Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wie wil scoren, moet dat nú doen: 5 conclusies na de eerste veldritmaand
Analyse Nu we met de Koppenbergcross en het Europees kampioenschap veldrijden in Middelkerke de eerste grote afspraken van het veldritseizoen 2025-2026 achter de rug hebben, is het ook tijd voor een eerste voorzichtige terugblik op de eerste acht crossen van de winter. De redactie van WielerFlits maakte op basis daarvan vijf conclusies op.
1. Geen dominante man
Vorig jaar durfden we in deze rubriek Thibau Nys met recht en rede uitroepen tot ‘man van het voorseizoen’. Dat was toen al met enige twijfel, omdat er veel verschillende winnaars waren. Nu lijkt het veld nog meer versnipperd. Joris Nieuwenhuis en Michael Vanthourenhout zijn de enige renners met meer dan één streepje achter hun naam in een TV-cross, maar zij kwamen net op het Europees kampioenschap in het zand van Middelkerke – de grootste afspraak van die eerste crossmaand – duidelijk te kort.
Neem daarbij ook het feit dat Thibau Nys voorlopig niet heel dominant rondrijdt, en je moet eerlijk zijn dat er deze keer écht niemand bovenuit steekt in de elitecategorie. Toon Aerts pakte wel de Europese titel, maar was verder niet altijd op de afspraak. De meest constante naam is wellicht nog Nederlander Pim Ronhaar, die altijd attractief koerst en eigenlijk nooit teleurstelt. Alleen mist bij hem nog een uitschieter.
2. Wegcampagne heeft opgeleverd voor Toon Aerts
In aanloop naar dit crossseizoen hoorden we in alle wandelgangen dat we ons moesten opmaken voor een Toon Aerts ‘new style’. Voor het eerst in zijn lange carrière had de 32-jarige renner mogen kennismaken met een uitgebreide wegcampagne bij de Lotto-ploeg, en zoals je dan vaker ziet, heeft dat de motor van Aerts stevig kunnen versterken. Door te koersen tegen sterkere renners op WorldTour-niveau en te vertoeven in een hyperprofessionele omgeving, kon Aerts een extra stap zetten.
Aerts werkte een volwaardig wegprogramma af – foto: Cor Vos
Aerts heeft natuurlijk ook gewoon een betere startpositie te pakken dan toen, maar zo’n finale in de sprint afwerken, zoals op het Europees kampioenschap het geval was, dat hadden we hem nog niet vaak zien doen. “Met dank aan Lotto-ploegleider Nikolas Maes, die me veel bijleerde”, bevestigde Aerts in Het Nieuwsblad. “Die manier van werken heeft me enorm gemotiveerd, Lotto heeft een Toon Aerts naar boven gehaald die er vroeger misschien niet was. Ongelooflijk hoe ze mij steunen.”
3. Eli Iserbyt wordt gemist
We schreven het afgelopen week al, naar aanleiding van een pikante column van Niels Albert: hoewel we in de cross veel leuke finales te zien krijgen, mist het soms aan een echte vedette in het veld. Thibau Nys lijkt in polepositie te zitten om die rol in te vullen, met zijn attractieve koersstijl en vlotte tong. Alleen in zijn prestaties mist Nys nog een beetje constante.
De afgelopen jaren kon je voor die elementen ook op Eli Iserbyt rekenen, die niet zelden dé grote man van de eerste maanden was. Alleen is Iserbyt nog altijd op de sukkel met een blessure aan de liesslagader. Op dit moment is het niet onrealistisch dat zijn seizoen en misschien zelfs carrière in gevaar komt, wat doodzonde is voor de West-Vlaming. Maar ook voor de cross zelf, die zo’n kleurrijk figuur als Iserbyt best mist op dit moment.
4. Een vrouwencross blijft altijd onvoorspelbaar
Voor het internationaal kampioenschap voor vrouwen blijft toch altijd iets geks. Tot vervelens toe riepen we vooraf dat Lucinda Brand wel eventjes die Europese titel zou binnen rijven, maar dat draaide heel anders uit. Een mindere start zorgde ervoor dat Inge van der Heijden kon wegrijden en daarachter werd het vervolgens een tactisch spel, waarbij ploegen- en landenspel elkaar in de weg zaten.
Een verrassend podium in Middelkerke – foto: Fotopersburo Cor Vos
Zo kregen we met Van der Heijden een verrassende, maar daarom niet minder verdiende winnares. De renster van Crelan-Corendon won uitgerekend in Middelkerke begin dit jaar nog haar eerste klassementscross en doet daar nu ook haar eerste titel bij de profs bij. Zo zie je maar, dat je ook op je 26e nog kunt doorbreken in de veldritsport.
5. Scoren moet je nú doen
Zonder iets van de Europese titels van Aerts en Van der Heijden af te willen doen, moeten we eerlijk toegeven dat er op het Europees kampioenschap een aantal namen ontbraken. Na een ziekte eind oktober, moet wereldkampioene Fem van Empel haar veldritactiviteiten even links laten liggen. En ook Ceylin del Carmen Alvarado en Annemarie Worst zijn na blessures nog niet terug. Later in de winter komen ook Puck Pieterse, Shirin van Anrooij en Marianne Vos er nog bij.
Bij de mannen is dat niet anders. Wout van Aert heeft al enkele malen aangegeven dat hij vroeger wil beginnen crossen dan de voorbije jaren, toen hij pas midden december aan zijn crosswinter begon. En ook achtvoudig wereldkampioen Mathieu van der Poel wil opnieuw een volwaardig crossprogramma rijden. Dat zorgt ervoor dat de renners die willen scoren, dat vooral in deze fase van het seizoen moeten doen. De concurrentie zal er in december niet minder op worden.
Wat betreft het ontbreken van een aantal namen bij het EK voor de vrouwen: er missen altijd wel een paar namen. Dat nu een aantal van de beteren ontbreken, daar kan van der Heijden niets aan doen. Met de kerst zal je ook weer zien dat er een paar geblesseerd aan de kant staan.