Remco Evenepoel: “Steile hellingen zijn nog een vraagteken”
Remco Evenepoel sprak in algemene zin over een ‘perfecte start’ van zijn seizoen. In de voorbije Ronde van Valencia won de 22-jarige renner een etappe en het jongerenklassement en eindigde hij als tweede in het algemeen klassement. “Het is een beetje jammer dat ik vrijdag in de laatste kilometer het geel verloor.”
Evenepoel kon vrijdag aanvankelijk goed mee op de Alto Antenas del Maigmó, de laatste klim van de derde etappe, maar op een kilometer van de finish was het op. “Dat is geen schande”, vertelt hij in gesprek met Het Nieuwsblad. “Anderzijds, steile hellingen als die van vrijdag, dat is nog een vraagteken. Wanneer ben ik er een keer niet doorgezakt? In Portugal twee jaar geleden, toen we op Malhão aankwamen in de Ronde van de Algarve die ik won.”
De klim naar Malhão was echter nog geen drie kilometer lang, terwijl het op de Alto Antenas del Maigmó bijna tien kilometer lang klimmen was. De 22-jarige renner van Quick-Step Alpha Vinyl heeft het al een paar keer moeilijk gehad op zulke beklimmingen en haalt ook de Monte Zoncolan aan, die hij vorig jaar omhoog reed bij zijn debuut in de Giro d’Italia. “Dan was ik de hele tijd mee, tot het heel steil werd. Daar zijn nog vraagtekens rond. Dat moeten we nog ontdekken.”
Er is werk aan de winkel, is de conclusie. “Aan die steile hellingen gaan we nog moeten werken, want in het Baskenland, de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik krijg je die ook. Ik denk dat als ik in topvorm ben, 110 procent, dat ik die hindernissen gemakkelijker moet overleven.”
Hij is geen Pogacar of Roglic op dit moment, maar Roglic heeft er ook jaren over gedaan om bergop top te zijn.
Stel dat pakweg Van Wilder of Arensman hier een ronde neerzet als Evenepoel vliegen de superlatieven je wellicht om de oren.
Komt natuurlijk ook door dat ‘Nieuwe Merckx’-geschreeuw toen hij junior was, maar een slechte start van het seizoen was dit uiteraard niet.
Benieuwd of hij er tegen de Tirreno een schepje bovenop kan doen of dat de rest van het pak net verder staat tegen dan.
Hij ging wel nogal onstuimig tekeer in de vlakke ritten. Als klassementsman moet je in een ronde, maar ook over het hele seizoen, je momenten kunnen kiezen. Zelfs bij een Pogacar is de tank eindig en ook die gaat niet elke dag all-in. Dit was misschien wel een goede ronde voor ‘fare fatica’ om binnen een paar weken de hoogvorm te plukken en tegelijkertijd je goeie wil te tonen aan je ploegmaten, maar naar mijn gevoel zit dat constant willen uitpakken hem gewoon in het bloed.
Steile krengen zijn niet echt Evenepoel zijn ding gebleken tot nu toe, terwijl mannen als Pogacar en Roglic daar echt de hamer kunnen bovenhalen. Daar riskeer je als Evenepoel zijnde veel tijd aan de broek gesmeerd te krijgen.
Ben vooral benieuwd wat de Tirreno brengt. Iets later op het seizoen en daar is de Sloveense grootmeester aanwezig om eens de echte waardeverhoudingen te zien.
Tenzij het natuurlijk is met een hoger doel (bv tirreno) zoals alfons haavers het al gezegd heeft.
Wat alle hectiek rond hem heeft gecreëerd afgelopen 3 jaar is dat er rond zijn persoon een hype is geweest alsof hij binnen no-time alle koersen oppermachtig zou gaan domineren. Die hype is ontstaan door zijn dominantie bij de junioren/belofte koersen waarop vervolgens de Belgische pers, fans, zijn ploegleider, zijn ouders en vooral ook Remco zijn gaan geloven dat hij de wijze waarop hij alles won ook bij de profs door kon zetten.
Inmiddels is het stof toch wel wat gedaald, zelf bij Remco zelf, en is het besef gekomen dat er voor het winnen van grote rondes bij de profs of grote klassiekers toch nog wat meer nodig is dan wattage. Remco lijkt nog niet het vermogen te hebben om na lange zware meerdaagse koersen ook dan nog in de bergen mee te kunnen als het op de limiet gaat en ook zijn sprinters kwaliteiten zijn nog te slecht om na een lange klassieker een sprint te kunnen winnen. Maar beide zaken kan hij echt nog wel in groeien, belangrijk is dat hij de rust weet te bewaren en niet zichzelf constant laat vergelijken met een renner als Pogacar.
