Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Remco Evenepoel neemt vrede met tweede plaats in eindklassement: “Jorgenson is de verdiende winnaar”
Remco Evenepoel neemt vrede met de tweede plaats in het eindklassement van Parijs-Nice. De Belgische kampioen won wel de laatste etappe, iets waar hij zeer blij mee is. “Matteo Jorgenson is gewoon de verdiende winnaar “, vertelde Evenepoel na afloop in het flashinterview.
Evenepoel reed samen met Jorgenson naar de streep in Nice. Daar klopte hij de Amerikaan in een sprint à deux. Dat was echter niet genoeg om het eindklassement te winnen. “Daar ben ik niet rouwig om. Er was maar een iemand die kon volgen vandaag. Jorgenson verdient het. Ik ben drie keer vol gegaan vandaag. Jorgenson is dus echt de verdiende winnaar. Twee dagen geleden was hij echt heel sterk.”
“Ik moet meer dan blij zijn met het einde van de week. Ik heb het plan goed uitgevoerd”, vervolgde Evenepoel. “Ik zal altijd goed gepositioneerd, iets wat ik de hele week goed heb gedaan. Ik wilde het zelf een paar keer proberen en echt vol aangaan. Ik wilde zien wat er gebeurde. Ik heb zelf ook hard afgezien, maar dat is hoe je een koers wint. Op de laatste klim heb ik zo hard mogelijk gereden om Aleksandr Vlasov te lossen. Ik wist dat het moeilijker zou zijn om hem te verslagen in de sprint dan Jorgenson.”
Beter worden
Het zit dus duidelijk wel snor met de vorm van Evenepoel, al zit er naar eigen zeggen nog meer in. “Ik heb nog wat trainingen op hoogte nodig. Andere jongens hebben dat wel al in de benen. Ik kan dus nog beter worden. Natuurlijk ben ik niet slecht, maar ik kan nog groeien.”
Dat gebaartje had niet gehoeven op de finish, bij een "gekregen zege" van degene die het algemeen klassement wint.
Flash interview kon ik dan wel weer pruimen
De vraag is of Jorgenson bergaf (of misschien zelfs wel bergop?) weg had kunnen rijden bij Evenepoel. In de sprint is ie misschien te traag, maar als het enkel ging om de rit dan denk ik dat Jorgenson het geprobeerd zou hebben bergaf. En ik denk zelfs met succes.
dan snap ik ook waarom hij meteen weer ophing. Ik was namelijk in gesprek.
Het was op het scherm heel duidelijk dat Jorgenson niet aan zijn limiet zat, en Remco wel. Jorgenson heeft Remco de etappe cadeau gegeven. #samenwinnen op een superieur niveau: ik gun een concurrent de ritzege. Zou een Vlaming natuurlijk nooit doen, tenzij hij Wout heet :)
Als je het om wilt draaien: zou Jorgenson de laatste 2 km lachend, zwaaiend en fluitend op kop gereden hebben met Evenepoel in zijn wiel als hij serieus ook nog de dagzege zou willen?
Of zouden we dan eerder een surplace gaan zien, 3 km lang naar elkaar kijken, en wie weet zelfs nog een Vlasov die erop en erover komt?
I rest my case.
En het voordeel van Jorgenson bij zo'n deal is dat hij de laatste paar km (toen Vlasov eraf lag) al min of meer kon genieten zonder zich nog zorgen te moeten maken over een gekke frats van Evenepoel.
Maar ik weet nagenoeg zeker dat ergens in de laatste paar km het gesprek "jij de rit, ik het klassement (of omgekeerd)" heeft plaatsgevonden. Waarschijnlijk toen Vlasov eraf was gereden. Alles in de laatste paar km wijst daarop. En dat noem ik een "gegeven" of "geschonken" overwinning. Die overigens ook dik verdiend is, dat kan prima samen.
Of hij op tactisch vlak iets opgestoken heeft moet nog blijken. Hij heeft in ieder geval genoeg leermomenten gehad deze week. Maar het gaat erom of je er ook daadwerkelijk van leert.
En die randzaken... als hij gewoon eens gemeend de woorden leert uitspreken "iemand anders was gewoon beter", zonder een "maar" erachter, dan denk ik dat er al heel veel randfactoren gaan verdwijnen. Het is geen schande als iemand beter is: het zijn ook allemaal getalenteerde profs die er ook net zo hard voor werken. Dan is er een stuk minder commotie om je persoontje heen, en wie weet ook uiteindelijk een grotere gunfactor.
Volgens Wielerclub Wattage heeft Remco deze commotie nodig als brandstof om te presteren. Maar ik vraag me toch echt af of dit ook geldt als je een drieweekse ronde rijdt. Is het dan brandstof, of wordt het op een gegeven moment verloren energie. Voor jezelf, maar ook voor de ploeg om je heen?
