Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Richard Carapaz: “Derde in de Tour is voor mij een prima resultaat”
Jonas Vingegaard bedreigen zat er niet meer in, maar Richard Carapaz is na de tijdrit richting Saint-Émilion zeker van een podiumplek in Parijs. De klimmer uit Ecuador eindigt in de Tour straks als derde in het eindklassement. “En dat is voor mij een prima resultaat”, klinkt het.
Het verschil tussen Carapaz en Vingegaard was voor de dertig kilometer lange tijdrit door de wijnranken slechts zes seconden in het voordeel van de Deen, maar die laatste was op papier wel de (veel) betere tijdrijder. Dat bleek ook wel in de tijdrit. Vingegaard wist namelijk de derde tijd te realiseren, Carapaz de 23ste. Aan de streep was het verschil tussen beide mannen 1m37s in het voordeel van Vingegaard.
“Het was niet echt een goede tijdrit, maar ik ben wel behoorlijk blij met het resultaat”, liet Carapaz na zijn tijdrit weten aan Eurosport. “Ik heb er alles aan gedaan om een goed resultaat te behalen in de Tour. Derde is voor mij een prima resultaat. Er was dit jaar een andere manier van koersen in de Tour, met meer sportieve agressiviteit”, aldus Carapaz.
De renner van INEOS Grenadiers zal dit jaar dus niet de Tour winnen, maar op een dag hoopt hij zijn thuisland Ecuador een Tourzege te schenken. “Er zijn maar weinig renners in de wereld die de Tour kunnen winnen”, weet ook Carapaz. “Het is me dit jaar niet gelukt, maar het gaat me zeker een keer lukken”, klinkt het vol vertrouwen.
De ploeg heeft gefaald en had hier meer uit moeten kunnen halen wellicht. Individueel gezien kan geen enkele renner van Ineos op tegen een Pogacar (en normaal Roglic), zelfs Bernal niet. Dus moeten ze het als ploeg doen, maar de trein opmaken tot het begin van de klim en dan nog 1 mannetje bij je kopman hebben, is het gewoon niet.
Ik denk dat deze Tour heeft laten zien dat hij hem nooit kan winnen met zijn brakke tijdrit.
De Sporza mannen en Roglic.. Inmiddels een duimendik hoofdpijndossier.
Voor Carapaz daarentegen hebben Wuyts en de Cauwer een kapelletje gebouwd in hun commentaarhok.
Als pubermeisjes kwebbelen ze ellenlange kwijlverhalen over zijn zogenaamde aanvalslust.
Dat Carapaz er zelfs enorm flauwe theaterstukjes voor nodig had om Pogacar en Vingegaard te kunnen verslaan (gelukkig mislukt) zien de heren eerder als een heroïsch wanhoopsoffensief dan een laffe aanval.
Nou ja als je bergop het verschil niet kunt maken houdt het op. Wel had de ploeg een aanvallender tactiek mogen uitproberen. Eindeloos op kop rijden als de kopman het niet kan afmaken is nogal zinloos. Ga dan mee in ontsnappingen, val aan. Speel het spel.
En toen vertrok het treintje gewoon weer stipt op tijd om Carapaz bij de voorlaatste halte af te zetten. Vervolgens schoot Richard de ene na de andere losse flodder of acteerde hij de arme stakker die diep in het rood nog maar net kon aanhaken.