Niels Bastiaens

• woensdag 3 september 2025 om 07:48

Interview Ook de Belgen gaan nu de laatste rechte lijn in naar de wereldkampioenschappen in het Afrikaanse Rwanda. Bondscoach Serge Pauwels heeft zijn zevental klaar, zonder grote verrassingen maar met alle focus op kopman Remco Evenepoel. In gesprek met onze website geeft hij tekst en uitleg.

Je kan bezwaarlijk stellen dat de eerste selectie van Pauwels als elitebondscoach een enorm lastige was. “Bepaalde knopen hebben zichzelf doorgehakt na de afzeggingen van onder andere Wout van Aert, Tim Wellens en Maxim Van Gils”, geeft de Belgische selectieheer toe. “Het was zaak om de best mogelijke zeven renners te vinden om onze enige kopman goed te ondersteunen. Dat maakt het voor een stuk gemakkelijk.”

Met welke knoop heb je het langst in je maag gezeten?
“De laatste plekjes zijn altijd de moeilijkste om in te vullen. Iemand als Louis Vervaeke had ook zijn plaats verdiend op dit parcours, en in zijn huidige conditie. Maar de keuze is gevallen op Xandro Meurisse, iemand die in mijn ogen heel betrouwbaar is. Niet alleen om zijn taak uit te voeren, maar ik verwacht hem ook diep in de finale. Hij reed een goede Tour en vergeet niet dat hij al top 10 reed in de Clasica San Sebastian en vorig jaar in Lombardije.”

Wringt het dat je op Van Aert en co niet kunt rekenen?
“Helemaal niet. Ik heb hen wel proberen te triggeren op een ludieke manier, maar als een renner zijn besluit heeft gemaakt, moet je hem niet proberen alsnog te overtuigen. In ideale omstandigheden hadden Van Aert en Wellens een grote rol gespeeld, maar je kan zo’n WK niet los zien van de rest van het seizoen. Je kan de Van Aert die op Montmartre wint niet zomaar neerplanten in Rwanda in dezelfde vorm. Een WK vraagt specifieke voorbereidingen en het is een hele opgave om klaar aan de start te staan.”

Bondscoach Serge Pauwels – foto: Cor Vos

“Uiteindelijk heeft de afzegging van Van Aert te maken met het zware seizoen dat hij al gehad heeft. Binnenkort begint zijn opbouw naar volgend jaar, en dan had een WK iets te veel geweest. Bij Maxim Van Gils helpt het niet dat Rwanda niet bij de deur ligt. Bij een WK in Frankrijk was hij er misschien anders mee omgegaan, hij focust nu vooral op het Europees kampioenschap.”

Had Remco zelf aanmerkingen op de selectie?
“Nee, hij is heel blij. Hij heeft zelfs al met Xandro gepraat (die ten koste van vertrouwenspersoon Louis Vervaeke meeging, red.). De renners in de Belgische selectie weten allemaal dat Remco de enige kopman is. We moeten persoonlijke ambities minimaliseren. Dat was voor mij heel belangrijk en dat hebben we duidelijk afgedwongen.”

Wat is de gedachte achter je selectie, wat voor profielen wilde je – gezien het lastige parcours in Rwanda – zeker in je selectie hebben?
“We zitten met een koers met meer dan 5.000 hoogtemeters. Dan wil je in de eerste plaats enkele renners meenemen die goed bergop kunnen. De eerste scherprechter is de Mount Kigali, op zo’n 100 kilometer van de finishlijn. Iedereen verwacht dat daar de wedstrijd ontploft en dan is het zaak om met zo veel mogelijk renners te overleven. Net daarom heb ik met Cian Uijtdebroeks en Ilan Van Wilder gekozen voor twee renners die kunnen presteren op hoogte. Mannen die op 1.400 meter hoogte niet veel inboeten aan vermogens. De rest zijn renners die de afstand aankunnen.”

Eén iemand zal die plaats met rood hebben omcirkeld: de absolute topfavoriet en titelverdediger Tadej Pogacar.
“Dat die lange klim zo ver van de aankomst ligt, is ergens een voordeel voor alle andere renners. Pogacar heeft geen schrik om van ver te gaan, dat hebben we op het WK in Zürich nog maar eens gezien. Maar door zo te koersen gaf hij vorig jaar ook de tegenstand een kans om hem te kloppen. Daaruit hebben we geleerd dat we niet individueel pijlen moeten afschieten, maar echt onze sterkte als team gebruiken in de 100 kilometer die nog na de Mount Kigali wachten.”

Evenepoel koerst vol ambitie met de nationale ploeg – foto: Cor Vos

Jouw kopman had niet de gemakkelijkste zomer. Remco stapte gedesillusioneerd uit de Tour en zat recent ook nog met transferperikelen, al is de stap naar Red Bull-BORA-hansgrohe intussen rond.
“Dat is waar. Ik weet niet in hoeverre dat in Remco zijn hoofd heeft gespeeld, maar er is nu duidelijkheid en dat is geruststellend. Zijn opgave in de Tour de France was niet ideaal, maar hij heeft dat intussen een plaats kunnen geven. Hij moest even resetten, maar na een goede stage in Livigno is hij klaar voor de Tour of Britain. Dat wordt een goede week met veel competitie, waardoor ik verwacht dat hij in vorm zal zijn.”

Hoor je hem vaak?
“De laatste tijd wordt dat contact steeds intensiever en sturen we bijna elke twee dagen een berichtje. Als ik hem hoor, is hij heel hongerig en klinkt hij vol zelfvertrouwen. Zoals we hem kennen, natuurlijk. De signalen op training waren goed. Hij zegt dat hij blinkt in zijn vel. En als hij vol vertrouwen spreekt, is hij meestal ook goed. Remco kan als geen ander naar grote doelen toewerken en de WK’s en EK’s zijn de grootste objectieven van het najaar.”

We praten nu de hele tijd over het WK op de weg, maar zijn de kansen op goud niet nog groter in het WK tijdrit?
“Als je heel nuchter kijkt, ligt er voor Remco altijd meer kans in de tijdrit, alleen al omdat er minder kanshebbers zijn. Maar Remco vindt ook een parcours dat hem perfect past. Er zijn best wat hoogtemeters en in de Tour en Dauphiné zagen we dat Remco heel goed klimt op de tijdritfiets. In de afdaling is zijn aerodynamica een voordeel. Daar is hij wél de uitgesproken topfavoriet.”

Het is ook je eerste WK als bondscoach. Hoe spannend is dat?
“Heel spannend. Er staat natuurlijk veel op het spel. We gaan niet zomaar naar Rwanda om mee te doen, maar we reizen echt af met veel ambitie. Anderzijds, in enkele tijdritten heb ik al achter Remco gereden, bijvoorbeeld op het WK in Glasgow (als assistent van zijn voorganger Sven Vanthourenhout, red.). Het is niet dat alles een eerste keer is voor mij, maar in de wegrit zal het erop moeten zijn. En daar kijk ik wel naar uit.”