Olav Kooij dicht bij de zege in CRO Race: “Hij werd een beetje gehinderd door de winnaar”
Olav Kooij was dicht bij de etappezege op de openingsdag van de CRO Race. In Varaždin werd de pas 19-jarige sprintkopman van Jumbo-Visma goed afgezet door de broers Mick en Tim van Dijke, maar zag hij Phil Bauhaus in de laatste honderd meter nog voorbijkomen.
Na afloop maakte de sprint in de bochtige, technische finale de tongen los. Bauhaus zou van zijn lijn zijn afgeweken en daarbij Kooij de pas hebben afgesneden. De Duitse sprinter van Bahrain Victorious mocht zijn overwinning echter gewoon houden, zo bleek uit de officiële uitslag die de organisatie later communiceerde. Ook werd hij de eerste leider. Voor de snelle Nederlander restte de tweede plaats en de jongerentrui.
“Het is balen dat ik het niet kon afmaken”, blikte Kooij terug. “We hadden voor de koers een goed plan uitgetekend voor de finale en het was mooi om te zien dat we het ook konden uitvoeren. Het is uiteraard erg jammer dat ik dan als tweede eindig, maar over ons optreden kunnen we tevreden zijn”, aldus de nummer drie van het wereldkampioenschap voor beloften, dat afgelopen week werd verreden.
Het plan dat de ploeg vooraf had gemaakt kwam bijna uit, zag ploegleider Sierk Jan de Haan. “Mick en Tim waren de laatste mannen voor Olav in de sprint, met ook goede steun van de andere ploeggenoten in de kilometers daarvoor. Door de sterke leadout van Tim en Mick kon Olav perfect aan zijn sprint beginnen. In de laatste bocht werd hij een beetje gehinderd door de winnaar. Het is knap hoe we in positie kwamen en ik ben blij hoe we het plan hebben uitgevoerd.”

Kooij (rechts) stond vorige week nog op het podium van het beloften-WK – foto: Cor Vos
Belachelijk dat deze aankomst mag.
Belachelijk dat dit geen DSQ is.
Een sprinter moet erkennen dat hij niet alleen naar de finish rijdt en oog hebben voor de veiligheid om hem heen. Je moet gewoon je positie op de weg houden als sprinter. Hij start in het midden en eindigt rechts. Op de helikopterbeelden zie je dat hij Olav in feite de hekken in rijdt. Fabio reedt in zijn situatie harder en kon niet meer afremmen maar in feite is dat eigenlijk het enige verschil.
Ook stoor ik me mateloos aan de commentatoren bij zulke wedstrijden. Bijvoorbeeld de 2 Engelse commentatoren bij Eurosport. Zij hebben een ENORM belangrijke factor hier in. Zij hebben het grootste publiek. Ze mompelen verder: "Niks aan de hand. Hij zoek de kortste lijn naar de finish". Jongeren, ploegleider, renners, iedereen hoort dit. Vervolgens, als het over het ongeluk van Fabio gaat vinden ze het allemaal een tragedie...
Zij moeten zo'n aankomst vooroordelen en een renner veroordelen die hier risico's neemt. Ook zij zijn in de positie, en hebben de verantwoordelijkheid, om bij te dragen aan de veiligheid van de sport.
Overigens vind ik het gedoe met de rechtzaken van DQS tegen Groenewegen en zijn ruime schorsing ook willekeur. Incidenten in de sprint gebeuren nog steeds. De gevolgen daarvan kunnen niet het criterium zijn voor rechtzaken maar de oorzaak daarvan alleen. Jakobsen had ook eieren voor zijn geld kunnen kiezen en de benen stil kunnen houden net als Olav. Dan had met de huidige criteria Groenewegen zelfs de etappewinst gekregen van de jury. Kortom, ik blijf de inconsequentie absurd vinden.