Nick Nuyens zal hopen dat hij zijn portie pech voor het complete voorjaar al gehad heeft. Hoewel hij in de Omloop het Nieuwsblad een zeer sterke indruk maakte, kreeg hij tot drie keer toe te kampen met een lekke band. Lijdzaam moest hij toezien hoe Flecha onbedreigd naar de zege reed.

“Drie lekke banden, daar kan ik niet tegenop”, geeft hij als uitleg aan Het Nieuwsblad. “De eerste keer dat ik lek reed, was vroeg in de wedstrijd. Geen ramp. De tweede keer was in de afdaling van de Taaienberg. Dat was het slechtst mogelijke moment. Maar ik ben blijven rijden en slaagde erin om terug aan te sluiten bij de voorwacht van het peloton.”

Het was echter nog niet gedaan. “Ik stond even later opnieuw langs de kant met materiaalpech. Zowaar een nog slechter moment. Dit is balen! Want de benen waren super. Zo zie je maar dat je zelfs met superbenen nog naast de prijzen kan vallen.”

“Maar ik krijg veel vertrouwen van ploegleiding en ploegmaats. In Kuurne-Brussel-Kuurne ben ik afgestapt, want ik was nog niet gerecupereerd van de Omloop. En daarbij: dat rotweer, jong! Ik bevroor gewoon. Maar kom, ik probeer alleen het positieve te onthouden. Ik wist dat ik goed was, maar niet dat ik zó goed was. En dat is een prettige vaststelling.”

Een vaststelling die ook ploegmaat Bram Tankink deed. “Wat was Nick zaterdag sterk zeg! Zonder pech wint hij, want Flecha ging nooit van hem kunnen wegrijden, integendeel.” Tankink zelf was ook niet altijd even fortuinlijk zaterdag. “Ik reed lek toen ik naar de kopgroep aan het rijden was. Er reed zo’n neutrale motor met reservewielen voor mijn neus en ik wou hem duidelijk maken dat ik een leegloper had. Maar door mijn gezwaai met mijn arm viel ik zelf op mijn smikkel.”