Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Sonny Colbrelli verslaat Florian Vermeersch en Mathieu van der Poel in heroïsche Parijs-Roubaix
Sonny Colbrelli heeft een loodzware en heroïsche editie van Parijs-Roubaix gewonnen. Na ruim 257 kilometer en veel kletsnatte kasseien kwam hij, na een spannende driestrijd, als eerste over de finish op de wielerbaan van Roubaix. Hij versloeg Florian Vermeersch en Mathieu van der Poel.
Voor het eerst sinds het voorjaar van 2019 stond Parijs-Roubaix weer op het programma, en wat voor een editie. Regen leek de koers te gaan domineren en die voorspelling kwam uit. In de stromende regen gingen de renners van start. De een met angst en beven, de ander met een glinstering in zijn ogen. Na 50 kilometer koers ontstond een serieuze kopgroep van 27 met daarbij meerdere kleppers.
Grote kopgroep ontsnapt
Onder hen Greg Van Avermaet, Davide Ballerini, Tim Declercq, Edoardo Affini, Timo Roosen, Nathan Van Hooydonck, Florian Vermeersch, Jasper Philipsen, Marco Haller, Gianni Moscon, Luke Rowe, Nils Eekhoff en Max Walscheid. Zij pakten meer dan een minuut voorsprong en begonnen met een voorgift van 1.40 minuut aan de eerste kasseistrook in Troisvilles. Daar was het meteen chaos tot en met vanwege de kletsnatte kasseien. In alle groepen werden renners gelost, door pech, een lekke band of vanwege de bibber in het lijf.
foto: Cor Vos
Na drie stroken was het peloton al gereduceerd tot een vijftigtal renners. Veel toppers zaten goed van voren om uit de problemen te blijven. Mathieu van der Poel moest na mechanisch defect even van de fiets, maar hij keerde snel terug. Aan kop waren het Eekhoff, Vermeersch, Rowe en Walscheid die op de kasseien wisten weg te rijden. Zij hadden op 140 kilometer van de meet bijna drie minuten voorsprong op de favorietengroep. Rowe kon het tempo daarna niet volgen en Walscheid viel letterlijk weg, waardoor Vermeersch en Eekhoff overbleven. Het restant van de kopgroep volgde op ongeveer 45 seconden.
Favorieten al vroeg op hun post
Daarachter spatte met nog 130 kilometer te gaan de elitegroep volledig uit elkaar, met onder meer Wout van Aert, Mathieu van der Poel en ook Michal Kwiatkowski en de troepen van Deceuninck-Quick-Step op de voorposten. Op de kasseistrook van Haveluy werd het tempo weer de hoogte in getrokken; de favorietengroep werd vlak voor het Bos van Wallers gereduceerd tot een vijftiental renners. Op de loodzware vijfsterrenstrook was het chaos troef. Van der Poel nam de kop in het Bos en Van Aert bleef met geluk overeind na een val vlak voor zijn neus, maar de Belgische kampioen moest daardoor wel in de achtervolging. Kwiatkowski en Pedersen gingen onderuit omdat Rowe met pech compleet stilstond en niet meer uit de weg konden gaan.
Aan het einde van het Bos zat Van Aert met onder meer Sep Vanmarcke en Zdenek Stybar op een twintigtal seconden van het groepje met Van der Poel en Colbrelli, maar de strook daarna sloot Van Aert terug aan. Op dat moment was het nog 87 kilometer tot Roubaix. De vlucht van Vermeersch en Eekhoff strandde vlak voor de strook van Hornaing. Zij werden ingerekend door de overblijfsels van de vroege vlucht (met daarbij Van Avermaet, Philipsen, Roosen en Moscon), terwijl de favorietengroep volgde op een kleine minuut. Daartussen zwom nog een viertal met Colbrelli.
foto: Cor Vos
Moscon, Vermeersch en Van Asbroeck overleven
Vooraan waren het Moscon, Bissegger, Walscheid, Philipsen, Stannard en Van Asbroeck die wegreden. Van der Poel moest 75 kilometer voor de meet van fiets wisselen, maar hij was binnen no time weer terug in de favorietengroep en plaatste vervolgens op de Tilley-strook een demarrage. Lampaert, Stybar en Haussler leken te kunnen volgen, maar een ontketende MVDP schudde ze allemaal af. Hij reed een halve minuut weg en sloot aan in de achtervolgende groep met daarin Colbrelli. Rond Orchies waren het Moscon, de onvermoeibare Vermeersch en Van Asbroeck die hun medevluchters losten.
Met nog ruim 50 kilometer te gaan was het wedstrijdbeeld redelijk overzichtelijk: het koptrio had 45 seconden voorsprong op de groep-Van der Poel en 1.40 minuut op de groep-Van Aert. De lange strook naar Bersée gebruikte Moscon om solo weg te rijden, terwijl Van der Poel er ook versnelde. De Italiaanse koploper draaide met 1.10 minuut voorsprong op Van der Poel de Mons-en-Pévèle op, terwijl van Aert volgde op twee minuten. Met een grotere voorsprong kwam Moscon van de loodzware strook af. Kortom, de coureur van INEOS Grenadiers reed alleen maar verder weg van de concurrentie. Daar sloten Van der Poel, Colbrelli en Boivin aan bij Vermeersch en Van Asbroeck.
foto: Cor Vos
Lekke band en val nekken Moscon
Tussen kilometer 30 en 25 voor de meet kreeg de koers een heel andere wending. Eerst reed Moscon lek en moest hij van fiets wisselen, waarna hij op de natte strook van Cysoing ook nog eens ten val kwam. De groep-Van der Poel kwam daardoor tot op tien seconden. Op Camphin-en-Pévèle van vier sterren was het andermaal glibberen en glijden: Boivin en een cameramotor kwamen ten val.
