Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Remco Evenepoel: “De vorm is oké, maar het betekent niet dat ik nu blij ben”
Remco Evenepoel heeft er alles aan gedaan om de gele trui te verdedigen in de slotetappe van de Ronde van het Baskenland, maar uiteindelijk glipte de eindoverwinning hem door de vingers. Ook greep hij naast de podiumplaatsen na de zware etappe naar Arrate.
Evenepoel zat op de Krabelin, een zware klim van de eerste categorie op veertig kilometer van de finish, geïsoleerd en werd vanaf dat moment bestookt met aanvallen. In eerste instantie kon hij op zijn eigen tempo nog terugkeren bij de andere klassementsrenners, daarna verloor hij echter toch de aansluiting. Met Daniel Felipe Martínez in zijn wiel, kon hij voor de laatste klim van de dag toch weer terugkeren in de kop van de koers. Op de slotklim moest de kopman van Quick-Step Alpha Vinyl de andere mannen alsnog laten gaan.
“Of ik spijt heb van die achtervolging met Martínez in mijn wiel? Ik was gelost, dus daarvan heb ik geen spijt. We moesten wel achtervolgen. Ik heb alles geprobeerd om terug te komen, ook toen de jongens begonnen aan te vallen. Ik werd eraf gereden toen ze gingen, en daarna bleef het gat hetzelfde. Het was geen slechte dag, maar ik miste vandaag een paar mannen om bij de besten te blijven, mee te vechten en te kunnen blijven aanvallen. Het is jammer dat ik het podium op slechts vijf seconden misloop”, vertelde Evenepoel na de finish.
Beter gevoel dan na Tirreno-Adriatico
De 22-jarige klassementsrenner houdt aan de Baskische ronde wel een beter gevoel over dan aan Tirreno-Adriatico, waar een offday hem uit de top tien van het algemeen klassement wierp. “Ook al sta ik niet op het podium, ik kwam hierheen om mezelf te testen tegen de beste renners van de Grote Rondes en ik denk dat ik het goed heb gedaan. Ook vandaag, want ik was erbij tot aan de laatste klim. Bij de grote versnelling kon ik niet volgen, maar ik kon nog steeds een hoog tempo aanhouden. Uiteindelijk grijp ik door de bonificaties net naast het podium.”
Zo is het leven, vertelt hij verder. “Ik denk dat de vorm oké is, maar dat betekent niet dat ik nu blij ben, want het was prachtig geweest om in Baskenland op het podium te staan. Hopelijk zijn jullie wel een beetje gelukkig met wat ik heb laten zien deze week.”
💬 @EvenepoelRemco | @qst_alphavinyl
💙 @Gob_eus #Itzulia pic.twitter.com/WfJCVMUPaA
— Itzulia Basque Country (@ehitzulia) April 9, 2022
@11 na 11, volgens mij is hij gewoon hersteld. Anders rijd je hier überhaupt geen top 10.
Edit: @Renaissance, die naam schoot ook regelmatig door mijn hoofd. Alleen vind ik Remco toch wel een slag beter dan Spilak, zeker in het tijdrijden.
On topic: dit is gewoon een uitstekende prestatie in een van de zwaarste rittenkoersen van een week, ook qua deelnemersveld.
Twee dingen vallen op:
- hij was dus blijkbaar toch hier om zich te meten met de besten in de grote rondes. Of is dat de uitleg nu hij tot op de laatste dag kans maakte op de eindzege, en hadden we de "ik ben hier om me voor te bereiden op de Ardennenklassiekers-versie" gehoord als hij er genadeloos was afgepierd? Wie het weet mag het zeggen...
- hij is een showrenner: hij wil weten of iedereen geamuseerd naar hem heeft zitten kijken.
Ik heb geamuseerd naar hem gekeken. Afgezien van die gebaartjes alsof ie de patron van de koers is of op een voetbalveld bezig is. Benieuwd wat ie laat zien in de Ardennen, hij lijkt mij persoonlijk beter in vorm dan Flip.
Ik denk persoonlijk dat jij te mild bent als het gaat om zijn klimcapaciteiten. Kijk naar TA, waar hij er op een stevige klim vanaf moest. Om nog maar te zwijgen van de Giro.