Wie weet krijg ik door de jaren heen nog wel sympathie voor Remco, met klasse leren verliezen is iets wat jonge renners nog moeten leren en zodra hij dat ook kan wordt hij vanzelf ook een favoriet van mij. Hij zou niet de eerste renner zijn waar ik eerst niks van moest hebben en waar ik een paar jaar later voor stond te juichen
Vraag en aanbod. WF kiest ervoor dit te posten omdat jij en ik het lezen. Ga je hier niet mee akkoord? Dooeeei.
Verder is het interessant om te zien wat ze daar aan kunnen doen. Het is ook wel vreemd, want hij is klein en licht, dus zou op de steile hellingen goed mee moeten kunnen. Misschien moet hij toch ook leren hoe hij op de steilste stukjes "en dansent" naar boven kan, dan kun je met je hele lichaam toch net wat meer kracht op de pedalen genereren.
Nog 1 minpuntje dan: Zeer onbedoeld, maar 110% bestaat niet en klinkt als: Zelf 100% in orde zijn en dan nog 10% erbij sjoemelen. Als communicatiemanager zou ik niet blij zijn met zo'n uitspraak.
200% inzet, of iets dergelijks word altijd gebruikt om aan te geven dat er alles aan gedaan word of dat er super vorm nodig is.
lijkt me dat er helemaal niks raars aan is, mijn inziens is hier iets achter zoeken wel erg ver gezocht
En niet alleen voor deze gozer, maar iedereen die het gebruikt, die 110% (of percentages boven de 100), wat een geouwhoer. Ofwel die 110% is je 100% en je 100% was eigenlijk 90%. Maar dat gezweem met die 100+% is toch werkelijk belachelijk.
Alleen in een vergelijking kan je over meer dan 100% praten; wanneer iemand vandaag 100% presteert en dit een stuk beter is dan wanneer diegene 100% was in het verleden, zou iemand kunnen zeggen dat de vorm 100+% ten opzichte van de 100% in het verleden.
De Picon Blanco in Burgos is trouwens meer dan 8 km lang. Een lange klim kan hij dus ook aan.
De vraag blijft welke slijtage ondergaat in een extreem zware rondeweek zoals in de Giro vorig jaar, maar dat kunnen we ons ook afvragen voor andere jonge renners als Vlasov, Pidcock en Rodriguez.
Ook met kasseien heeft hij weinig moeite. Hij overleefde zowel in 2015 als 2019 de kasseienrit in het peloton.
Over tijdrijden heb jij 100% gelijk.
Evenepoel zal ondanks zijn geringe gestalte juist goed in het waaieren moeten zijn vanwege zijn Chronokwaliteiten
Ik denk dat het zeker mogelijk is om op steile hellingen nog te verbeteren. Maar ik vraag me af of de expertise daarvoor bij Quick-Step wel aanwezig is; een ploeg waar alle renners toch wel een beetje door dezelfde hardrijders-mal worden geduwd.
Een team als Ineos zou wel raad met hem weten..
Uiteraard zal gewichtsafname bij Evenepoel leiden tot spiermassa vermindering; niet slechts babyvet. En dat gaat ten koste van zijn absolute vermogen - mindere tijdrit en minder sterk op 't vlakke.
In het kort: Evenepoel oogt nogal (te) dik.
En wat doen we met Pogacar met een Weight: 66 kg Height: 1.76 m Dat is een BMI van 21.3
tegen Evenepoel meet 171cm bij 62kg is 21.2
Ik vermoed ook dat die steile hellingen niet snel zijn ding gaan worden en dat in combinatie met veel kilometers (klassiekers) en lange beklimmingen ( grote ronden) denk ik ook niet dat hij snel een absolute veelwinnaar in dat werk gaat worden. Mss is het inderdaad een klasse tijdrijder die zich in de kleinere rondjes op alle vlakken kan laten zien. Niks mis mee lijkt me.
Op basis van zijn commentaar, lijkt hij tijdens de winter alvast niet speciaal gefocust te hebben op het klim/grote ronde werk.