Professor over 17-jarige Remco Evenepoel: “Die jongen kan alles”
Remco Evenepoel was 17 jaar jong, had nog nooit een wielerwedstrijd gereden, maar stelde zich zelfverzekerd kandidaat voor het Klimproject van Cycling Belgium. En direct verbaasde hij daar iedereen al. In het pas verschenen boek Remco Evenepoel ongeremd schetst sportjournalist Frank Van de Winkel de jeugdjaren van de wereldkampioen tijdrijden. WielerFlits kan enkele fragmenten uit dit boek overnemen.
Profvoetballer worden, dat was Remco Evenepoels droom. En die leek uit te komen toen hij in 2016 niet alleen aanvoerder van RSC Anderlecht maar ook van de Rode Duivels, de nationale ploeg, werd. Maar nog geen jaar later spatte de droom uiteen. Hij had er een carrière op zitten bij RSC Anderlecht, PSV Eindhoven, opnieuw RSC Anderlecht en even trainde hij ook mee bij KV Mechelen maar gaf er de brui aan.
Op 17 maart 2017 neemt Remco Evenepoel een opvallend initiatief. Die dag komt er bij Belgian Cycling een emailbericht binnen. Een jongeman uit Schepdaal stelt zich kandidaat voor het Klimproject. Het wát? Tegenwoordig lijken de Belgen met klimtalent aan de bomen te groeien, maar de laatste decennia slaagden relatief weinigen erin om in het langere klimwerk een rol van betekenis te spelen, op vooral Philippe Gilbert en Frank Vandenbroucke na.
‘Jeugdrenners met mogelijke klimkwaliteit hadden weinig rolmodellen en er was ook maar een beperkt relevant wedstrijdaanbod bij de jeugd. We wilden hen er warm voor maken en daarom zijn we in 2016 met het Klimproject begonnen,’ vertelt Erwin Koninckx. Als trainingscoördinator en wetenschapper bij Belgian Cycling werkte hij het initiatief uit en superviseert hij het. Wie geselecteerd is, krijgt een uitnodiging om in april in de Ardennen een testtraining af te leggen. Wie het heel goed doet en dat volhoudt, blijft in het project.
Remco’s vader Patrick Evenepoel, zelf een oud-profrenner, had op de website van Belgian Cycling gezien dat de wielerbond met een Klimproject begonnen was. ‘Ik was in Denemarken met Kevin De Weert, de development coach van Belgian Cycling, toen ik een bericht van Patrick kreeg,’ vertelt Carlo Bomans, Belgisch bondscoach bij de junioren. ‘Patrick zei dat zijn zoon zou beginnen met wielrennen en vroeg of Remco zich nog als kandidaat voor het Klimproject kon aanmelden, want de deadline was al verstreken. Ik vroeg Kevin wat we met die vraag zouden doen. Hij raadde aan om met Erwin Koninckx te overleggen, en Erwin gaf groen licht. Remco stelde zich kandidaat per e-mail en stuurde de resultaten van zijn recentste inspanningstest mee. Dat was geen wielertest, maar een looptest. Het rapport van die looptest aan de Bakala Academy van de Katholieke Universiteit Leuven in december 2016 was erg overtuigend met erg sterke scores voor alle uithoudingsparameters. We zagen dat Remco heel wat inhoud had,’ besluit Carlo Bomans.

De jonge Remco Evenepoel met vader Patrick. Foto: Familie Van Eeckhout-Borremans
De test had Remco afgelegd als voetballer van RSC Anderlecht. ‘Op de loopband liep hij toen 18 en op het einde 19 kilometer per uur,’ zegt Fred Vandervennet, die Remco de overgang als voetballer naar wielrenner helpt maken. ‘Professor Peter Hespel zei daarop: “Die jongen kan alles.”
Remco’s motivatiebrief voor het Klimproject was heel speciaal, zegt Erwin Koninckx. ‘Hij zei zonder blikken of blozen dat hij profrenner wilde worden en dat hij niet zou meerijden om de hoop te vullen, maar om mooie overwinningen te behalen.’ Die ambitie was volgens Koninckx logisch gezien de resultaten van Remco’s looptest. De test viel Koninckx op omdat Remco waarden liet optekenen die je niet van een voetballer verwachtte maar die wel perfect bij een renner pasten.