Tot op heden heeft hij (na zijn val) gewoon te vaak laten zien niet met de allerbesten mee te kunnen bergop. Dit was een goed bezet rondje, maar ook een rondje waar nog een boel mannen NIET waren. Hij kon hier bergop niet met de top 5 mee, en dat lijkt me toch een vereiste als je mee wilt doen voor de knikkers in een grote ronde. En dan waren dit ook nog geen 2000+ klimmen, en ook niet na 2 weken koers.
En over "minst geschikte korte ronde". Ik hoor steeds dat lange klimmen hem goed liggen, waarna hij op een lange klim een tik op de billen krijgt. Dan liggen steile klimmen hem beter omdat hij dan zittend kan klimmen. Waarna hij een tik op de billen krijgt. Dan moet hij een harde koers hebben om goed tot zijn recht te komen, waarna hij een tik op de billen krijgt in een keiharde koers. Dan moet de tijdrit lang en heuvelachtig zijn; tik op de billen. Dan vooral vlak: wederom billenkoek. Welke ronde of welk terrein is dan wel geschikt? Of weet je dat pas als hij ergens wint?
Het is gewoon een goede renner, maar hij steekt er bij de profs niet bovenuit zoals in de jeugd. En als je het mij vraagt heb ik ook weinig groei gezien sinds zijn debuutjaar bij de profs. Zeker als je het afzet tegen bijv. Vlasov, Vingegaard of dat soort mannen.
Zoek een ploeg waar ze klassementsrenners wel waarderen.
Maar volgens mij is de echte les dat hij zelf niet met de allerbesten mee omhoog kan, en vervolgens ook niet kan rekenen op een sterke ploegmaat in de finale. Als je dat af zet tegen zijn concurrenten voor de grotere en kleinere rondes, dan zijn die bijna allemaal beter omringd.
En dan kom je ergens op het moment dat je je moet afvragen of je wel op de juiste plek zit. Ja, je bent enige kopman in het rondewerk, en daarmee hoef je nooit tweede viool te spelen. Maar je bent ook een heel slecht omringde kopman, omdat de ploeg niet het DNA (en de renners) heeft voor het rondewerk.
Ik zou zelfs zeggen: Remco ruilen tegen Wout.. zou voor (bijna) alle partijen perfect zijn..
Verder heeft hij een punt in wat hij zegt over dat hij een paar mannen miste. Ik weet dat hier al veel discusie over is geweest, maar als je (zoals Evenepoel) een grote ronde wilt winnen heb je ploeggenoten nodig die ook op een hoog niveau klimmen want in elke grote ronde heb je wel eens een off-day. Dus hierin gaat QSA toch moeten investeren willen ze met Evenepoel een grote ronde winnen.
Ben het verder ook eens met mensen die zeggen dat hij andere oorden moet opzoeken. Bij QS zal hij niet het maximale uit zijn carrière halen als hij werkelijk wil doorzetten en grote ronderenner wil worden. Er zijn pionnen binnengehaald om hem te ondersteunen maar het blijft een feit dat QS geen totaalervaring heeft met het op- en begeleiden van klassementsrenners. Daarnaast heeft QS geen budget om echte topknechten aan te trekken. Ten slotte zijn papa Evenepoel en Lefevere goede vrienden. Benieuwd hoe een mogelijke breuk gaat verlopen.
Enerzijds blijft hij makkelijk Roglic en Yates voor, maar anderzijds eindigt hij wel na (of erg dicht bij) renners als Izagirre en Bilbao. Goede renners maar geen wereldtoppers.
Enerzijds kan hij wel degelijk meer dan behoorlijk dalen, maar anderzijds waren er op de steilste stukken bergop minstens 10 renners beter.
Enerzijds heeft hij van alle renners uit de top 10 veruit het meeste werk verzet, maar anderzijds: waarom in hemelsnaam? Misschien had het geen invloed op zijn prestatie vandaag, maar misschien verliest hij daarom wel (minstens) een podiumplaats.
En voor de rest: hopelijk slagen ze erin om iets te doen aan zijn stevige torso. Een renner heeft best zo weinig mogelijk spieren (= gewicht) in zijn bovenlichaam, en het lijkt me dat hij alleen al daarom 2 kilogram te veel meesleurt. Ook dat kan het verschil maken tussen net lossen, of net kunnen aanhaken op de stukken van +12%.
