Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Roglic in laatste meters voorbij Mäder: “Ik zei tegen mezelf: waarom niet?”
Op uiterst dramatische wijze boekte Primož Roglič zijn derde ritzege in Parijs-Nice. In de laatste meters snelde hij voorbij Gino Mäder, die de hele etappe vooruit had gereden. De Sloveense kopman van Jumbo-Visma kende echter geen clementie met de Zwitser van Bahrain Victorious.
“Ik zei tegen mezelf: waarom niet? Er was een mogelijkheid om te winnen en ik heb deze genomen”, zegt Roglič in het flashinterview. “Het was een zware dag, vooral in het begin van de etappe. Kort maar krachtig, zoals ze zeggen. Uiteindelijk was het heel close.”
Met nog een etappe te gaan en 52 seconden voorsprong op zijn naaste belager lijkt Roglič bijna verzekerd van de eindzege. “Het is nog niet gedaan”, zegt hij. “Morgen is een nieuwe dag en een nieuwe uitdaging; opnieuw een korte etappe. Het zal echt zwaar worden. Het zal niet eenvoudig worden, maar de jongens doen het goed. We moeten gefocust blijven en hard blijven trappen.”
De slotrit van Parijs-Nice is een 93 kilometer lange etappe die start in Le Plan-du-Var en finish in Levens. Vandaar rijden zij eerst de Côte de Duranus (3,9 km aan 3,7%) omhoog. Na 20,2 kilometer wordt voor de eerste keer de aankomststreep in Levens gepasseerd.
🏁 🇨🇭@maedergino était tout près mais c’est 🇸🇮@rogla qui remporte sa 3ème étape dans ce #ParisNice.
⏪ Revivez le dernier kilomètre.🏁 🇨🇭@maedergino was so close but 🇸🇮@rogla claims a 3rd stage win in this #ParisNice.
⏪Relive the last kilometre. pic.twitter.com/jF4vGNJetn— Paris-Nice (@ParisNice) March 13, 2021
Alhoewel de nieuwe van TransAtlantic, the Absolute Universe in beide uitvoeringen nu al classic is.
Is toch gewoon geweldig. Iedereen total loss, Mäder huilen bij z’n moeder, Bennet benen weer ontploft, Schachmann drie uur masseren om bij te komen... kijken ze de samenvatting en horen ze ‘why not’.
Je zou van minder gaan huilen.
Maar daarna: het gaat om seconden. Hij heeft gemerkt hoe belangrijk seconden kunnen zijn. Als er niks gebeurt, dan wint hij morgen gewoon het klassement. Maar in de Vuelta had hij een keer pech met zijn jasje, en dat kostte hem bijna de Vuelta.
Dus ik vind het wel prima zo.
Mäder zal er ook zonder geschenkjes wel komen.
Dat kan zijn in een ontsnapping (de kopgroep moet samen aan de bak om weg te komen, als ze een veilige voorsprong hebben gaan ze elkaar bestoken).
Maar het kan ook door bijvoorbeeld een ritwinst "weg te geven". Dat had vandaag prima gekund, Paris-Nice wordt meestal beslist in het klassement op seconden, daar had Roglic er voldoende van; bovendien is hij duidelijk de sterkste van dit peloton. En hij had al twee ritten gewonnen.
Stel dat het morgen op de één of andere manier lastig zou worden voor Roglic, dan had je wellicht steun kunnen krijgen van Bahrein. Nu zal het tegenovergestelde gaan gebeuren ben ik bang. Wielrenners en ploegleiders vergeten niet snel is de ervaring.
Dus de mensen die zeggen dat dit topsport is (pakken wat je pakken kan), en je geen cadeautjes mag geven, gaan voorbij aan dit belangrijke aspect van de wielersport (verdeel en heers).
1. Ten eerste, hoe zou Bahrein weten dat het een cadeau was? Dat zou alleen zo zijn als Roglic heel opzichtig achter Mader zou blijven. Dat zou er niet uit hebben gezien en mogelijk weer als arrogant uitgelegd worden.
2. Dus alleen als duidelijk was dat het een cadeau was zou het mogelijk terugbetaald worden. Maar hoe en hoe groot is de kans dat er een moment komt dat, dat kan? En is de waarde van het terugbetaalde dan vergelijkbaar met het winnen van de etappe? Wie zal het zeggen. Het is helemaal niet zo logisch om te veronderstellen dat dit zal gebeuren.
3. De wraak van Bahrein dan. Daar geldt natuurlijk het zelfde voor? Wanneer en in welke vorm? En waarom, Roglic heeft niks verkeerd gedaan. Ik zou als bahrein sowieso wel uitkijken om duidelijk wraak te nemen op TJV. Want dan krijg je dat gegarandeerd weer terug, want TJV zou daar natuurlijk totaal geen begrip voor hebben.
Wat mij betreft is het geen aanname, ik hoor José de Cauwer hier regelmatig over, en heb inmiddels aardig wat boeken gelezen waarin wordt aangegeven dat de wielersport zo in elkaar zit. Het terugbetalen (positief dan wel negatief) gebeurt soms pas een jaar later. Vandaar mijn opmerking over het geheugen van de wielrenners en hun ploegleiders.
Wat ik ook regelmatig lees is dat ontwikkelingen in een koers (etappe, klassieker) soms raar overkomen op de volgers, en dat de verklaring dan wel eens zo'n terugbetaling kan zijn. Dat maakt de sport wat mij betreft ook zo leuk (veel afspraken, ritten die worden gekocht/verkocht etc., zo oud als de wielersport zelf).
Roglic had die 2e aanzet niet hoeven doen, dan was ie op "veilige" afstand gebleven, Dan was het niet zo opzichtig geweest, want ja, in de remmen ziet er niet zo fraai uit. Alhoewel ik me iets soortgelijks van JALABERT kan herinneren in de Vuelta toen ie DIETS liet winnen, die kreeg daar juist alle lof voor. https://www.trouw.nl/nieuws/jalabert-laat-dietz-winnen~bfd2c3c4/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
Enfin, vind het wel leuk om de twee standpunten te zien (hier op wielerflits, en ook op Twitter). En vooral als we die netjes kunnen uitwisselen :-)
Overigens hebben de ploegen geen jaar gewacht om ROGLIC aan te pakken, gelijk gebruik makend van een valpartij (of 2?) en op kop rammen met een aantal ploegen om hem niet meer te laten terugkeren.
Of ze wel hadden gewacht als ie gisteren de winst aan MÄDER had gelaten zullen we nooit weten, maar mijn punt is dat ie het risico gewoon niet had moeten nemen. Nu zullen velen er veel minder moeite mee hebben gehad om te gaan rijden.