Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Optimisme rond Remco Evenepoel in aanloop naar WK: “Zit weer op goede spoor”
Remco Evenepoel zit nu echt in de laatste rechte lijn richting het WK wielrennen in het Afrikaanse Rwanda, maar wat mogen we straks verwachten van de absolute kopman van de Belgische selectie? Zijn trainer Koen Pelgrim is optimistisch. De Nederlander ziet een andere Evenepoel aan het werk, zo vertelt hij in een interview met Het Laatste Nieuws.
“In Livigno (waar Evenepoel verbleef voor een hoogtestage, red.) had hij al een goed gevoel. Helemaal anders dan tijdens zijn stage tussen de Dauphiné en de Tour de France. Die liep niet zoals het moest. Remco herstelde niet goed en moest extra rust inbouwen. Het resultaat heb je gezien in de eerste week van de Tour: hij was niet slecht, maar hij was niet de allerbeste Remco.”
De Ronde van Frankrijk draaide dan ook uit op een deceptie: Evenepoel moest in de Pyreneeën de strijd staken. “In Livigno is hij rustig begonnen, maar na een paar dagen was het weer serieus. Het ging goed, deze keer herstelde hij wel goed van de inspanningen”, schetst Pelgrim. “Tijdens en na de Ronde van Groot-Brittannië voelde hij zich fris. Remco heeft het gevoel dat hij weer op het goede spoor zit.”
Evenepoel werd tweede in de Tour of Britain – foto: Cor Vos
In de Tour of Britain – waar hij een ritzege en tweede plek in het algemeen klassement behaalde – kon Evenepoel verder schaven aan zijn WK-vorm. “Groot-Brittannië was een goeie prikkel. Natuurlijk kunnen er nog een paar procentjes bij, dat is logisch, en die hopen we deze week te vinden. Het belangrijkste was dat hij met een goed gevoel heeft kunnen koersen, want dat was wel al even geleden.”
“Ik hoop dat zijn piek hoger zal zijn dan in de Tour”, vervolgt Pelgrim. “Vorig jaar liep de voorbereiding naar het WK moeizaam. Het was trekken en sleuren, je merkte dat het een lang seizoen was geweest, maar nu geeft hij een frisse indruk. We mogen hopen dat hij op schema zit.”
Last van zijn schouders
Pelgrim ziet dus weer een frisse Evenepoel, ook op mentaal vlak. “We hebben er niet veel over gesproken, maar het lijkt me logisch dat er een last van zijn schouders gevallen is nu de transferperikelen achter de rug zijn. Ik kan me voorstellen dat zoiets voor afleiding heeft gezorgd: dat is energie die je niet kan steken in je trainingen of je herstel. Dat soort dingen neem je toch mee, maar nu zijn ze van de baan.”
Het zal dan toch een stuk beter moeten dan in de Tour of Britain. Wat niet onmogelijk is natuurlijk - remember 2024, toen hij tussen de Dauphiné en TdF een heel stuk beter werd.
Maar zelfs als hij nog vijf fantastische wedstrijden rijdt, is het mogelijk dat hij niet meer wint in 2025. Vier keer (al dan niet nipt) verliezen van Pogacar en een keer van Ganna (of Tarling), het zou zo maar kunnen.
Want het is steeds hetzelfde: aan de voorkant worden alle verwachtingen opgeklopt. Vanuit de entourage van Remco zelf, en daarna overgenomen door zijn bende napraters.
En als het dan niet lukt, komt er meestal een lulsmoes. Over een schakelapparaat, vermoeidheid als gevolg van de winter, te veel druk rondom een transfer, en ga zo maar door. Het smoezenboek van Remco is zo dik als een telefoonboek (voor de mensen die nog weten wat een telefoonboek is).
Zou mooi zijn als ze dat bij Bora een keer kunnen gaan doorbreken. Maar omdat hij zijn kliek aan jaknikkers meeneemt vraag ik me dat wel af...
In elk geval hoop ik dat niemand hoopt op een regenboogtrui voor hem dit jaar, want zowel de weg als de tijdrit gaan zonder pech gewoon naar Pogacar vrees ik.