Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Of Remco Evenepoel met vertrouwen naar de Tour kan, hangt van zijn eigen ambities af
Analyse Vierde, op bijna vier en een halve minuut van gele trui-winnaar Tadej Pogacar: dat is de (eerlijke) conclusie waarmee Remco Evenepoel moet leven na afloop van het Critérium du Dauphiné. Binnen het kamp van Soudal Quick-Step klinkt dat er geen reden voor paniek is, maar misschien moeten Evenepoel en co hun verwachtingen wel (opnieuw) bijstellen na de laatste voorbereidingsrittenkoers.
Eigenlijk hadden de ploegleiders van Soudal Quick-Step vooraf zelf de druk te hard opgedreven, door te stellen dat het Critérium du Dauphiné als dé waardemeter voor de Tour de France zou gelden. Het Belgische WorldTeam zou het verwachtingspatroon en de ambities voor hét hoofddoel van de zomer laten afhangen van de prestaties bergop in de rittenkoers van acht dagen:
“Als Remco hier Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard kan volgen, gaan we voor meer dan de derde plek in Parijs. En anders moeten we opnieuw een podiumplaats ambiëren”, stelde sportdirecteur Klaas Lodewyck duidelijk in de interviews met onze collega’s.
Het team verwachtte met stip dat Evenepoel in de etappes met veel hoogtemeters een aanzienlijke stap zou hebben gezet ten opzichte van vorig jaar. In zekere zin is dat ook het geval. In 2024 was Evenepoel immers in deze fase van zijn voorbereiding nog altijd aan het worstelen met de naweeën van zijn zware val in de Ronde van het Baskenland, terwijl hij nu een relatief perfecte lente kende na het trainingsongeval in de winter. Evenepoel trok na de Ronde van Romandië met de rest van de Tourploeg naar Sierra Nevada om daar in alle rust en onder de ideale omstandigheden naar zijn beste vorm voor de zomerdoelen toe te werken.
In de tijdrit was niets aan Evenepoel te doen – foto: Cor Vos
Wat dat betreft, had Evenepoel sowieso al een voorsprong te pakken, vergeleken met 2024. Waar hij een jaar geleden de Dauphiné (toen zonder Pogacar en Vingegaard) nog afsloot op een zevende plaats, was hij nu (na ook Florian Lipowitz) de vierde beste renner in koers. In de tijdrit bewees hij nog maar eens dat hij wereldtop is, maar bergop heeft hij die explosieve versnelling en inhoud niet in huis om Pogacar en Vingegaard te volgen – zijn basistempo op lange beklimmingen ligt een beetje lager.
Wat betekent dat richting de Tour de France? Wel, om dat te kunnen inschatten, moeten we in de eerste plaats enkele verzachtende omstandigheden die Evenepoel in het leven kan roepen, analyseren. Daags voor de eerste echte bergrit, ging hij op een rotonde in de slotkilometer immers tegen de vlakte. Zo’n valpartij is nooit goed voor het mentale én fysieke aspect, waarbij stramme spieren toch voor wat hinder kunnen zorgen.
Maar er was ook de pollenallergie, waar Evenepoel telkens over kwam klagen. Het is iets waar we hem nog nooit over hoorden, maar blijkbaar heeft die allergie hem wel serieus afgeremd: “Als kind had ik soms zware astma-aanvallen. En nu ook, het begint met wat slijmen in de neus, dan zakt dat naar je luchtwegen, en uiteindelijk komt alles een beetje vast te zitten. We hebben bovendien veel hotels met tapijten gehad. Dat heeft er ook geen goed aan gedaan. Vorig jaar had ik er ook al wat last van in de Dauphiné”, aldus Remco.
Die twee zaken zouden binnen twee weken in Frankrijk moeten wegvallen, en daar komt nog bij dat Evenepoel met een zware rittenkoers in de benen altijd nog net een tikkeltje beter is. Kijk maar hoe hij in de olympische tijdrit en wegrit in de benen nog excelleerde, terwijl de rest vermoeid uit de Tour de France was gekomen vorig jaar. Of zijn wereldtitel op de weg in Australië, twee weken na zijn gewonnen Vuelta. Evenepoel gaat niet stuk, en wordt door die vele competitie altijd nog iets beter.