Vraag is of je de vermageringskant op moet denken als Evenepoel zijnde. Uiteindelijk moet je het doen met wat je mee krijgt van Moeder natuur. En ik kan me niet voorstellen dat Evenepoel in het krachthonk zit om zijn bovenlijf zwaar te trainen.
Hij heeft gewoon geen typische bouw voor een klimmer. Ook al lijkt hij qua lengte en gewicht een klimmer, het is anders verdeeld. Hij heeft relatief dikke benen, vraag me af of dat een voordeel is.
Iemand met verstand van natuurkunde:
Je hebt 2 renners van 1.65 en 60 kg. Ze trappen allebei 6W/kg. Echter bij de een zit er 5 kg meer in de bovenbenen (draaiend gewicht) dan bij de ander. Die heeft relatief meer gewicht in het bovenlijf (stationair gewicht). Gaan ze even hard bergop (uitgaande van dezelfde aerodynamica).? Of gaat de 1 harder dan de ander, en waarom? Deze vraag met in gedachte dat 500 gram gewichtsbesparing in de wielen veel meer oplevert dan 500 gram gewichtsbesparing aan het frame.
Dit zijn idd interessante vragen voor zijn ontwikkeling. Hij zal zich in de toekomst ergens in moeten specialiseren en dan zullen deze vragen toch (hopelijk) beantwoord moeten worden.
Als dat zo is, kost het dan ook evenveel energie om deze arbeid te leveren. Immers, degene met de zwaarste bovenbenen moet meer massa van richting laten veranderen dan degene met de lichtste benen. Ook hier: de vergelijking met de zwaardere en lichtere wielen, en de lichtere wielen die beter "van richting veranderen" dan zware wielen.
Ik hoop dat er ergens een natuurkundige, inspanningsfysioloog of zo iemand is die daar wat zinnigs over kan zeggen.
Het klopt dat iemand met zwaardere bovenbenen veel meer energie moet verbruiken om 6 W/KG bergop te produceren en hier meestal niet toe instaat is. Cav woog in zijn prime net zoals Froome rond de 70kg. Maar Cavendish kon door zijn lichaamsbouw bijna onmogelijk 6 W/KG voor 20 minuten bergop terwijl dat Froome dit bij wijze van spreken elke dag kon.
Dus antwoord op u vragen.
Als iemand met zwaardere bovenbenen (allebei met hetzelfde gewicht) dezelfde W/KG produceert als iemand met lichtere bovenbenen dan rijden zij even rap, maar de kans dat iemand met zwaardere bovenbenen hiertoe instaat is in kleiner wegens nadelige lichaamsbouw bergop. Vb cav/Froome
Evenepoel lijkt geen sprintvezels te hebben gezien zijn sprints. Hij kan (blijkbaar) wel heel veel w/kg trappen in een 15 minuten test. Maar om even hard bergop te gaan als bijvoorbeeld Martinez (uitgaande van vergelijkbare lengte en gewicht maar lichtere bovenbenen bij Martinez) zou Evenepoel dus meer energie nodig hebben. En wie weet dat dit even goed gaat, maar dat je gedurende de duur van een etappekoers (of gedurende een lange klim) uiteindelijk niet de energie meer kunt aanboren die nodig is. Waarbij ik natuurlijk de kanttekening plaats dat ik de benen niet heb gewogen, maar dit inschat obv wat ik zie.
Benieuwd of er inspanningsfysiologen o.i.d. zijn die kunnen zeggen of dit hout snijdt of onzin is. Met onderbouwing graag, en niet met holle kreten als 'prietpraat'.
- zoals Michelangelo opmerkt hebben Froome en Cavendisch een volledig andere spieropbouw (snelle/trage vezels) dus die vergelijking loopt idd mank
- dat Evenepoel 'dikke benen' lijkt te hebben ligt ook een beetje aan zijn lichaamsbouw met vrij korte ledematen t.o.v. zijn romp (het tegenovergestelde van Froome dus) - als je de omtrek van zijn bovenbenen zou meten gaat je niet hoger uitkomen dan bij vele andere klimmers (moet je maar eens op letten bij vooraanzicht waar de lengte minder het uitzicht bepaald) en het totale gewicht gaat zéker niet meer zijn
- bij lopers is het inderdaad wetenschappelijk bewezen dat elke gram minder in je kuiten in principe een voordeel is op de lange afstand (kwam o.a. aan bod in 'Wereldrecord' op Sporza)
- in tegenstelling tot een passief onderdeel als een wiel moeten de benen ook zelf de kracht opwekken, dus een groter spiervolume (of dus gewicht) wekt in principe meer kracht op, wat een nadeel op vlak van arbeid om dat extra gewicht te bewegen kan compenseren.
