Gisteren is Peter Post op 77-jarige leeftijd overleden. De geboren Amsterdammer verwierf de meeste bekendheid als ploegleider en oprichter van de TI-Raleigh formatie. Tussen 1974 en 1983 won de ploeg bijna duizend wedstrijden, waarvan 52 overwinningen in de Tour de France, in 1980 was daar zelfs de eindzege met Joop Zoetemelk. Voormalige renners waaronder Zoetemelk, Rooks en Breukink kijken terug op een leerzame periode onder Post, zij roemen zijn organisatietalent en zijn visionaire instelling.

Erik Breukink
“Het was een hele harde leerschool bij Post. Hij eiste het uiterste van je, maar ik heb in het verloop van mijn loopbaan daar altijd voordeel van gehad. Ik belandde als broekie tussen mannen als Henk Lubberding, Eric Vanderaerden en Phil Anderson. En Peter Post als baas, de grootste ploegleider van het peloton.”

“Peter wilde altijd en overal winnen. Hij was zeker niet snel tevreden en accepteerde niet vaak excuses als het was misgegaan. Na een overwinning was hij ook niet uitbundig. Snel verder gaan met het vak. Vooruitkijken naar de volgende opgave. De wielersport zat hem in het bloed. Hij deed er alles voor en verwachtte dat ook van anderen en zeker van zijn renners. Hij kon het absoluut niet hebben als iemand er de kantjes vanaf liep. Dan greep Peter onmiddellijk in. Je moest er wel tegen kunnen. Er waren ook renners, die het niet aankonden.”

“Hij heeft veel betekend voor de wielersport. Hij was de eerste ploegleider, die met meerdere kopmannen ging werken. Daarmee veranderde hij wel wat in het peloton. Andere ploegen gingen het ook overnemen. Nou had Peter wel wat geluk natuurlijk met een groot aantal toppers in zijn team. Een gouden generatie met onder anderen Jan Raas, Gerrie Knetemann, Joop Zoetemelk en Hennie Kuiper. Die regeerden samen met Post het peloton. Van Post heb ik in elk geval heel erg veel geleerd.”

Joop Zoetemelk
“Peter Post was een heel goede ploegleider. Hij kon goed organiseren en de ploeg bij elkaar houden. “De ‘Raleigh-trein’ was bijzonder sterk. Ik kon bijvoorbeeld veel tijd winnen in de ploegentijdrit. Post waardeerde het dat ik honderd procent voor de sport leefde.”

Steven Rooks
“Onze karakters botsten nog wel eens. Dat gebeurde al in mijn eerste jaar, toen ik in 1982 mijn eerste profcontract bij hem tekende.Peter heeft het Nederlandse wegwielrennen echt op de kaart gezet, eerst met Raleigh en later met Panasonic. Hij was vooruitstrevend. Hij bemoeide zich met alles, tot in de kleinste details. Met het ontwerp van de shirts, de volgauto’s, vrachtwagens, etcetera. Financieel was alles tot in de puntjes geregeld.”

“Zijn ploegen waren uiterst gestructureerd. Post was zijn tijd vooruit. Maar alles gebeurde wel naar zijn visie. Peter had weinig oog voor een andere mening, zat daar ook niet echt op te wachten. Ik heb heel veel van hem geleerd, vooral in mijn tweede periode bij hem tussen 1984 en 1986. Mijn derde periode onder hem was het niet, helaas. Dat was voor ons allebei een teleurstelling.”

Bondscoach Leo van Vliet
“Dit is een trieste dag. Ik heb het er echt moeilijk mee. Ik was heel goed met Peter. Zeker sinds de reünie van de Raleigh-ploeg in 1995. Ik ben daarna veel met hem weggeweest, naar wereldkampioenschappen bijvoorbeeld. Vroeger lag de verhouding anders. Ik was de renner, hij de ploegleider. Peter was keihard. Als renner vond ik dat niet altijd even leuk. Pas later heb ik ontdekt dat hij ook heel gezellig kon zijn. Ik heb zakelijk veel van hem geleerd. Met zachte hand bereik je niets. Daarom was die Raleigh-ploeg ook zo uniek.”

Gert-Jan Theunisse
“Peter en ik leken in veel dingen op elkaar. We waren er dag en nacht mee bezig. Hij was de voorloper van het moderne wielrennen, de voorloper van de vercommercialisering van de wielersport. Geen detail ontging hem. Alles moest perfect zijn en er perfect uitzien. Dat gold ook voor de renners. Ik heb ook heel veel van hem geleerd en moest later vaak toegeven dat Post gelijk had gehad. Enige kritiek misschien was dat Peter soms heel ver kon doordraven en dat af en toe op een agressieve manier liet blijken. Hij was een echt wielermens, met een geweldige staat van dienst als renner en ploegleider.”

Eric Vanderaerden
“Post zijn belangrijkste eigenschap als ploegleider was dat hij van 18 verschillende renners één team kon maken. Hij was niet alleen ploegleider, maar ook dokter en psycholoog. Hij kon zodanig op een ploeg inpraten dat de hele ploeg op een hoger niveau ging rijden. Hij deed ons geloven dat we onoverwinnelijk waren. Dat was zijn grote sterkte. Post was ook sterk in de briefing. Een dag voor de wedstrijd hadden we de hele koers al eens gereden. Of hij streng was? Nee, hij was vooral heel correct. Wij hadden respect voor hem en hij voor ons.”

Hennie Kuiper
“Bij Post moest het altijd perfect zijn, op alle vlakken. Zo verschenen we bij de ploegvoorstelling in kostuum en stropdas. Dat was in die tijd ongekend. Het typeerde hem ook dat hij absoluut niet tegen zijn verlies kon.”

Bronnen: Sporza, NOS