Evenepoel in de leiderstrui – foto: Cor Vos
Natuurlijk hebben ook Pogacar en Vingegaard nog de ambitie om die laatste procentjes te winnen in aanloop naar de Tourstart, maar voor de kopman van Soudal Quick-Step zou de vormcurve nog iets meer naar boven kunnen gaan dan bij de rest. Dat is ook de hoop waar Soudal Quick-Step op bouwt. “Het was nu al beter dan vorig jaar. Er is nog tijd, laat ons vooral rustig blijven en blijven werken”, stelt Evenepoel gerust.
Als we de uitspraken van Lodewyck vooraf nog eens terug mogen bovenhalen, dan moet Evenepoel in Frankrijk binnenkort gewoon vol op die derde podiumplaats mikken. Vorig jaar was de derde plaats een fantastisch cadeau, maar de winnaar in Evenepoel zal meer willen. En met hem ook een legioen aan Belgische fans, die in Evenepoel nog altijd de eerste potentiële Belgische Tourwinnaar in dertig jaar zien.
Wie ons nu de vraag stelt of Evenepoel effectief een kandidaat-winnaar in de Tour is, moeten we teleurstellen. Intrinsiek zijn Pogacar en Vingegaard duidelijk de betere klimmers – altijd al geweest – en de tijdritkilometers zijn niet talrijk genoeg om daar een grote voorsprong te pakken.
Maar dat Evenepoel, ondanks concurrentie van Primoz Roglic en Florian Lipowitz – nog altijd dé topkandiaat is voor de derde plek in de Tour, lijkt wel duidelijk. Of Evenepoel met vertrouwen naar Frankrijk mag, hangt dus vooral af van zijn eigen verwachtingen en ambities.
Indekken? Hoezo indekken… Het siert Remco dat hij zo bescheiden was zijn allergie jarenlang te verzwijgen. Heeft hem talloze overwinningen gekost, waaronder de Tour van vorig jaar.
https://sporza.be/nl/2024/06/08/remco-evenepoel-die-last-heeft-van-allergie-blijft-realistisch-ik-verwacht-niet-mee-te-doen-voor-ritwinst~1717838224459/
Word er alleen zo moe van dat Remco “Die anderen waren gewoon beter” gewoon niet over zijn lippen krijgt.
Ik weet… Dat toegeven zit niet in zijn genen maar hij bereikt nu wel een gevaarlijk keerpunt qua redenen bedenken waarom het niet ging zoals hij had verwacht.
Het begint op een klucht te lijken en dat is gewoon zonde.
Sterker nog, bij profwielrenners heeft 80 % van het peloton een pollenallergie en medisch attest die dat aan zou tonen.
"It seems like the high tempo setting is a training pace for them. Sometimes it discourages me when I see them pushing hard, when I'm already at my limit. That's what happened again today."
Veel duidelijker kan hij toch niet zeggen dat die anderen beter zijn?
Ook het middenstuk verraadt toch meer jouw ergernis dan de onze.
Remco is ontegenzeggelijk een renner die nogal wat gemengde gevoelens oproept en dat hij daar zelf een zeker aandeel in heeft valt niet te ontkennen. Dat de pers het vuurtje opstookt evenmin. Krijg mijn op of aanmerkingen hierover trouwens prima gecombineerd met mijn overige occupaties. Ik waardeer je zorgen hierover maar het gaat crescendo bij huize trait-dunion.
Hij heeft het echt tijdens deze Dauphiné 3 of 4 keer gezegd dat de andere twee beter zijn in het klimmen en rondes. Ik begrijp echt niet zo goed waar dit nog over gaat.
Eenzelfde terugkomend fenomeen "in België denken ze allemaal dat Evenepoel de tour gaat winnen". Neen, dat is een volstrekt foute weergave van de feiten die nergens op gestoeld is.
In de voorbeelden die jij aandraagt kregen Vingegaard en Pogacar er net zo goed flink van langs op dit forum. Roglic wordt evenzeer neergesabeld als hij weer eens de pech heeft in een valpartij te belanden.
WF betichten van hetzes creëren mag zeker, maar kijk dan ook naar de Vlaamse media waar je met een vergrootglas moet zoeken naar objectieve verslaggeving rondom Evenepoel.
Het klopt dat 95% van het peloton wil ruilen met zijn erelijst maar qua palmares in de kleine en grote rondes steken Pogacar, Roglic en Vingegaard ver boven hem uit.
