Omar Fraile zegeviert in slotrit Ruta del Sol, Tadej Pogacar eindwinnaar
Omar Fraile heeft de laatste etappe van de Ruta del Sol gewonnen. De Spanjaard was in een lastige sprint sterker dan Alessandro Covi. Tadej Pogacar, die drie van de vijf ritten op zijn naam schreef, is de eindwinnaar geworden van de Spaanse rittenkoers.
De Ruta de Sol eindigde met een 184,3 kilometer lange rit van Otura naar Alhaurín de la Torre. In het begin moest aardig wat geklommen worden en halverwege lag de Puerto del Sol (17,3 km aan 4,9%). Maar vanaf daar was het voornamelijk naar beneden, al liep het in de slotfase wel weer voorzichtig omhoog. De laatste kilometer had een gemiddelde van 4%.
De vlucht van de dag bestond uit zeven renners: Kevin Colleoni (Jayco AlUla), Erik Fetter (EOLO-Kometa), Xabier Isasa (Euskaltel-Euskadi), Dries Van Gestel (TotalEnergies), Vincent Van Hemelen (Flanders-Baloise), Dries De Bondt (Alpecin-Deceuninck) en – opnieuw – Pascal Eenkhoorn (Lotto Dstny). Zij reden een voorsprong bijeen van ruim drie minuten op het peloton, waar Movistar, Intermarché-Circus-Wanty en UAE Emirates allen een periode de kop namen.
Solo De Bondt
Op de top van de Puerto del Sol, met nog ruim tachtig kilometer te gaan, hadden de zeven nog twee minuten. Deze situatie bleef lang stabiel. Toen het gat met nog 35 kilometer te gaan onder de minuut was gezakt, trok Isasa op een venijnige helling door. Hij wilde zijn medevluchters overboord gooien. De renner van Euskaltel-Euskadi liep echter al snel op een counter van De Bondt, die in zijn eentje doorging.

De Bondt in jacht op Isasa – foto: Cor Vos
Met nog dertig kilometer te gaan werd ook de Belg bijna ingerekend, maar hij bleek over nog wat reserves te beschikken. Hij vergrootte zijn voorsprong weer en bleef kilometerslang voor het -enigszins uitgedunde – peloton uitrijden. Tot de streep vooruit blijven, was echter een onmogelijke missie. Op negen kilometer van de meet was De Bondt zijn lied uitgezongen. We konden ons opmaken voor een massasprint.
Lead-out Pogacar
In de laatste kilometer richting die spurt nam Tadej Pogacar de leiding in het peloton. Met Tim Wellens en Alessandro Covi in zijn wiel trok de geletruidrager stevig door, waardoor het peloton op een lang lint werd getrokken. Covi kon het vervolgens echter niet afmaken. Omar Fraile van INEOS Grenadiers beschikte over betere benen in de laatste, oplopende honderden meters – waar nog een scherpe bocht genomen moest worden – en pakte de zege.

Pogacar doet het aan een nog sneller tempo en zal zeker op meer grote rondes en waarschijnlijk op meer monumenten eindigen.
Ik zie Pogacar niet tot zijn 40ste koersen, maar als klassementsrenner 51 koersen winnen op 4 seizoenen en 1 maand. Wow.
[/Gemiddelde WF-kenner]
Inderdaad Evenepoel is nog zo iemand. 1 jaar en 3 maanden jonger maar wel evenveel seizoenen prof als Pogacar (inclusief zware blessure weliswaar). Maar zijn 37 overwinningen kwantitief dan, vind ik ergens nog knapper, aangezien hij totaal geen sprint heeft. Ik kan mij eigenlijk niemand herinneren, zolang ik wielrennen volg, die zoveel wint, zonder een deftige sprint. Onwaarschijnlijk.
Je ziet ook hoe makkelijk het kan zijn als je eigen niveau behoorlijk dat van anderen overstijgt zoals Vernon vandaag tegen development teams in Rwanda.
vooral eindklassementen, zelden dagzeges
Leek me meer de fout van Covi die te vroeg aan ging ipv Wellens wat langer te volgen.