Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Remco Evenepoel voelde zich ‘oké’ in lastige finale: “Ik ben niet gelost, dat is positief”
Remco Evenepoel liet voor de start van de tweede etappe van het Critérium du Dauphiné nog weten dat hij wellicht zou gaan meesprinten voor de overwinning, maar daar zag de Belg toch vanaf. “Risico’s nemen zou met het oog op de rit van dinsdag niet verstandig zijn”, was zijn uitleg na afloop.
In gesprek met Het Nieuwsblad keek Evenepoel terug op een lastige finale, met de Côte de Saint-Georges-en-Couzan (7 km aan 5,8%), Col de la Croix Ladret (3,1 km aan 6,1%) en de Col de la Loge (ruim acht kilometer aan 3,6%) als scherprechters. “Ik wilde me niet volop mengen in de sprint omdat Cort en Roglic nog aanwezig waren. Risico’s nemen zou met het oog op de rit van dinsdag niet verstandig zijn.”
Met ‘de rit van dinsdag’ doelt Evenepoel op de etappe van Celles-sur-Durolle naar Les Estables, met onderweg vijf gecategoriseerde hellingen, goed voor 2.800 hoogtemeters. De finishstreep is getrokken op een slotklim van 3,8 kilometer aan 5,2%. “Dat wordt een zware etappe en dus is het belangrijk dat we voldoende kunnen recupereren richting morgen toe”, geeft de renner van Soudal Quick-Step aan.
“Dit was nog maar een makkelijke heuveletappe”
Evenepoel – die vandaag als 27ste over de streep kwam – kijkt met een redelijk goed gevoel terug op de rit. “Verder voelde ik me oké op de fiets. Het ging er best stevig aan toe, het was een heel snelle wedstrijd vandaag. We hadden altijd wind mee, maar het gevoel was dus best oké.”
“Ik ben niet gelost dus dat is positief”, geeft hij al lachend aan. “Natuurlijk zijn etappes als deze nog niet te vergelijken met die op het einde van deze week. Dit was nog maar een ‘makkelijke’ heuveletappe.”
Hij wil aan zijn explosiviteit werken, en daarvoor moet hij uiteindelijk in dit soort ritten gaan wedijveren met Roglic of Jorgenson. Hij had gewoon een kans om een rit te winnen.
Maar ik denk dat hij al gevoeld heeft dat het nog niet goed genoeg is. En dat hij daarom niet meesprintte, zodat niemand achter af kon zeggen dat ie er ruim opgelegd werd. Maar wel jammer dat we dan niet een poging zien van Landa of Van Wilder: ofwel in de finale, ofwel in de sprint.
Ik ben geen psycholoog, maar ik denk dat het in het hoofd van Evenepoel beter is om niet mee te sprinten en een lulverhaal eromheen te verzinnen, dan om wel mee te sprinten en 8e te worden.
EDIT @Ward: nee, ik ben geen psycholoog. Maar als ik ooit een papegaai als huisdier zoek, dan noem ik m Ward.
hier even te kunnen winnen, om vervolgens zijn helpers reeds diep
in hun krachtenarsenaal te laten tasten en om dan Uno-X al lachend
hun borden te laten leeg eten om vervolgens met Magnus, en hun
vol bord naar de finish te knallen.
:(
On-topic ...> Prima ritje gereden. Heerlijk energie bespaard in de buik van het peloton. Wanneer het leek of er versneld zou worden zag je Landa, van Wilder en Evenepoel zich voorin nestelen. Verder geen energie verspilt aan een achtste plek in een sprintje om des keizers baard. Dus prima gedaan zou ik zeggen.
Aan het einde van de week maken we de balans wel op, maar voorlopig schuif ik hem samen met Ayuso, Rodriguez en Primoz nog steeds naar voren als top kandidaten om de Dauphiné te winnen.
M'n vrouw en ik bezoeken al jarenlang vele koersen, waaronder ook de grote rondes. Samen durven we dan ook wel eens een beklimming uit te zoeken om te ervaren wat de renners moeten afleggen, al doen wij er wel zes keer zo lang over uiteraard. ;)
Wat al deze heren en dames doen is zo ontzettend knap, het tempo waarin ze die bergen opknallen is zo moordend hard. En dan spreek ik maar niet over de snelheden waarmee ze diezelfde bergen weer naar benden rijden, ik persoonlijk zou alle kleuren van de regenboog schijten waarschijnlijk als ik zoiets zou moeten ondernemen aan die snelheden.....
Al de tienduizenden uren die echt iedere renner al heeft geïnvesteerd voordat ze überhaupt kunnen denken om eens een koers te winnen. Iets dat overigens voor sommigen bijna nooit is weggelegd.
Vallen met hoge snelheden in pakjes die nog minder om het lijf hebben als een bikini, en vervolgens eerst je fiets opzoeken en doorrijden.... Om dan een uur later tot de constatering te komen dat je meerdere botbreuken hebt....
Tsja dan ben je in mijn ogen een echte held... Ik kan me persoonlijk niet zo snel een sport voor de geest halen waar de atleten met zoveel gevaar voor lijf en leden zo hard kunnen afzien, en dat voor uren aan een stuk en dagen achter elkaar...
Diep respect voor ieder van hen !!
En ja dan mag ik helemaal idolaat zijn van Roglic en hopen dat hij z'n grootste droom kan waarmaken deze zomer... Maar juichen en klappen doen wij voor iedere renner ondanks de nationaliteit of ploeg waar hij of zij voor rijd, want dat verdienen ze... ♥
Pas na vrijdag zullen we (en hij?) meer weten over zijn huidige vorm.
Nee, hij staat zeker niet op punt. Hij heeft nog tijd, maar ook nog flink wat werk volgens mij.