foto: Sirotti

“What a wonderful turnout!” Bijna verbijsterd tuurt de perschef van team BMC het zaaltje in. De conferentieruimte van het Park Inn hotel, bij de Luikse luchthaven, puilt uit van persmensen. De tientallen camerastatieven vormen een traliewerk bij binnenkomst. De schaarse zitplaatsen tegenover de desk zijn ver voor het aanvangstijdstip bezet.

Ondanks dat het kleine zaaltje afgeladen vol staat, houdt de inkomende stroom mensen niet op. Wie geen zitplaats heeft gevonden staat als een sardientje in een blik. Een paar minuten later dan gepland, begint de presentatie met een korte introductie. “Het was een lastige selectie. Qua prestaties hebben meer renners recht op een plekje in de Tour de France ploeg, maar we kunnen slechts negen man selecteren,” vertelt Jim Ochowicz, mede-eigenaar van de ploeg. “We hebben negen outstanding renners en met Brent Bookwalter en Steve Morabito twee outstanding reserves. De laatste weken is er veel gesproken over wie nou de topfavorieten zijn. Ik kan vertellen dat we er klaar voor zijn, en wens iedereen geluk maar met namen natuurlijk team BMC.”

Ondanks dat Cadel Evans, winnaar van de Tour de France 2011, de meeste aandacht trekt, is de persconferentie niet alleen rond hem gesitueerd. “We zijn hier voor twee speciale feiten,” weet Andy Rihs, geldschieter van de ploeg. “Het is vandaag een speciale dag! Hij begint morgen aan zijn 17e Tour de France en viert vandaag zijn verjaardag. Waar is George?” vraagt Rihs zich hardop af? Ergens ver achterin de zaal zit George Hincapie verstopt. Door de vele aanwezigen duurt het twee minuten voordat hij voorin de zaal arriveert. Rihs neemt hem mee naar de linker zijde van de ruimte waar onder een zwartzijltje het verjaardagscadeau voor Big George staat. Na een plechtige onthulling verschijnt een speciale BMC racemachine. Het frame versiert met gouden coating en sierlijke letters. “Beautiful. Hier wil ik eigenlijk niet mee fietsen, deze fiets wil ik aan de muur hangen,” verklapte een verbouwereerde Hincapie.

De perschef kijkt ondertussen op zijn uurwerk en opent de Q&A-sessie. De toegestroomde wereldpers, afkomstig van Australië tot Noord-Amerika, en wat daar tussen ligt, krijgt de gelegenheid tot stellen van vragen. Een vrolijke Evans antwoord in volzinnen en weet zelfs de lachers op zijn hand te krijgen. De overbevolking van het zaaltje zonder ramen werkt verstikkend voor de renners. Na een klein kwartier stokt de perschef het vraaggesprek. In record tijd staat iedereen buiten. Op weg naar de volgende persconferentie, waar het schouwspel opnieuw begint met “What a wonderful turnout!”