Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Primoz Roglic slaat weer toe in Dauphiné, Remco Evenepoel moet vroeg lossen op steile slotklim
Primoz Roglic heeft na de zesde ook de zevende etappe van het Critérium du Dauphiné gewonnen. In de loodzware bergrit naar Samoëns 1600 bleek hij over de snelste benen te beschikken van de favorieten. Remco Evenepoel moest vroeg lossen op de slotklim.
In de voorlaatste etappe van het Critérium du Dauphiné konden de klimmer zich opnieuw uitleven. Vanuit het vertrek reden de renners meteen naar de Col des Saisies (9,4 km aan 6,6%), daarna volgde de Côte d’Arâches (6,1 km aan 7,1%) en na 118 kilometer kwamen de coureurs over de top van de Col de la Ramaz (13,9 km aan 7,1%). Tot slot wachtte nog de slotklim naar wintersportdorp Samoëns 1600, goed voor tien kilometer klimmen aan 9,3%.
Veel uitvallers, kopgroep met Bouwman
Tao Geoghegan Hart hoefde al deze bergen niet op. Hij verscheen niet aan het vertrek in Albertville, net als Hugo Toumire (Cofidis), Clément Russo (Groupama-FDJ) en Logan Currie (Lotto Dstny). Direct na het startsignaal bleek Ilan Van Wilder ook te veel last te hebben van de schade van de valpartij in de vijfde rit. Later stapten onder meer ook Iván Ramiro Sosa (Movistar), Iván Garcia (Movistar), Cristián Rodriguez (Arkéa-B&B Hotels) en Neilson Powless (EF Education-EasyPost) af.
Ondertussen was het vooraan koers. Er vormde zich na verloop van tijd een kopgroep van elf renners, die na de Col des Saisies en Côte d’Arâches samen naar de voet van de Col de la Ramaz reden. Het ging om Koen Bouwman (Visma | Lease a Bike), Marc Soler (UAE Emirates), Dorian Godon, Nicolas Prodhomme (Decathlon AG2R), Kevin Geniets (Groupama-FDJ), Davide Formolo (Movistar), Warren Barguil (dsm-firmenich PostNL), Darren Rafferty (EF Education-EasyPost), Guillaume Martin (Cofidis), Lorenzo Fortunato (Astana Qazaqstan) en Mark Donovan (Q36.5), die na een lange achtervolging aan had weten te sluiten.
Bouwman zat in de kopgroep – foto: Cor Vos
Soler gaat solo, Evenepoel past
De elf begonnen aan de voorlaatste beklimming met een voorsprong van zo’n vier minuten. BORA-hansgrohe, dat controleerde in het peloton, had niet de behoefte om de bres meteen te dichten en liet de aanvallers zelfs nog wat verder wegrijden. Barguil zag zijn kans schoon en probeerde zijn medevluchters overboord te gooien. Rafferty, Fortunato en Soler reageerden, waarna laatstgenoemde er nóg een klap op gaf. De Spanjaard van UAE Emirates kwam zo alleen voorop te liggen. Bouwman en Prodhomme sloten vervolgens weer aan bij Barguil en co, maar de vijf hadden op top al meer dan anderhalve minuut achterstand op Soler.
Aan de voet van de slotklim had Soler zijn voorsprong uitgebreid tot meer dan twee minuten. Het peloton volgde op ruim vier minuten. Pavel Sivakov was na een lekke band en lange achtervolging teruggekeerd in dat peloton, maar de renner van UAE Emirates moest op de loeisteile klim naar Samoëns 1600 al vroeg passen. Dat gold ook voor… Remco Evenepoel. De nummer twee van het klassement haakte op meer dan zeven kilometer van de top al af, op een moment dat er nog zo’n twintig renners in het peloton zaten. De wereldkampioen tijdrijden bleef wel zijn eigen tempo rijden.
Hindley en Vlasov werkten voor Roglic – foto: Cor Vos
Roglic wint weer
Giulio Ciccone plaatste juist een tempoversnelling, op zes kilometer van de top. Bij BORA-hansgrohe nam Aleksandr Vlasov nu over van Jai Hindley en de Rus dichtte de bres naar de Italiaanse aanvaller. Vervolgens bleef Vlasov op kop rijden. Het hoge tempo zorgde ervoor dat Soler nu snel van zijn pluimen begon te verliezen. De Spanjaard gaf alles, maar het was op. Op twee kilometer van de finish werd hij dan ook ingerekend door het door de onvermoeibare Vlasov aangevoerde favorietengroepje.
Vlasov bleef op kop rijden tot zeshonderd meter van de streep. Hij gaf pas af toen Santiago Buitrago versnelde. Oier Lazkano sprong naar het wiel en ook Ciccone, Roglic, Matteo Jorgenson, Derek Gee en Carlos Rodríguez konden nog volgen. Lazkano kon zelfs meer dan volgen, hij viel aan. Een gat slaan zat er echter niet in, en dus zette Roglic zijn sprint aan. Jorgenson probeerde de Sloveen nog te remonteren, maar dat lukte niet meer. Roglic won zo voor de tweede dag op rij en verstevigde zijn leiding in het algemeen klassement.
Evenepoel zakt naar plek zes
Evenepoel zou uiteindelijk als dertiende binnenkomen op een minuut en 46 seconden. In het algemeen klassement is hij gezakt naar plaats zes.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
Opnieuw een beresterke Vlasov.
Ook een sterke De Plus trouwens. En Soler ook. Dit is de Dauphiné van de sterke helpers.
Maar ere wie ere toekomt: Rogla is de ontbetwiste meester in het inschatten van zo'n slotklim.
Remko is met Pogaçar de allerbeste eendagscoureur op zwaardere omlopen.
Maar Remko is geen échte ronderenner en gaat het ook nooit worden. Ik weet het …hij heeft de Vuelta al gewonnen maar zet 3 zware beklimmingen in 1 etappe achter elkaar in een derde week en je weet 1 ding zeker: Remko gaat door de knieën. Hij is een puur machtsmens maar als de macht weg is kan hij niet omschakelen naar het klimmen op een licht verzetje. Met macht wellicht de allerbeste maar zonder macht kan hij niet tegen de allerbeste ronderenner op.
Jorgensen laat zien dat Parijs-Nice geen fluke was. Lazkano verrast me positief net als Gee.
Sneu voor Soler maar het was net een paar kilometer te ver. Evenepoel rijdt zoals hij van te voren had aangekondigd, hopelijk kan hij nog een stukje verbeteren en dan gewoon maar eens ontdekken wat de tour hem brengt.
Want als je dit ziet, met nog 3 weken te gaan, en je blijft stug alle ballen op Evenepoel spelen, dan kan het wel eens een heel teleurstellende Tour worden. En natuurlijk zijn het nog 3 weken. Maar als je ziet wie er voor hem eindigen, en je beseft hoe ver bijvoorbeeld een Meintjes doorgaans achter de echte wereldtop zit, dan is de kloof gewoon nog erg groot.
En Roglic? Die lijkt gewoon weer "op zijn Roglic" zijn volgende rondje binnen te halen. Goeie tijdrit, een paar poefjes bergop, en met een klein minuutje wederom een hoog aangeschreven rondje van een week binnen hengelen.
Tenzij hij weer een Roglic-je doet zoals in Parijs Nice, waarin hij met de overwinning voor het grijpen weer eens het asfalt van iets te dichtbij bewondert...