Het siert hem om die aansluiting te vinden maar vrees dat hij teveel moet opofferen en forceren om dit te bewerkstelligen. Frustratie ligt dan op de loer en dat voel je al een beetje doorschemeren in zijn gedrag.
Wel typisch dat de analisten een vreemd soort blind spot voor Roglic hebben. De statistieken spreken toch wel zwaar in zijn voordeel (als hij op de fiets blijft zitten)
Tevens is heel het ploeg-gebeuren ook gewoon wat overroepen. Zet een hoop goeie renners bijeen en de tactiek blijft toch hetzelfde. Of je nu met 1 of 5 renners in top-10 staat, blijf allemaal samen, neem geen risicio en gewoon volgen...
Begrijp me niet verkeerd, het is natuurlijk belangrijk om wat ploegmaats rond je te hebben. Maar zolang je iemand hebt tot de laatste berg is het ok. Of die als 20ste lost of als 5de, maakt niet meer het grote verschil.
En roglic wordt meer en meer over het hoofd gezien, omdat hij toch wel tekenen van ouderdom begint te tonen. Begrijp me niet verkeerd, hij heeft enorm veel gewonnen in zijn leven, maar vaak was dat niet met de grote overschot (of met zeer aantrekkelijk koersen). Hij is gewoon een volger (of laten we zeggen, spaarzaam rijden ) en kon het afwerken met zijn sterk eindschot en tijdrit.
Maar hij heeft zelden een grote ronde met veel voorsprong gewonnen en zit eigenlijk maar klein trapje boven de Yates, Mas en Almeida van de wereld.
Nu zit je met een Vingegaard en vooral Pogacar die aanvallend koersen en minuten nemen in 1 bergrit. roglic kan zijn optimale strategie niet meer gebruiken.
Niet dat ik zomaar Remco gemakkelijk die derde plek zie nemen, maar als hij ergens voor piekt is hij vaak toch wel op de afpraak. Vorig jaar had hij ook meerdere minuten voorsprong op de 4de en deze dauphine had hij toch ook meerdere minuten voor op een Jorgenson, Mas en Rodriguez (die allen toch serieuze top-10 kandidaten zijn).
Remco en zijn entourage zijn in 2 weken voorskoersen en 1 week Dauphine het ene moment underdog “want die winter hé” en een paar dagen later komen er de grootste praatjes uit alsof Remco iedereen aankan en een paar dagen later zie je hem als de meest teleurgestelde renner van een peloton aankomen en lag het een uurtje later aan dit en aan dat.
Er is maar één diagnose hiervoor en dat is dat hij een zeer getalenteerde borderliner is met alleen maar mensen om hem heen die hem voeden in plaats van wat rust, kalmte en realiteitszin brengen.
Maar Evenepoel die meedoet voor de zege in de Giro of Vuelta, dat zou naar mijn mening zoveel beter zijn. Vorig jaar kon hij niet mee met Pogačar en Vingegaard. Nu na een heftige valpartij veroorzaakt door het postbusje, is die kloof niet kleiner geworden. Dit jaar was sowieso de Giro te vroeg gekomen, dat is evident. Maar dat lijkt de TdF ook.
Net als Thomas, die in zijn laatste seizoen competitief had kunnen zijn in de Giro of Vuelta. Gaat nu meedoen om "the best of the rest".
MvdP ben ik een grote liefhebber van, dat hij in de Dauphine voor groen ging. Harstikke leuk om te zien. Maar in de tour leadout doen en paar ritten eruit pakken, het doet mij bar weinig.
Pogacar, Vingegaard, Roglic, Evenepoel voor de eindoverwinning.
Andere klassementsrenners: Carapaz, Ayuso, Mas, Almeida, Jorgenson, Lipovitz, Landa, Adam Yates, Simon Yates, Carlos Rodrigues, Vlasov, Sivakov, Buitrago, Kuss, Felix Gall, Buchmann, Geoghegan Hart, Geraint Thomas, Gaudu, Guillaume Martin, O'Connor
Op Hindley, Tel Toro, Bernal en wellicht wat Nederlandse klassementsrenners na ontbreekt er niemand.
Met een beetje pech eindigt een Roglic of Evenepoel met een mindere vorm nog buiten de top 10.