Uiteindelijk lijkt me dit zo'n complexe vraag dat er geen kant-en-klaar antwoord op is. Het grootste 'bewijs' daarvoor is dat we in de loop der tijd grote-rondewinnaars met heel verschillende lichaamsbouwen gezien hebben.
Juist hierdoor denk ik dat hij nog een lange weg heeft te gaan voordat hij mee kan doen voor winst in de grote rondes. Of het genetisch is waarbij hij minder hersteld of zijn lichaamsbouw waardoor hij meer energie verbruikt om mee te kunnen en dit niet opgebouwd krijgt of zijn domme manier van koersen waarbij hij op nutteloze momenten met zijn krachten smijt weet ik niet. Hier is echter nog wat werk aan.
Complex maar cruciaal vraagstuk richting de ontwikkeling. Ook ik heb net als RefleX de indruk dat het een "energievraagstuk" lijkt. Misschien dat het te maken heeft met de extra inspanningen die hij levert op momenten dat het niks brengt voor zijn eigen klassement. Of vanwege zijn fysiologie; hij heeft immers echt gewoon een andere bouw dan veel van zijn beoogde concurrenten, die vaak veel ranker en slanker ogen.
Maar wat ik uiteindelijk het vreemdste blijf vinden is de wijze van lossen van Evenepoel. Heel snel op een behoorlijk gat komen, en dan ineens weer nagenoeg net zo snel rijden als de kop van het veld. Terwijl je bij veel andere renners ziet dat ze veel langer aan het elastiek hangen, en uiteindelijk stelselmatig tijd blijven verliezen.
Gisteren kan je toch niet zeggen dat hij heel snel veel tijd heeft verloren?
Nadat hij loste zag je hem nog geruime tijd in hetzelfde camerashot in de achtergrond. En op meer dan 35" van de groep-Martinez heeft hij nooit gezeten
Hij bleef lang in hetzelfde camerashot omdat er na de initiele demarrage (waar Evenepoel moest lossen) vooraan vooral heel veel werd gekeken. Anders had hij op dat stuk nog 20-30 seconden meer kunnen verliezen. Dat moment op de klim was gewoon bizar slecht vergeleken met wat hij daarna weer liet zien. Want toen er vooraan weer werd gekoerst verloor hij nauwelijks meer tijd. En dat maakt het zo bizar.
https://www.procyclingstats.com/images/profiles/ap/aa/itzulia-basque-country-2022-stage-6-climb-n5-d23d94bd12.jpg
https://www.procyclingstats.com/images/profiles/ap/aa/itzulia-basque-country-2022-stage-6-climb-n7-b1f7f2f0db.jpg
Op de steilste stukken, waar de tegenstanders doelbewust hun piekvermogens afschoten, kon hij niet mee versnellen. Maar kraken deed hij ook niet en de anderen konden die hoogste piekvermogens niet de hele klim volhouden. Op de minder steile pentes en in de vallei had hij steeds voldoende over om als betere tijdrijder weer tijd goed te maken. Een probleem met de energieopname/overdracht lijkt het me dan ook niet te zijn. Mijn mening (en je hoeft mij niet van het tegendeel proberen te overtuigen) is dat dit 'piekprobleem' zeker nog kan verminderen door enkele jaartjes hardheid te kweken.
Waar ik nu al naar uitkijk is de Tour de Suisse. Die begint met vijf heuvelritten, dan twee bergritten (waarvan 1 over de zuidelijke kant van de Nüfenenpas, 2478m, en aankomst op Moosalp , 2064m), om te eindigen met een Zwitsers-vlakke afsluitende tijdrit van 26km. Van alle rondjes die hij tot nu toe (niet uit lange blessure terugkerende) gereden heeft is dat degene die het dichtst aanleunt bij een Tour-profiel. Met aanwezigheid van die afsluitende tijdrit moet zijn doel daar zijn om mee te dingen naar eindwinst.
