Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Sepp Kuss over wisselvalligheid: “Uitzoeken hoe dat kan is de sleutel tot mijn toekomst”
Sepp Kuss mocht in 2021 voor het eerst ruiken aan het kopmanschap van Jumbo-Visma. Dat ging met vallen en opstaan, want de Amerikaan uit Durango was nog wel eens wisselvallig. “Ik ben er nog niet klaar voor om podium te rijden in een grote ronde”, zo vertelt Kuss aan CyclingNews.
Voorafgaand aan het seizoen kreeg de renner van Jumbo-Visma te horen zich te mogen bewijzen als kopman in wedstrijden als de Ronde van Catalonië en de Ronde van Spanje. In Catalonië kwam Kuss als twaalfde thuis, in de Vuelta als achtste. Wat opviel: de ene dag behoorde Kuss tot een van de betere klimmers in het peloton, de andere dag werd hij al voortijdig gelost.
“Ik heb soms goede dagen en soms slechte dagen. Hoe dat kan gebeuren, weet ik niet. Maar in het uitzoeken daarvan ligt de sleutel tot mijn toekomst”, legt hij uit. “De Vuelta was desalniettemin een van mijn consistentste wedstrijden, dus ik kan zien dat het al beter gaat. Als ik er stapje voor stapje aan werk, dan hoop ik in de toekomst wel podium te rijden.”
Ploegleider Addy Engels gaat mee in het verhaal van zijn pupil: “Hij is nog steeds in ontwikkeling. Dat betekent dat hij nog beter kan worden. Voor Sepp was het goed dat Primož als echte kopman van start ging in de Vuelta, zodat hij in de schaduw van hem kon leren. Ik denk dat hij een grote stap heeft gemaakt, ondanks dat hij de ene dag bij de beste vijf klimmers behoorde en de andere dag niet eens bij de beste 25. Gelukkig heeft hij nog tijd.”
foto: Cor Vos
Tour de France
In de Tour de France beleefde de Amerikaan zijn hoogtepunt dit jaar. In woonplaats Andorra de la Vella won hij de vijftiende etappe in de Tour, na een ferme aanval op de Coll de Beixalis. “Dat was een ongelooflijke dag”, blikt hij terug. “Ik wilde die dag sowieso meezitten, ook al wist ik niet of ik iets zou kunnen uitrichten. Tot dat punt voelde ik me namelijk niet goed in de Tour. Ik bleef het proberen en gelukkig kwam het op die dag allemaal bij elkaar.”
Of hij dit jaar weer aan de Tour meedoet, is nog niet bekend. Hoewel Kuss de afgelopen twee jaar een vaste kracht was in de Tourploeg van Jumbo-Visma, weet hij nog niet of hij volgend jaar wordt geselecteerd. “Ik vind het ook leuk om nieuwe wedstrijden te rijden”, eindigt hij. “Zo wil ik het goed doen in etappekoersen van een week, maar bovenal mezelf blijven verbeteren.”
Inderdaad erg wisselvallig. Goede tijdrit op dag 1 van de Vuelta en dan meteen in etappe 3 op Picon Blanco erdoor zakken, om zich vervolgens weer te herpakken (maar dan nog, soms een van de drie besten in koers en soms net bij de beste 15). Podium van een grote ronde wordt met zijn abominabele tijdrit sowieso wel lastig.
Houden knecht en idd rondjes van een week gaan winnen. Dan pas een grote ronde.
Hij heeft dit jaar in de Vuelta nooit in de bus gezeten, dat is al heel goed, na een volledige en zware Tour, waarin hij een goede laatste week reed.
Rustig aan verder zo, dan kunnen we er nog vaak van genieten.
Go, go Sepp Kuss.
Absoluut niets ten nadele van Wouts drieluik, maar van een afdaling duel in de diepe finale (en vooral met Valverde) ga ik toch net iets meer op het puntje van mijn stoel zitten.
Laat Sepp lekker zo blijven doorkoersen. Niet aan gaan sleutelen. Aan alles merk je dat hij het eigenlijk wel prima vindt als secondant van Roglic. In de slipstream van Primoz (en Wout) kan Sepp nog steeds een puik palmares bij elkaar fietsen.
You can’t teach an ‘old’ dog new (TT) tricks.
Inderdaad, dat was een van de meer memorabele wielermomenten van dit jaar. En al ben ik een echte Valverde "die hard", ik gunde Kuss die overwinning volledig.
Was maar heel even overigens.....