Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Pozzovivo slaat dubbelslag in La Punt
Domenico Pozzovivo heeft in de stromende regen de bergetappe in de Ronde van Zwitserland naar La Punt gewonnen. De klimmer van AG2R La Mondiale ontsnapte in de laatste kilometers van de Albulapas, waarna hij in de afdaling standhield ten opzichte van de andere favorieten. Rui Costa werd tweede, voor Ion Izagirre.
Damiano Caruso verloor vijftien tellen en staat nu in dezelfde tijd als Pozzovivo. Echter heeft de kleine Italiaan het voordeel van tijd achter de komma (gereden in de proloog) en is hij de nieuwe leider. Steven Kruijswijk is derde in het klassement, met dertien seconden achterstand op Pozzovivo en Caruso.
Kopgroep van tien
Het was wachten tot de eerste flanken van de Passo del San Bernardino alvorens de kopgroep ontstond. Jan Bakelants (best geplaatste op 2.21), Tomasz Marczynski, Simone Petilli, Antonio Pedrero, Michael Woods, Ondrej Cink, Carlos Verona, Philip Deignan, Matvey Mamykin en Bart de Clercq vonden elkaar. BMC controleerde het peloton in dienst van Damiano Caruso. Met de slotklim in zicht verkleinden zij het gat tot een ruime minuut.
Caruso opent het bal, Kruijswijk attent
Woods was de beste klimmer in de kopgroep. Hij liep op het eerste deel van de Albulapas zelfs uit op het peloton, waaruit Jan Hirt en Tao Geoghegan Hart waren ontsnapt. Achttien kilometer voor de meet was het Caruso die zelf de knuppel in het hoenderhok gooide. Soler en Pozzovivo reageerden direct, Kruijswijk moest wat op gang komen maar sloot ook aan. Caruso reageerde op alle aanvallen van de concurrenten, waardoor de favorietengroep bij elkaar bleef.
Demarrage Kruijswijk zonder resultaat, Pozzovivo ontsnapt
Opvallende renners in moeilijkheden waren Simon Spilak en Mathias Frank, maar zij wisten toch terug te keren. Kruijswijk verloor het achterwiel van Caruso niet uit het oog. Op 13 kilometer van het einde demarreerde onze landgenoot. Izagirre, Pozzovivo en Caruso wisten direct weer de aansluiting te maken, daarachter ging het al lastiger. Niet lang daarna wist de kleine Italiaan op kousenvoeten te ontsnappen. Beetje bij beetje reed hij weg bij de favorietengroep.
Pozzovivo houdt vol tot op de streep
Vroege vluchter Woods kwam als eerste boven op de top van de Albulapas, nipt voor Pozzovivo. De groep-Kruijswijk volgde op 28 seconden. Na de top volgden nog negen (kletsnatte) dalende kilometers richting La Punt. Pozzovivo liet een ietwat bange Woods achter zich. Daarachter zette Rui Costa zich op kop om dat gat nog te dichten, maar daarvoor kwam hij vier seconden te kort. Steven Kruijswijk werd daarachter zesde, drie seconden voor Caruso. De
Volgens mij zouden ze het liefst hebben dat er alleen maar Zwitsers meedoen. Die buitenlanders rijden alleen maar in de weg. Overigens heb ik vaak het gevoel dat dit Zwitserse sentiment zich niet beperkt tot wielrennen.
Van wie er niet is kan je niet winnen. Vergelijken met andere koersen is zinloos.
Inderdaad, ze hebben een trui voor de beste Zwitser. In welke andere ronde komt dat voor?
Ik vergelijk ze, omdat ze tegelijkertijd worden verreden en door de UCI even hoog zijn ingeschaald. En ik vergelijk ze omdat ik ben opgegroeid met het idee dat de TdS qua prestige vlak achter de drie grote rondes zat, de koning van de kleinere rondjes. Inmiddels is de koning behoorlijk gevallen.
kijk nog ff de etappe van Matthews terug en leg mij uit waarom Frank daar dezelfde tijd kreeg als het peloton.
Het gat tussen Kruijswijk en Caruso was zeker geen 3 sec.
weer wat geleerd :-)
Maar als morgen Kruijswijk weer steeds blijft kijken en niet doorrijdt, dan ben ik vanaf morgen een antisupporter van Kruijswijk.
en wat kwibus zegt. ALs de RvZ wat delen van de tour mee snabbelt hebben ze ook kans dat meer toppers voor hun kiezen (naast de hoogte stage)