Uiteindelijk is het allemaal wat complexer dan "het profiel van de etappe". Ja, hij is een goede tijdrijder en kan een hoog tempo ontwikkelen op het vlakke. Maar er is een groot verschil tussen mindset in de mensen die voorop fietsen en de etappe + klassement willen winnen tov de directe concurrenten in de kopgroep, en diegenen die achterop liggen en hun klassement moeten redden.
De mannen voorop geven niet het volle pond. Er is altijd wat reserve, want: "ik kan nu wel alles geven om Evenepoel achter me te houden, maar dan wordt ik geklopt door mijn "maatjes" in de kopgroep". Daar wordt vaak op 95% gekoerst, juist om die reden. Zeker als het gat gemaakt is en de eerste concurrent uitgeschakeld lijkt.
Degene die zijn klassement moet redden heeft maar 1 optie: terugkomen. Dus die geeft altijd 100% in de achtervolging. Er is geen alternatief; ook op 95% rijden betekent dat je niet terugkomt en dus zowel de etappe als het klassement kunt vergeten. Dat is denk ik de belangrijkste reden voor de comeback (waarbij jouw 100% uiteraard wel genoeg moet zijn om het gat te dichten, maar dat is op het vlakke/vals plat voor Evenepoel in basis prima in orde). De sterkste mannen zitten vaak gewoon vooraan, maar die kunnen niet aan 95% wegrijden en wegblijven.
Overigens ben ik net als jij benieuwd naar de RvZwitserland. Nog niet eens zozeer vanwege de TdF, maar vooral omdat dat doorgaans weer een ander goedbezet rondje is dan wat hij tot nu toe heeft gedaan. Met echte Alpencols erin, die hem volgens de kenners goed zouden moeten liggen. Maar die hebben we natuurlijk al vaker gehoord.
Eigenlijk doet hij dit jaar wat ze vorig jaar met hem hadden moeten doen....
In mijn ogen een goede renner, wereldtop in het tijdrijden komt bergop nog wel behoorlijk te kort.
Weet niet of er ook al is geschaafd aan het rijden op niet-geasfalteerd wegdek, maar ik zou de Vlaamse wegen voorlopig nog even links laten liggen. Voortborduren op wat hij hier heeft getoond, lijkt me.
De vraag van Bettiol wordt ook hier niet of nauwelijks gesteld. Ik las het interview van Klaas Lodewyck op Sporza, en die heeft het over Evenepoel, dalen, hard gewerkt, dichtbij en gaat in de toekomst wel winnen.
Maar de belangrijkste vraag, die van Bettiol, wordt eigenlijk bijna nergens gesteld. Blijkbaar ook niet door de interviewer van dienst, terwijl het duidelijk was dat Evenepoel toch al heel snel heel erg remy was.
Als je wilt gaan aanknopen met zeges, dan zul je toch echt ook kritisch moeten zijn op het functioneren van de ploeg. En de keuzes die gemaakt worden. Hopelijk gaat Ome Pat daar zijn volgende column aan wijden.
Ik ben echter voorzichtig met het optimisme over progressie. Hoeveel groeimarge heeft iemand die al 4 jaar leeft, eet en traint als een prof, en daarvoor ook altijd heeft geleefd en getraind als een prof. Het is niet dat jochie wat op zijn 19e nog vrolijk bij fietsclub "Door tegenwind sterk" fietst met zijn maten, en na 3 jaar bij de beloften op zijn 23e zijn eerste profcontractje tekent. Waar je ervan uit kon gaan dat 10 jaar geleden iemand van 22 nog heel veel groeimarge had, is dat nu met deze generatie voor mij toch een vraagteken.
Ik moet er niet aan denken dat Pogacar ook nog heel veel groeimarge heeft...
Overigens ben ik wel gewoon te spreken over wat Evenepoel heeft laten zien. Ben nog altijd geen fan van die jongen, maar kan niet anders dan daar gewoon mijn hoed voor afnemen.
Michelangelo is idd wat gefixeerd op Evenepoel, ik op JV. Dat lijkt me een stuk gezonder dan jouw fixatie op Michelangelo