Voor ons als flitsers zou het natuurlijk een aderlating zijn mocht hij tot het besef komen dat de energiespaarmodus hem verder gaat brengen...
hij kan het echt niet laten, het moet er echt altijd bij staan, hij wil het maar niet accepteren, het ego is te groot terwijl het toch geen schande is om zoiets gewoon toe te geven -> ik moet er niet bijzetten over wie het gaai, de zin is multifunctioneel!
blijkbaar heb je een heel kort geheugen. Denk nog even terug aan de commotie die ontstond na de ploegentijdrit of de opmerkingen over de tactiek van UAE. En de vragen die ze daarover ook de dag daarna moesten beantwoorden. Zowel de personen in kwestie als de ploegleiders. En dan zegt Tim D wel "we laten het achter ons", maar geloof maar dat hij dit niet is vergeten.
Uiteindelijk gaat het helemaal niet om mijn gunfactor, want ik rij niet mee in het peloton. Maar ik weet zeker dat vroegere maten Jorgenson en McNulty elkaar heel snel vinden als ze samen weg zijn in een ontsnapping, en het is de vraag of dat met pakweg Declercq en Evenepoel nu ook nog zo gaat zijn. Want uiteindelijk gaat het er heel vaak om welke rekeningen nog open staan. Of je nu wel of geen koffie drinkt met Mathieu.
Nu snap ik dat de Vlaamse wielersupporter zijn publiek is. En dat hij misschien beter dingen zegt die in dat straatje passen. Maar het is gewoon dom gelul van hem. Ook Jose zou gewoon moeten inzien dat Jorgenson geen krimp gaf in de laatste etappe, die verdacht veel weg had van een LBL. En ook eerder is het Evenepoel niet gelukt om definitief afstand te nemen van Jorgenson; andersom is dat wel het geval geweest. De beste renner heeft gewonnen, de op 1 na beste renner van deze ronde is tweede geworden.
En Evenepoel keek naar niemand, dus om dan vervolgens Roglic de schuld te geven van het tijdverlies van Remco... Nee, ik weet niet wat Roglic Jose ooit heeft misdaan.
Wie de term "gegeven" ritzege gebruikt, beseft beter ook dat Remco zijn achterwiel gegeven heeft aan Jorgensen op die klim. Remco had Jorgensen kunnen vragen over te nemen. Dat hij dan zelf de laatste 2 km in diens wiel blijft plakken, is perfect normaal. Het zegt veel over de goede verstandhouding tussen die 2, in tegenstelling tot de eerder sluwe, profiterende rijstijl van de Bora-renners (wat hun goed recht is uiteraard maar die deze keer slecht uitpakte).
Het was een zware koers en ik denk dat de finishers hier er later dit seizoen veel profijt van gaan hebben.
Dit zei Evenepoel dus niet. Hij zij dat het moeilijker zou zijn om te winnen met Vlasov erbij. Jullie interpreteren dat als dat Evenepoel zei dat Vlasov sneller spurt dan Jorgenson. Maar dat deed hij niet. Sowieso is een extra man gewoon veel moeilijker te controleren in een spurt, er kan bvb een late uitval komen waarop je (als snelste van de drie) dan zelf op moet reageren en zo je eigen winstkansen ziet slinken.
Vind het trouwens een vreemde keuze om geen hoogte stage in het voorjaar te leggen ifv Baskenland en de klassiekers.
1 door mee te gaan in die zever dat hij "de sterkste" was. Hij heeft Jorgenson nooit kunnen lossen en zegt zelf dat Jorgenson de beste was dus neem er vrede mee.
2 door te gaan mikken op Vingegaard en Pogi in de Tour. Die twee zijn buiten categorie, wees realistisch, net als hij, en kijk hoe hij zich verhoudt tot de Roglicen en Yatesen in het peloton.
En om nog wat extra realiteitszin toe te voegen voor Alfred: Jorgenson is in de TdF waarschijnlijk slechts een luitenant van Vingegaard. En in de lastige bergritten zit daar dan als het goed is nog Kuss. Die ik nog een stukje hoger in schaal als het lang bergop gaat.
Ik denk dat Evenepoel in deze PN bevestigd heeft dat ie een prima renner is. Maar dat er nog een behoorlijk gat zit tussen prima renner zijn en de TdF kunnen winnen tegen Pogi en Vingegaard in Tourvorm.
Ik kan me vergissen, maar ik dacht dat jij een stukje arrogantie en zelfvertrouwen juist hele mooie eigenschappen vond. Onderdeel van de winnaarsmentaliteit. Geen grijze muis zijn, maar heel uitgesproken.
En het was inderdaad een klein prikje/knipoog naar Cochise. Die er om bekend staat best een fanatieke fan te zijn van Evenepoel, maar hier gewoon een heel mooi staaltje laat zien van realisme. En een overenthousiaste fan corrigeert op een manier die ik heel goed kan pruimen.
Verder was mijn reactie ook maar een klein prikje/knipoog naar hoe jij soms kritiek levert. In dit geval gaf ik kritiek over iets wat jij maar als een goed gemutst kleinigheidje beschouwde, net zoals jij dat wel eens durft te doen over niet genoemde renners en hun vieringen bijvoorbeeld.
