Rohan Dennis: “Moeilijke periode achter de rug”
Rohan Dennis was op het WK tijdrijden een van de grote vraagtekens na zijn desastreus verlopen Tour de France. De Australiër antwoordde met de benen door voor het tweede jaar op rij de titel en de bijbehorende regenboogtrui te veroveren. “Het ging absoluut perfect vandaag.”
“Misschien vandaag wel”, antwoordde Dennis in het flashinterview lachend op de vraag of hij nu de snelste renner ter wereld is. “Het was niet gelukt zonder voorbereiding. Ik was veel thuis en heb veel gewerkt aan mijn hoofd. Om mezelf mentaal zó te kunnen voorbereiden voor vandaag was veel moeilijker dan het eruitzag. Ik ben veel mensen dank verschuldigd en het is goed dat ik ze kan terugbetalen op de dag dat het er echt om gaat.”
De Australiër ging snel van start in de chronorit en hield daarbij zijn tempo van vorig jaar aan. “Ik beet me daarin vast. Ik kwam in mijn ritme en bij het eerste meetpunt wist dat ik twintig seconden voorlag. Toen wist ik dat ik nog meer kon geven. Ik ging niet stuk op de beklimmingen, klom er zo snel als mogelijk overheen om op de vlakke stukken weer in het ritme te komen. Bradley McGee en mijn coach, die op de bijrijdersstoel van de volgwagen zat, sleepten me erdoorheen vandaag.”
‘Een moeilijke periode achter de rug’
“Het voelt beter dan vorig jaar”, voegde Dennis er later aan toe in gesprek met Sporza. “Zowel op als naast de fiets hebben we hard gewerkt. Om deze regenboogtrui nog een jaar te mogen dragen is niet alleen een beloning voor mezelf, maar voor alle mensen om me heen.” Ook voor zijn gezin, die hem aan de finish opwachtten. “Zij vormen een belangrijk deel dat ik hier sta, dus dat ik dit met ze kon delen aan de aankomstlijn was heel speciaal.”
“Na de Tour de France heb ik veel getraind op en vooral náást de fiets. Het is zwaar geweest. Het verschilde heel erg met mijn gebruikelijke training. We grapten wel eens dat ik een voorbereiding deed op het winterseizoen, maar het was eigenlijk niet iets om grappen over te maken. Het was een moeilijke periode. Je zit in een gat en het is lastig om je hoofd erbij te houden. Je hebt niet iets op de korte termijn om je op te richten, een kleine wedstrijd bijvoorbeeld.”
“Je staat al die tijd aan de kant en er is niemand die je kan helpen. Het grootste deel van de tijd ben je dan aan het trainen.” Volgens Dennis moet zijn WK-titel niet worden opgevat als revanche voor zijn vroegtijdige opgave in de Tour. “Het was mijn keuze om eruit te stappen, van niemand anders. Om eerlijk te zijn verliet ik de Tour op mijn voorwaarden en wat het beste was voor mijn gezondheid en mijn toekomst met mijn familie.”
‘Opgeven was de beste beslissing’
“In eerste instantie was het moeilijk om de voordelen voor de lange termijn te zien, maar het was de beste beslissing die ik maakte. Ook al was het een heel zware periode voor me.” Tot slot had de Australische tweevoudige wereldkampioen nog mooie woorden over voor Remco Evenepoel, die het zilver pakte. Hopelijk kan hij nog een paar jaar wachten, want hij wordt geweldig. In een woord: indrukwekkend.”
Er zijn wel wat renners die hun trainingen delen op strava. Daar valt wel wat van af te leiden, vooral als ze hun wattage van tijdens specifieke intervaltraining niet verbergen.
op 3:47:40
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/sporza--wielrennen/2019/sporza--wielrennen-d20190925-individuele-tijdrit-elite-mannen/
[i]Edit redactie: Exact, is aangepast[/i]
Conditioneel was hij in ieder geval goed.
Weer een bewijs dat plannen naar een wedstrijd toe gewoon niet te doen is.
En doe je het wel, ga je mogelijk nog onderuit. Kijk maar naar Dumoulin, Froome en nu weer Campenaerts, Lampaert bijvoorbeeld.
Neemt niet weg dat het knap is wat Dennis heeft gedaan.
Een logische aanloop van voorbereidingswedstrijden met voldoende rust lijkt me niet minder adequaat dan 6 maanden lang de voorraad rode bloedcelletjes te willen micromanagen via 2x 2,5 en 3x 3 weken hoogtestage. Of toch 1x 1,5 2x 2 en dan nog eens 1x 1 week?
Zie toch af en toe een wielertoerist met een goedkoop TT-opzetstuurtje.
Nibali zette in de Vuelta van 2017 bijv. een perfecte tijdrit neer op de Merida.
Echter bepaalde renners krijgen last van de minste verstelling van stuur, zadel of andere geometrie en die is verschillend tussen een Merida en een BMC.
Ook op de kleren (herinner je Sky in de proloog vna Düsseldorf) kan er behoorlijk wat winst geboekt worden. Campenaerts draagt die helm opzettelijk zo stom naar achteren voor als hij in positie gaat. Zo reed Dennis vandaag ook met een KASK ipv. een Rudy Project helm.
Maar om te spreken van Borderline, manisch depressief of andere aandoeningen is toch ook weer van de pot gerukt? Gewoon een ietwat norse topatleet. Nou en?
Heel normaal toch voor een wedstrijdsporter?
Aan alle fietsen kan wat beter gemaakt worden. Stel je voor dat iedereen met een andere fiets gaat rijden. Dag professionele wielersport.