UAE Emirates won afgelopen week voor de 20ste keer dit seizoen met een andere renner. Dat is een record, eentje dat ze hebben afgepakt van Mapei Quick-Step in 2000. Patrick Lefevere, de grote man bij Soudal Quick-Step, ziet het als het ideale onderwerp voor zijn nieuwe column in Het Nieuwsblad.

“Uiteraard speelt bij de dominantie van UAE de macht van het geld. Het is geen geheim dat hun knechten in de meeste andere ploegen kopmannen zouden zijn”, valt Lefevere met de deur in huis. “Tegelijk wil ik de verdienste niet minimaliseren. De ploeg van UAE is ook slim samengesteld, met veel jonge talenten. In de koers speelt het geld uit het Midden-Oosten een andere rol dan in het voetbal.”

Jonge talenten 
“Qatar en Saudi-Arabië trekken de sterren van de traditionele voetballanden aan, waardoor die clubs cashen op vedetten die misschien net over hun top zijn. Zo werkt het voorlopig toch nog, tot advocaat Jean-Louis Dupont het transfersysteem onderuit haalt. In dat geval zeg ik aan mijn vele voetbalvrienden: welkom in onze wereld, waar transfergeld nooit heeft bestaan.”

De manager van Soudal Quick-Step geeft nog wat complimenten aan zijn concurrenten uit de Verenigde Arabische Emiraten.“UAE Team Emirates doet niet in vedetten, maar zet net heel hard in op jonge talenten. In het lijstje van hun twintig winnaars staan namen als Isaac Del Toro, Jan Christen en Antonio Morgado, die allemaal twintig jaar zijn. Ze hebben met Tadej Pogacar het grootste talent aan de top van de piramide, maar investeren ook veel in de basis.”

Geld, geld en geld
“Zo is het voor de rest natuurlijk moeilijk concurreren. Ik doe de waarheid geen geweld aan als ik zeg dat de meeste van die talenten ook bij andere ploegen op de radar staan. Joxean Matxin, de sportieve manager van UAE, is een goeie scout, maar onze Johan Molly is dat ook. Wij hebben ook met Antonio Morgado gepraat. Als ik goed geïnformeerd ben, stond Jan Christen heel dicht bij de broers Roodhooft, als hij er al geen contract getekend had. Pogacar en Mikkel Bjerg kenden wij ook, maar die waren budgettair niet haalbaar.”

“Uiteindelijk is het dan toch vaak geld dat de keuze van de renners bepaalt. Niks om flauw over te doen. Een gezin dat pakweg 70.000 euro op de bank heeft staan, gaat natuurlijk in op een contractvoorstel waarbij de zestienjarige zoon ineens een veelvoud kan verdienen. Ik snap het, maar vind het tegelijk spijtig dat het romantische idee van ‘een renner ontdekken’ er stilaan uit gaat”, aldus Lefevere.