Stephen Cummings heeft de bergachtige slotetappe van het Critérium du Dauphiné gewonnen. De Brit van Dimension Data maakte deel uit van een grote kopgroep en toverde een fenomenale solo uit zijn benen. Meerdere minuten achter hem werd de strijd uitgevochten om de eindzege. Chris Froome kwam niet in de problemen en neemt daarmee een voorschot op een nieuwe overwinning in de Tour de France.

Grote kopgroep
De openingsfase werd gekenmerkt door de eerste van zes beklimmingen. Hierop wist geen kopgroep weg te geraken. In het verlengde slaagden zeven renners daar wel in. Onder hen Wout Poels, Thibaut Pinot en Thomas De Gendt. Zij werden afgelost door een vluchtersgroep van twintig: Robert Kiserlovski, Jeremy Roy, Alexey Lutsenko, Ben Gastauer, Daryl Impey, Jurgen Van den Broeck, Tony Gallopin, Thomas De Gendt, Stephen Cummings, Daniel Teklehaimanot, Ryder Hesjedal, Nelson Oliveira, Romain Sicard, Jack Bauer, Tom-Jelte Slagter, Jérôme Coppel, Bartosz Huzarski, Paul Voss, Guillaume Martin en Tsgabu Grmay.

Cummings kiest zijn moment
De twintig kregen de ruimte van het peloton. Onder aanvoering van Sky en Etixx-Quick-Step bleef het gat hangen rond de drie minuten. Teklehaimanot pakte onderweg genoeg punten om de bergtrui voor zich op te eisen, waardoor hij voor het tweede jaar op rij de bollentrui won. Op de Col de Moissière brak de kopgroep uiteen. Een ijzersterke Cummings koos voor de solo. De Brit liep alleen maar uit op zijn achtervolgers en het peloton. Hoe hard Etixx-Quick-Step ook achtervolgde, ze liepen niet in.

Bij aanvang van de Col du Noyer, had de rasaanvaller vijf minuten bij elkaar gesprokkeld op het peloton en die gaf hij in het vervolg niet meer weg. Een typische Cummings-zege kon bijgeschreven worden, zoals hij dat dit jaar ook al flikte in Tirreno-Adriatico en de Ronde van het Baskenland. Voor de Zuid-Afrikaanse ploeg betekende het – na de winst van Edvald Boasson Hagen – al de tweede zege van deze Dauphiné.

Contador opent het bal, Froome breekt niet
Op die voorlaatste beklimming demarreerde Alberto Contador uit de favorietengroep, maar veel venijn zat niet achter de versnelling. El Pistolero leek teruggepakt te worden, maar hield het tempo er wel in. Hierdoor moest Froome zelf in de achtervolging. De leider nam Richie Porte en Romain Bardet met zich mee, waardoor een favorietengroep van vier gevormd werd.

Doordat het tempo hier stilviel, konden even voor de voet van de slotklim naar Superdévoluy gelosten terug aansluiten. Een trio knechten van Froome nam de kop en lieten geen aanval van een directe concurrent meer toe. Pierre Rolland probeerde het, maar hij werd vakkundig teruggehaald. De sprint was nog het spannendst. Hierin was het Daniel Martin die naar de tweede plaats spurtte, voor Bardet. Poels eindigde als vierde en was daarmee de beste Nederlander.

foto: Sirotti

Drie keer Dauphiné, drie keer Tour?
Froome bleef uit de problemen en kon voor de derde keer in zijn carrière de gele trui van de Dauphiné ophalen. De laatste twee keer (2013 en 2015) dat dat lukte voor de Sky-kopman, wist hij een maand later ook de Tour de France op zijn naam te schrijven. Op het eindpodium werd Froome – door bonificaties en kleine verschillen in de sprint – geflankeerd door Bardet en Martin.