Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Sanne Cant weet seizoen niet meer te redden: “Een jaar om heel snel te vergeten”
Na binnenkomst van Ceylin del Carmen Alvarado was het 3 minuten en 32 seconden wachten tot Sanne Cant de finish zou bereiken. Volledig ontgoocheld kwam de wereldkampioen van de voorbije drie jaren als twaalfde over de meet. Daarmee wist Cant haar rampzalige seizoen niet meer te redden: “Het is een jaar om heel snel te vergeten.”
Meer dan een halfuur duurde het voordat Cant weer in staat was om de pers te woord te staan na weer een nieuwe klap. Weinig woorden had de 29-jarige veldrijdster vervolgens om haar teleurstellende wedstrijd te beschrijven. “Ik heb geen idee”, begint ze haar verhaal. “Ik heb geen idee hoe dit kan… Hier is weinig aan te doen. Vanaf de start wist ik dat ik het niet goed zat en na een ronde was me duidelijk geworden dat het hem niet ging worden.”
En dat terwijl Cant de afgelopen weken op schema leek te liggen voor het WK. “Ik had het goede gevoel te pakken, maar wist ook dat ik een superdag nodig zou hebben. Die kwam er niet. Dat is het leven…. Het is wat het is en nu moet ik kijken hoe het verder moet. ”
“Ik ga nu in Maldegem starten met de Belgische trui, die ik met trots zal dragen”, concludeert ze. “Maar dit seizoen moet ik echt even uitzitten. Ik heb een goed team achter me staan, dus daar ligt het niet aan. Na dit seizoen zal ik alles goed uitzoeken.”
Verder heeft de stijl van Cant er ook nooit zo soepel uitgezien als Worst en Alvarado, zelfs met een gelijke conditie lijkt de nieuwe generatie veel beter.
(Wel diep triest voor België dat er zo weinig talent is bij de vrouwen, verdonschot lijkt ook te stokken bij een solide top 10)
Vorig jaar heeft ze haar seizoen nog kunnen redden met de regenboogtrui, maar eigenlijk reeg ze toen ook tweede, derde en vierde plaatsen aan elkaar en nauwelijks overwinningen. En dit jaar komt ze niet verder dan 2 of 3 overwinningen als de Nederlandse toppers afwezig zijn (bijvoorbeeld het BK). Een wereldkampioene onwaardig.
Ik zie Alvarado, Kastelijn en van Anrooij nog grote stappen zetten. Worst en Brand zijn in hun basisniveau beter dan Cant, en ook Vos zie ik nog terugkomen als ik zie wat ze op de weg weer kan. En Sanne zet in mijn ogen de laatste 2 jaar geen stappen meer vooruit.
Of ze beter kan stoppen, dat laat ik aan haar. Van mij mag ze lekker door blijven fietsen zolang ze het leuk vindt. Maar ik heb het idee dat het echte heilige vuur bij haar is verdwenen. Zeker ook omdat ze zich blijkbaar nog wel helemaal kan voorbereiden op het WK, maar niet meer voor het "reguliere seizoen".
Het lijkt er in ieder geval op alsof deze regenboogtrui vaker op het hoogste treetje te zien gaat zijn.
In de WB van Hoogerheide eindigde Yara op slechts 5 seconden van de winnaar. Nu moest ze snel lossen en eindigt op 1'26". Wat zou hiervoor de verklaring kunnen. zijn?
Bij Cant zag je dit seizoen een continue dalende lijn. Zoals Boom zijn neergang niet meer kon keren, zo gaat dat ook gelden voor Sanne Cant. Feit is wel dat zij op veel grootse successen kan terugkijken.
Het parcours was niet technisch, maar als je zag hoeveel tijd Kastelijn verloor op de heuveltjes (bij het omhoog rijden / lopen, maar ook bij het opstappen en naar beneden rijden), dan heeft ze daar wel een halve minuut tot een minuut verloren volgens mij.
En verder denk ik ook dat het bij haar "op" is. Maar ze mag met trots terug kijken op het seizoen van haar doorbraak.
Als je ziet met wat voor noodgang 'de 3' naar beneden stormden op die brug. Daar valt zeker nog het een en ander te behalen
Zoals Nys in mijn ogen enkele titels "te weinig" heeft, denk ik dat Sanne er "te veel" heeft. Maar ja, sport is gelukkig niet altijd de optelsom van talent en resultaten, dat maakt het leuk en onvoorspelbaar (en geeft het altijd een goede aanleiding voor wat geouwehoer op het net)
Cant rijdt al een hele loopbaan, meer dan 10 jaar dus, met een (te) grote versnelling rond. Toch zeker in verhouding met haar gestalte. Ze doet alles puur op kracht. Ook op training doet ze dat te veel. Lange trainingsblokken op souplesse horen er blijkbaar niet bij. Langere klimsessies op de kleine versnelling ook al niet. Dit jarenlange stoempen heeft duidelijk haar lichaam gesloopt. En ik vrees dat dit onomkeerbaar is. Als ze haar trainingsschema's zou omgooien en ook in wedstrijden meer op souplesse zou gaan fietsen, kan ze eventueel nog de schade beperken. En terug meedoen voor een podium af en toe. Maar terug de top halen, neen. En dat terwijl ze nog geen 30 is.
doe niet mee aan stellingen over het omhoog gaan van het niveau, eerder aan het breder worden van de top. alvarado en kastelijn zijn duidelijk veel verbeterd, maar brand en worst zijn gewoon even sterk als vorig seizoen.
de beste cant zou daar gewoon naast staan, maar dat kan ze niet meer en zal vermoedelijk ook niet meer gebeuren. niet omdat ze niet mee een stap vooruit kon zetten, maar omdat ze er zelf een of misschien wel twee achteruit heeft gezet
denk niet dat ze in een goede omgeving zit om het tij nog te keren, die roodhooftjes lijken nauwelijks vat op haar te hebben, ze was altijd een koppige einzelganger die nooit écht bij de ploeg heeft gehoord
En wuyts heeft precies aandelen van de familie cant. Want al rijdt ze achteruit, hij blijft haar ophemelen. Realiteitszin is ver te zoeken bij onze Michel.
Ik heb in het verleden zowel Bart Wellens als Sven Nys vaak horen zeggen dat ze veel te danken hadden aan Erik de Vlaeminck.
Momenteel hoor ik de crossers nauwelijks spreken over de verdiensten van hun bondscoach.
Wat heeft Cant te danken aan Sven Vanthourenhout? .......én
wat hebben de Nederlandse crossers te danken aan Gerben de Knegt?
Wellens en Nys spraken in het verleden veelvuldig over Erik de Vlaeminck(1945-2015). Over Vanthourenhout en de Knegt hoor je geen mens. Hoe komt dat ?