Vermeersch, Van der Poel en Colbrelli bleven overeind en hadden Moscon in zicht aan het eind van de strook. Daarna was het alle hens aan dek voor Carrefour de l’Arbre. Dat was het moment voor Van der Poel om aan de boom te schudden, waardoor hij 16 kilometer voor de meet Moscon in de kraag vatte. Colbrelli versnelde vervolgens, maar hij kreeg Van der Poel en Vermeersch niet uit zijn wiel. Voor Moscon ging het te snel.
foto: Cor Vos
Van der Poel, Colbrelli en Vermeersch strijden om zege
De drie koplopers, alle drie debutanten in Parijs-Roubaix, hielden elkaar goed in de gaten en hielden het tempo er goed in. Wat nog restte in de laatste tien kilometer waren de stroken van Willems-Hem (1,4 km, drie sterren) en Espace Charles Crupelandt (0,3 km, een ster). Vermeersch probeerde op drie kilometer van het einde weg te springen, maar Colbrelli counterde zijn aanval.
Van der Poel liet vervolgens het tempo niet stilvallen, waarna hij op kop de wielerbaan opdraaide. Vermeersch ging de sprint in de laatste bocht als eerste aan, maar hij werd in een sprint der stervende zwanen geklopt door Colbrelli. De Italiaan was in extase en kon zijn geluk niet op. Achter hem werd Vermeersch knap tweede, voor een moegestreden Van der Poel.
Moscon, tja. Ik ben er absoluut geen fan van, en ben dus ook blij dat hij hier niet wint, maar was zo mogelijk wel de sterkste in koers. Vermeersch is daar ook een kandidaat voor, en de Belgische TV die volledig inzoomt op zijn inspanningen tijdens de koers en niet die van Moscon is begrijpbaar (want dat doet elke nationale omroep) maar toch een beetje irritant.
Van der Poel leek iets te zeker te zijn van de overwinning op voorhand, maar dat is natuurlijk mijn eigen gedachte bij zijn gedrag tijdens de koers. Het leek wel alsof Colbrelli hem op strook 3 (na een aanval van Vermeersch) toeriep dat Vermeersch ook een bedreiging was. VdP zal hier wel nog eens winnen, maar denk niet dat die de heroiek van vandaag zal kunnen evenaren.
Heb goed opgelet, en gezien dat Colbrelli best veel werk heeft verzet. En hij is ook eerder dan MvdP op avontuur gegaan.
Colbrelli en MvdP de sterksten uit het peloton, Moscon en Vermeersch de sterksten uit de kopgroep.
Mathieu rijd zelf z'n benen leeg om niets meer over te hebben voor de sprint. Net als in RVV trouwens. Benieuwd wie hem nog gaat bijhouden als hij in topvorm is én nog wat slimmer koerst. Was iig genieten vandaag.
Hoe gaat het met je duif?
De koers openen of zelfs maken geeft niet automatisch het meest recht op de zege, hoogstens het meest recht op de sympathie. Wat ook niet wil zeggen dat je dom bent als je de koers maakt met een sluwere of snellere renner aan het wiel, sommige renners kunnen of willen enkel op die manier winnen.
Prachtige koers gezien, mooie en eerlijke reacties achteraf, reclame voor de koers. En gelukkig viel het voorspelde slagveld qua zware valpartijen nog redelijk goed mee.
Langeveld kwam dan weer wel uit het niets bovendrijven.
Ik kon in ieder geval objectief niet kiezen tussen de 4.
Ik heb niemand in een geel Borat-pakje zien staan - ben je er geweest en heb je ervan genoten (on)dankz(ij) het Helse weer?
Ik heb alleen de laatste 50 km kunnen volgen. Toen ik rond 4 uur inschakelde reed Moscon voorop met het groepje Van der Poel op rond 1.15 erachter. Die situatie bleef stabiel, en ik verkeerde in de veronderstelling dat we een soort herhaling kregen van de vrouwenwedstrijd.
Pas na de fietswissel van Moscon kantelde de koers.
Moscon reed een dijk van een wedstrijd; hij bleef rustig, en toonde met verve zijn taaiheid. Dat hij het groepje Van Aert voor kon blijven is uitermate knap.
de anderen hebben daar netjes op geanticipeerd.
Mohoric en Colbrelli reden nog verder terug ook gewoon aan kop van het peloton terwijl de andere favorieten in de wielen zaten.
Colbrelli zeer verdiende winnaar.van ver in de aanval en echt wel doorgereden mijns inziens.
ik had veel zin in een gratis vat of twee in 'den Bockor'. Lampi was bij de beste, zoniet de beste, mannen in koers.
Deze reactie van Langeveld. Zijn respect voor Roubaix en de wil om een natte editie uit te rijden, als herinnering aan zijn leven als renner. ‘Een dag om nooit te vergeten’, zei hij, zo mooi.
Wat hebben we zitten kijken.