Daarnaast was trainingscoördinator Koninckx onder de indruk van Remco’s voetbalcarrière en zijn leiderschap daarbij als aanvoerder. ‘Dit was iemand die wist wat hij wilde en meermaals getoond had dat hij de juiste mentaliteit had om zijn doel te bereiken. In vergelijking met de meeste andere jonge wielrenners had hij eigenlijk al een halve internationale sportcarrière achter de rug.’ Als Koninckx Remco Evenepoel voor het eerst ziet, merkte hij dat die ‘voor zijn lengte als voetballer veeleer krachtig gebouwd is, met serieuze spieren en bovenbenen.’ Remco zal daarom op zeer korte tijd ettelijke kilo’s spieren verliezen die hem van pas kwamen als voetballer maar die in het wielrennen overbodig zijn.
Remco Evenepoel ongeremd, Uitgeverij Lannoo, 288 pg., 24,99 euro, te koop sinds 6 februari. Meer info op www.frankvandewinkel.be
Er wordt graag al eens smalend gedaan over Evenepoel, maar voor het Belgische wielrennen is hij gewoon al heel belangrijk geweest. Eerste Belg in meer dan 40 jaar die een grote ronde wist te winnen, eerste Belgische wereldkampioen in 10 jaar tijd na Gilbert, eerste Belgische LBL-winnaar 11 jaar na Gilbert, eerste Belgische wereldkampioen tijdrijden ooit. Pas de tweede die dubbel wereldkampioen op de weg en in het tijdrijden is geworden in de wielergeschiedenis, en pas de 4de renner ooit die een grote ronde, het WK en een monument heeft gewonnen in 1 jaar.
Ik heb het hier al gezegd, maar volgens mij wordt hij de beste Belgische renner sinds de jaren '70. Is ook een ander type dan de andere grote Belgische coureurs die ik in mijn leven al bezig zag, zoals Van Aert, Gilbert, Boonen en Museeuw.
Op zich was het een gewaagde move, want in het wielrennen moet je de absolute top bereiken om er een mooie carrière in uit te bouwen terwijl je als modale eersteklasser in het voetbal goed je brood kan verdienen. Maar wat er ook nog volgt in zijn carrière, Evenepoel heeft al absoluut zijn plaats verworven in de vaderlandse wielergeschiedenis.
Maar WK weg + WK tijdrit + grote ronde + monument winnen in je carrière is nog niemand anders gelukt in de wielergeschiedenis. En zie ik ook niet snel gebeuren. Evenepoel flikte het kunstje in minder dan 12 maanden. Klimmen, tijdrijden, rittenkoers, ééndagskoers, toch wel onwijs knap om mentaal en lichamelijk je zo om te tunen dat je dat allemaal wint. En inderdaad goed op weg om de beste Belgische coureur sinds de jaren 70 te worden.
Daarvoor was de Grand Prix des Nations het officieuze WK tijdrijden. Onder andere gewonnen door Coppi, Anquetil, Gimondi, Merckx en Hinault. Allemaal ook wereldkampioenen op de weg én winnaars van grote rondes en monumenten.
Niet dat het verkeerd is om in dat lijstje te staan...
Het vraagt een bijzonder palet aan, zeker in het hedendaagse wielrennen, bijna niet te combineren kwaliteiten.
Een Valverde of Nibali zijn heersers, winnen monumenten en grote rondes, maar winnen geen wk-tijdrit van 40km.
Een Vingegaard of Bernal zijn teveel ronderenners en winnen geen monument.
Wiggins en Dumoulin combineren WK tijdrit en grote ronde maar geen WK wegrit.
Pogacar heel misschien als er is een WK tijdrit is met veel heuvels. Maar de grootste kans zou ik aan Roglic geven als hij 5 jaar jonger was. Bonuspunt trouwens omdat hij Olympisch kampioen tijdrijden is, die lijkt ook alle 4 kunnen te kunnen winnen met zijn kwaliteiten.
Jurgen VDB had daar moeten staan, of zelfs Jelle Vanendert, tot nader order nog steeds één van de weinige Belgische Tourbergritwinnaars van de voorbije decennia (met Thomas De Gendt en WVA)
'Uijt de kunst' ;-)
@velosol: tuurlijk waren er weleens superhelden bij. Maar feit blijft dat Remco Wereldkampioen werd door twee teens die matje wakker hielden, de Vuelta won door de pech van Roglic, Luik won door de pech van Pogacar, vaak kiest voor koersen waar de groten niet meedoen. We gaan het allemaal rustig volgen, zin in de tour!
Naast MvdP nog een topper, het feest had niet opgekund in het laagste land.