Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Ruth Winder verslaat Demi Vollering in Brabantse Pijl in millimetersprint
Ruth Winder heeft de Brabantse Pijl aan haar erelijst mogen toevoegen. Na 127,3 kilometer koers won de Amerikaanse van Trek-Segafredo een sprint van een kopgroepje in Overijse. Het verschil met Demi Vollering (SD Worx), die op de streep de overwinning aanvankelijk voor zich opeiste, was wel heel klein: Winder kwam 0,0004 seconden (!) eerder over de lijn.
Het peloton bleef in het eerste deel van de wedstrijd lang samen. Op de ‘oude omloop’ over de Alsemberg en de Bruine Put stond de deur achteraan al wel open, maar tot serieuze ontsnappingen kwam het nog niet. Op weg naar de lokale omloop in Overijse waren er diverse uitvalspogingen van onder meer Shirin van Anrooij, Marta Jaskulska en Jesse Vandenbulcke, maar lang duurden deze avonturen nooit.
Het bleek wel de aanzet voor een eerste serieuze kopgroep waar onder andere Demi Vollering, Ashleigh Moolman-Pasio, Annemiek van Vleuten, Leah Thomas, Coryn Rivera, Sabrina Stultiens, Lucinda Brand, Ruth Winder en Elisa Balsamo onderdeel van uitmaakten. Zij reden weg op het lokale circuit, maar stand hield dit gezelschap niet. Ook een intermezzo van Femke Gerritse, Vita Heine en Inga Cesuliene hield het niet lang vol.
Deze kopgroep haalde het tot aan de finish – foto: Cor Vos
Uiteindelijk werd de beslissende demarrage vlak voor het luiden van de bel geplaatst. Zes rensters zouden nog kansmaken om de Brabantse Pijl van 2021 op hun naam te schrijven: Winder, Vollering, Elisa Balsamo (Valcar-Travel & Service), Juliette Labous (Team DSM), Joscelin Lowden (Drops-Le Col s/b Tempur) en Leah Thomas (Movistar). Vollering verrichtte een hoop kopwerk om het peloton af te houden. En met succes.
De voorsprong van de groep werd zodanig dat de zes wisten dat ze het onder elkaar mochten gaan uitmaken. Uiteindelijk kwam het aan op een sprintje. De snelle Balsamo ging de spurt van te ver aan, zij moest zich tevreden stellen met plaats drie. Op de TV-beelden leek het alsof Amerikaanse kampioene de zege nipt moest laten aan de juichende Vollering, maar na bestudering van de finishfoto riep de jury Winder uit tot winnares, tot teleurstelling van de Nederlandse.
De finishfoto
(Advertorial)
Demi Vollering en Polestar bundelen de krachten. Als topsporter staat Demi voor focus, balans en duurzame prestaties, net als Polestar. Samen laten ze zien dat performance en verantwoordelijkheid perfect samenkomen. Schrijf je in en ontvang persoonlijke berichten van Demi en een tot nu toe onverteld verhaal. Over haar weg naar de top, haar keuzes buiten de koers en haar visie op vooruitgang die verder gaat dan snelheid alleen. Ook deelt ze waarom de Polestar 3 haar inspireert in vorm, functie en filosofie.
De finishfoto wordt trouwens opgebouwd uit vertikale lijnen pixels die zeer snel na elkaar genomen worden. Het resultaat is dus een 'tijdsfoto' - aan elke kolom pixels kan je een tijdstip koppelen. Dit kan enkel een fout beeld geven van wie er eerst aankomt als (1) de camera op de foute plaats opgesteld staat, of (2) als hij niet loodrecht op de as van de weg gericht werd. Beiden heel onwaarschijnlijk.
Herinner met dat EBH op alle beelden als eerste over de meet leek te komen, maar op de finishfoto was Kittel dan plots toch de winnaar. Best vervelend voor de renners in kwestie, maar er moet nu eenmaal een winnaar en een verliezer zijn. De organisatie moet 'ergens een lijn trekken'. :D
https://www.zoomacademy.nl/blog/wat-is-rolling-shutter-en-wat-zijn-de-voor-en-nadelen/
Als je ervan uit gaat dat die camera-opstelling (toch echt mensenwerk) perfect is wel ja...
Altijd 1 laten verliezen, koste wat kost.
Een dure, pijnlijke, maar desalniettemin zeer waardevolle les.
De enige manier waarop ik dit kan verklaren, is dat ze Winder, die de Italiaanse renster aan de andere kant passeerde, compleet vergeten was. En dat ze dacht hier de sprint te winnen van Balsamo.
Off topic: altijd gezeur in den Bels, verschillende keren m'n prijsje niet gekregen omdat de jury me echt niet hadden gezien in de sprint hoor. (grapje, zeg het er maar ff bij) En ook nog een keer toen ik wel geklasseerd was nog bijna m'n envelop niet gekregen omdat ik het waagde met m'n wielerpetje op de jurytafel te benaderen. Goh wat waren die'n 'ollanders impopulair bij de liefhebberskoersen in de jaren 80 en 90. Is dat nog steeds zo?
Dit is toch het moment en de plaats waar het om gaat en de afstand van de voorkant van de band van Vollering tot de streep is toch duidelijk kleiner dan diezelfde afstand bij Winder. (En dat terwijl afstanden op de voorgrond op een foto groter zijn dan afstanden op de achtergrond.)