Remco Evenepoel houdt woord: “Ik heb zo veel mogelijk tijd proberen te verliezen”
Remco Evenepoel was voor de start van de zestiende rit van de Vuelta a España al zeer duidelijk. De Belg zou vandaag op weg naar Bejes een snipperdag nemen en dus kwam de bergkoning als 148ste over de streep, op ruim veertien minuten van ritwinnaar Jonas Vingegaard.
Evenepoel kwam met een glimlach over de finish, broedend op een plannetje voor morgen, als er een zware bergrit naar de mythische maar ook gevreesde Alto de El Angliru op het programma staat. “Ik heb zo veel mogelijk tijd proberen te verliezen, zodat ik meer marge krijg van de Jumbo Visma-mannen om weg te glippen de komende dagen”, zei hij na de finish voor de camera van Sporza.
Vandaag nam de renner van Soudal Quick-Step dus een snipperdag, maar morgen zal hij weer de aanval zoeken. “Ik moet mee zijn om punten te sprokkelen voor mijn bollentrui. Twee cols van eerste categorie leveren veel punten op. De Angliru is buiten categorie, maar ik vermoed dat Jumbo-Visma wel weer de ritzege wil pakken. Ik sta nu op een halfuur, dus normaal gezien moet dat genoeg zijn om ruimte te krijgen.”
Evenepoel weet wat hij morgen kan verwachten in de regio Asturië. “Ik heb de volledige rit van morgen verkend. Ik weet wat me te wachten staat.” Overigens liep zijn verkenning van de Angliru-rit toen niet van een leien dakje. “Er kwam een kudde stieren op me af, dus ik heb me achter een rots moeten verstoppen om niet aangevallen te worden. Het is een beest, die Angliru.”
Er wordt verschillend naar gekeken, maar ik vind het groots dat Evenepoel werk maakt van de bergtrui.
Toch is het jammer om jezelf als groot kampioen in de handen te wrijven bij tijdsverlies…
[i]edit wf: die laatste zin mag je achterwege laten[/i]
Jonge stieren (tot 1 jaar oud) leven gezamenlijk in een groep (in de marge van de kudde).
Remco ging dus eigenlijk op de loop voor een stel ietwat uit de kluiten gewassen kalfjes met beginnende hoorns...
Het zegt ook veel dat hij de rit vanuit het stierendolle Pamplona net niet kon winnen, natuurlijk...
Vol koersen en niemand weg laten rijden tot de voet van de Alto de El Angliru en dan maar zien wie de sterkste is.
Eigenlijk is de boodschap: ‘I am peloton’
Kan wel een kampioen zijn qua resultaten, maar zijn mindset en sportsmanship is echt ver beneden het vriespunt.
Ik trek alle woorden terug als hij met de “groten” over de Angliru trekt en ze een pak rammel geeft, maar ik heb er een hard hoofd in.
Jullie als kritikasters hebben maar één kast die aangroeit - laat ik ook even de aanhalingstekens bovenhalen: de 'kritikast', vol gebakken lucht, maar verder niets tastbaars...