Als Evenepoel slim is laat hij zich in zijn eerste Tour meevoeren met zo weinig mogelijk energieverlies en in de schaduw van die andere 2… en dan maar zien hoe ver hij kan komen.
Al denk ik dat Remco vooral weer een hoofdrol voor zichzelf in gedachten heeft, en voor het grote spektakel wil zorgen. Lees: er veel te druistig invliegen.
Ik hoop dat met je, maar met iets minder verwachting. De laatste 2 grote ronden die hij reed heeft hij zolang hij nog goed in het klassement stond welgeteld 0 keer aangevallen (das een keer of 3 minder dan Roglic), en de vuelta die hij won heeft hij de tweede helft ook enkel verdedigend gereden.
Het gaat snel bergafwaarts met het Nederlands: vrede nemen i.p.v. hebben, besluiten maken i.p.v. nemen, zich irriteren aan i.p.v. zich ergeren aan, etc.
Als Evenepoel de rest terug had laten komen, wat dan? Dan zou je weer het tactische spel krijgen, met waarschijnlijk een type vlasov dat wegpiept. Geen ritzege, geen podium, geen bergtrui.
Ik denk dat Evenepoel op tijd beseft heeft wat er wel en niet meer te halen was.
Toen ik de koers gisteren keek zag ik Jorgenson keer op keer gewoon overnemen. Ik schreeuwde zelfs naar mijn TV: "Doe dit nou niet, Matteo!!" Maar hij luisterde niet naar me, en samen met Remco reed ie de rest op achterstand.
En ik denk zelfs, dat als Jorgenson echt gewild had of per se moest, dat hij Remco gewoon had losgereden. Misschien wel bergop, maar anders zeker in de natte afdalingen. Maar ook dat zal er met een Remco-pyjama vast anders uit zien.
We kunnen uiteindelijk een hele filosofische discussie hebben over wat een "gegeven overwinning" precies is. Want is het aan Jorgenson om iets weg te geven wat ie nog niet in bezit heeft?
Feit is dat er kort voor de finish overduidelijk is afgesproken dat Remco de rit zou "krijgen" van Jorgenson, en dat Matteo het klassement zou "krijgen" van Revke. Dus gewoon de laatste paar km samen naar de finish, zonder gekke strapatsen van Evenepoel vwb het klassement, en niet uit het hol weg demarreren of als een gek naar beneden rijden van Jorgenson voor de rit. Daar zijn zelfs weinig woorden voor nodig als je elkaar verstaat.
Jorgenson had prima het recht om meer aan te dringen voor de ritzege; hij zat in de positie om gewoon mee te strijden voor de rit, en hij had ook aan de ongeschreven regel voldaan om mee kopwerk te doen. Maar hij heeft duidelijk laten blijken in de laatste paar KM dat hij niet ging proberen mee te sprinten, maar gewoon lekker met twee naar de meet te rijden; hij lachend voorop, en Evenepoel in het wiel tot de laatste 150 meter. Zodat ze allebei happy waren aan het eind van de dag.
En dat Evenepoel de rit verdiend heeft (zowel na vandaag als na zijn hele week) is wat mij betreft geen enkel punt van discussie. Maar het lijkt erop alsof sommige mensen moeite hebben met de term "gegeven" omdat het dan zou lijken alsof Evenepoel er zelf niet voor gewerkt zou hebben, en het dan ineens minder heroisch is of zo.
En als hij hem kon lossen, waarom heeft hij dat niet gedaan dan?
Evenepoel heeft gisteren gedaan wat hij moest doen om Parijs-Nice nog te proberen winnen. Van ver aanvallen en zien wie meekan. Moeten McNulty, Skjelmose en Jorgenson lossen? Hoera, eindwinst! Helaas voor hem kon Jorgenson schijnbaar fluitend zijn drie aanvallen beantwoorden. Meer zelfs, hij zette zelf druk in de afdalingen dus hij had op zijn minst nog wat overschot. Dat voelt Evenepoel op dat moment ook wel aan.
Dan kan je kiezen om het te spelen zoals jij hier voorstelt, waarbij de kans klein is om die sterke Jorgenson nog te kunnen lossen, met het risico om gelost te worden in een afdaling of om na een prik op een counter te lopen van Vlasov of Jorgenson, ofwel voor een zekere ritwinst te gaan door Vlasov af te schudden en met eindwinnaar Jorgenson naar de streep te rijden. Meer zat er op dat moment gewoon niet meer in. Jorgenson is als enige nooit in de problemen gekomen. Remco haalde er nog het maximum uit. De fout werd gemaakt in de vrijdagrit.
Gwoon iets te gefixeerd op Roglic deze Parijs-nice,(wat vooraf ook logisch was) , wat andere renners mogelijkheden gaf.
Laat de volgende koersen maar komen,,,
Het was mooi om te zien hoe de reactie van Mcnulty bij elke aanval iets slomer werd.