar kwam er in de sprint niet aan te pas.
EENDAG 
VDP is echt de allerbeste versie van zichzelf. Het gemak, de klasse, waanzin!!
Vlaanderen en Roubaix kan echt ook nog. Geen angst van Tadej Matje. Je blinkt!
En dan helpt het uiteraard ook niet dat hij voor een antipathieke ploeg rijdt.
Dat Wout van Aert het traject Sagan en Alaphilippe lijkt ingeslagen, en totaal irrelevant is geworden in een kasseiklassieker, is wel schokkend nieuws.
De rivaliteit die vijf jaar lang het hart van koers vormde, lijkt beslist.
Vandaar de heftige reacties.
Denk ook dat de ploegleiding WVA meer vrij moet laten en niet zo in een dwangbuis laten koersen.
Na vandaag snap ik trouwens wel dat het over hem gaat? Ik denk zelf dat de schema’s van Mathieu Heijboer niet deugen. Het Vainsteins-gebrabbel luidde dat die man prestatie-optimalisatie ademt, maar daar is vooralsnog weinig van te merken.
Asjeblieft...
Je kan het vergelijken met de situatie in Strade Bianche toen Pidcock met Pogacar vooruit was. Moet Pidcock dan meerijden? Ik kan mij niet herinneren of die vraag toen is gesteld, maar deze zou wel op zijn plaats geweest zijn.
Het voelt bijna als schoppen tegen een lijk, maar het moet gezegd worden: zo slecht hebben we Van Aert nog nooit gezien. Dat gold in Jaen en Omloop al, maar nu weten we definitief dat dit geen incident betrof.
Wout focust zich volgens mij helemaal op PR en wil daarheen pieken. Wetende dat hij in RvV niet alleen met Matje moet afrekenen maar ook met die andere superman. RvV zal Jorgenson als kopman starten en zal Wout waarschijnlijk als bliksemafleider fungeren.
En koersen zijn voor mij ephemere maar b.v. 21 en 23 waren E3s waren het laaste stuk ook nog vol gekoerst werd.
MvdP aangekondigd ongenaakbaar, Pogacar enorm gemist.
Is het het missen van een dominante ploeg (zoals quickstep in die tijd, met oa Boonen)? Zijn het de WT punten?
Je zou kunnen zeggen dat de toppers vroeger beginnen, en daar is wel iets van aan, maar dat verklaart zeker niet alles. Uiteindelijk was het zowel vandaag, als in pakweg de Strade, niet de topfavoriet die aanging van ver. Maar wel een outsider die daarmee zijn eigen doodvonnis tekende.
Ondanks dat ik het wel had voor Cancellara, vond ik een koers zoals RvV 2011 prachtig om te zien. Dat uiteindelijk niet de beste renner als winnaar over de meet komt is jammer, maar uiteindelijk kijk ik vooral koers om (een spannende) strijd voor winst te zien. En vandaag was die strijd er niet ..
Daar staat tegenover dat Pedersen een liefhebber is, en eigenlijk altijd koerst. Vorig jaar RVV zo prachtig zijn eigen kansen volledig opgeofferd 'in dienst' van Milan omdat hij zelf bij die val in DDV lag. Groot coureur.
En veel renners kunnen wat leren van de acties van Casper Pedersen en Aime de Gendt vandaag. Slim gereden en een mooi resultaat behaald én in beeld geweest. Het is ook wel grappig om te zien hoe makkelijk dit werd geaccepteerd door Van der Poel, Pedersen en Ganna.
Niermann, kom d'r maar in...
Edit redactie: Bedankt voor de feedback. Verbeterpunten mogen gemeld worden in het daarvoor bestemde forumtopic.
(Wel weer heel jammer dat hier maar eens weer verschillende anti-supporter comments staan).
De eerste helft van de koers deden ze het trouwens wel goed, door mee te rijden in die groep van 50, ondanks dat WVA niet mee was. Want als ze daardoor Ganna/Pedersen/MvdP uit koers hadden kunnen houden zat er echt wel iets in voor Jorgensen.