Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Remco Evenepoel doet gouden zaken in Dauphiné: “Dit is een groot verschil op zo’n korte tijdrit”
Remco Evenepoel heeft de macht op grandioze wijze de macht gegrepen in de tijdrit van het Critérium du Dauphiné. De wereldkampioen tijdrijden smeerde zijn grote concurrenten Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar maar liefst 20 en 48 seconden aan.
“Het was een zware tijdrit, eentje die me deed denken aan de zevende rit in de Tour de France van vorig jaar”, zei Evenepoel achteraf in het flashinterview. “Er waren best veel vlakke stukken in het begin – gevolgd door een klimmetje, al was het deze keer nog een beetje steiler en zwaarder dan toen.”
“Het was mijn doel om zo snel mogelijk tot het eerste tussenpunt te rijden. Daarna kon ik proberen om een goed tempo te vinden tot aan de finishlijn. Ik denk dat het in mijn voordeel was dat er veel tegenwind stond in de valleien voor en na het klimmetje. Ik heb dat gebruikt om mijn positie en de kracht die ik van daaruit kan leveren, uit te diepen. We hadden een perfecte ‘pacing strategy’.”
Dat hij ook in het klassement een gouden zaak doet, ontging hem in de eerste momenten. “Ik wilde vooral de tijdrit winnen, en daarna konden we nog zien wat dat voor het klassement zou opleveren. Daarom heb ik altijd blijven focussen op ons eigen plan en mijn eigen tijdrit. Als ik het nu bekijk, is het een groot verschil op zo’n korte tijdrit. Ik mag blij zijn dat ik elke kilometer een seconde sneller kon rijden dan de rest, op sommigen zelfs twee. Ik ben blij met mijn gevoel en een overwinning op dit niveau is altijd fijn.”
Maar zegt dit nu ook veel voor het slotweekend met veel lange beklimmingen? “Het klimmetje in de tijdrit was al een eerste indicatie. Ik voelde me daar heel goed, wat toch al iets wil zeggen voor wat we de komende weken en maanden mogen verwachten. Qua gewicht ben ik al veel beter dan vorig jaar en achter de schermen is er hard gewerkt. Morgen kan het een massasprint zijn, dus dat moeten we veilig doorkomen. En dan gaat de focus op het weekend. Er zal veel druk komen van andere ploegen, maar ik heb vertrouwen dat ik het goed ga doen. We gaan het geel proberen te verdedigen tot zondag.”
AK 
Als een verklaring voor een prestatie na een niet gewonnen wedstrijd een excuus heet, wat zeggen we dan tegen een verklaring als je gewonnen hebt?
Of misschien moeten we gewoon accepteren dat renners na de finish een verklaring zoeken waarom een rit zus of zo gelopen is in plaats van telkens te verwijzen naar excuses?
Als Pogacar had gezegd dat Evenepoel heeft gewonnen omdat hij aërodynamischer op de fiets zit, dan vind ik dat inderdaad wel een excuses zoeken. Hij kan immers zelf ook meer trainen op aërodynamica.
Als je wint, dan vind ik het wel fijn als je het bagatelliseert en het verschil uitlegt. Dus chapeau voor de aërodynamische houding van de aerokogel. Ik krijg al pijn in mijn rug Als ik er naar kijk.
Ik houd het nog op ken net; zonder zekerheid over fries of nederlands.