foto: Sirotti (archief)

Rob Ruijgh kende een ongelukkige wedstrijd. De renner uit Valkenburg aan de Geul moest tweemaal kort na elkaar van wiel wisselen, en kwam bijna te val. Ondanks het technisch malheur was de conditie goed, verklaarde Ruijgh tegen WielerFlits.

“Ik voelde me goed vandaag, eigenlijk zelfs beter dan verwacht. In het eerste deel van de wedstrijd heb ik zelfs een paar keer mee gesprongen,” bekende de Vacansoleil-DCM-renner. Maar pech weerhield Ruijgh echter van het rijden van een goede uitslag. Op de Wolfsberg werd hij getroffen door een lekke achterband. Door de noodzakelijke wielwissel verloor hij de aansluiting met het peloton – dat net serieus ingang getrokken was. In de afdaling probeerde hij opnieuw aansluiting te krijgen, totdat hij bijna in botsing kwam met een Europcar-ploegwagen. “Ik moest vol in de remmen. Ik reed met zestig kilometer per uur bijna achter op die wagen. Door dat remmanoeuvre trok m’n achterwiel direct scheef,” verklaarde hij na afloop.

Bij het ingaan van de finale probeerde hij nog ploegmaat Marco Marcato bij te staan. Ruijgh: “Op de Kruisberg draaide ik als een van de eerste op, maar Marcato trok daar direct door. De opeenvolging van inspanningen moest ik toen bekopen.” In het eerste deel van de Eyserbosweg wist Ruijgh zich goed te handhaven in het peloton, pas na het steile deel, waar de wind vrij spel had, moest hij passen. “Het peloton trok toen op een elastiek. Ik wilde bij Samuel Sanchez blijven maar het lukte net niet. Zonde,” aldus de Limburger.

Vooruit kijken wil Ruijgh voorlopig niet. “Nu even geen Luik,” riposteert hij. “Ik baal van de afgelopen weken én vandaag. Gelukkig waren de benen vandaag beter dan gedacht. Misschien heb ik volgende week wel het gelijk aan mijn zijde,” besluit hij.