foto: Sirotti

Voor de ploeg van Belkin Pro Cycling was het een rumoerige dag vandaag in de Vuelta a Espana. Eerst moest Laurens ten Dam opgeven, waarna ook Stef Clement er de brui aan gaf. Ondertussen was kopman Bauke Mollema druk bezig om in de juiste ontsnapping te geraken. Uiteindelijk werd de Groninger derde in de etappeuitslag.

Bauke Mollema zat in de goede ontsnapping, maar kon het in de laatste kilometers niet waarmaken. Op de hellende finishstrook werd de klimmer, die het klassement uit zijn hoofd heeft gezet, derde achter winnaar Warren Barguil en Rinaldo Nocentini. ”Aan het einde van de rit viel iedereen elkaar aan”, zegt Mollema in een persbericht. ”Toen Warren Barguil (Argos-Shimano) de laatste kilometer vooruit reed, wilde niemand mee de achtervolging inzetten en toen won hij. Vanaf de start voelde ik me al goed, maar op de laatste steile klim was dat lekkere gevoel wel weg. Ik werd derde, maar was dichtbij een overwinning en moet dus blij zijn. Ik zal vanaf nu voor de ontsnappingen gaan, omdat ik meer dan 30 minuten achterstand heb in het algemeen klassement. Ik hoop de komende week een etappe te winnen.”

Laurens ten Dam had al last na zijn val in de tijdrit, maar vandaag werd de pijn hem te veel. ”De benen werden maar niet beter en ik moest afstappen. Het heeft geen zin om meer dan 10 dagen af te zien, dus ik ga naar huis om te herstellen en probeer klaar te zijn voor het WK. Ik moet herstellen van mijn blessure”, aldus de 32-jarige Nederlander. ”Het is wel een teleurstelling om te moeten opgeven, maar dat is meteen het mooie van wielrennen. Er zijn altijd nieuwe doelen. Het WK is een parcours voor mij, dus ik ga nu mijn doel verleggen.”

Voor Stef Clement was het niet veel later ook einde Vuelta. De 30-jarige renner uit Zevenbergsche Hoek kwam zwaar ten val in een bocht en viel daarbij tegen de hekken op zijn heup en rug. ”Ik kreeg een nieuwe fiets en probeerde verder te rijden”, vertelde hij na afloop van de etappe. ”Onderaan de beklimming bleek het onmogelijk om nog terug te komen. Al snel stond ik er alleen voor en dan heeft het geen zin meer. Ik had de tijdslimiet niet gehaald. Nu ga ik naar huis en probeer ik te herstellen. Ik probeer terug te zijn voor het WK ploegentijdrit, maar je moet echt sterk zijn om daarbij te mogen zijn. De dokter en osteopaat hebben me onderzocht en er is niks gebroken. Ik heb geluk gehad. Als daar geen vangrail had gestaan was ik 50 meter het ravijn in gevlogen. En je kunt de vangrail ook verkeerd raken”, kijkt Clement terug.