Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Nieuwe – en grote – uitdaging voor Team Ineos in slotweek
Special Als ze bij Team Ineos een klein beetje geloven in statistieken, dan gaat het duo Thomas-Bernal met een klein hartje de slotweek van de Tour de France in. Bij al hun vorige eindzeges prijkten ze immers ook al op de tweede rustdag op kop van het klassement. Julian Alaphilippe zal het graag horen.
De Ronde van Frankrijk 2019 blijft bijzonder boeiend. Op de tweede rustdag komen nog minstens zes renners in aanmerking voor eindwinst. En dat is voor de neutrale wielerfan toch een verademing nadat de voorbije zeven jaar Team Sky zes keer de Tour domineerde. Alleen in 2014, toen Froome vroeg uitviel, kregen we een ander verloop.
Meer zelfs, bij elke triomf van Wiggins, Froome en Thomas, stond de latere eindwinnaar op de tweede rustdag – of eerder – al in het geel. Dat gold overigens ook voor Vincenzo Nibali in 2014. Met andere woorden, er wacht Team Ineos dit jaar en nieuwe uitdaging: een achterstand ombuigen. Wie een beetje in statistieken gelooft, ziet de kansen van het duo Bernal-Thomas slinken. Een overzicht van de voorbije zeven jaar…
2018: Geraint Thomas
In de elfde rit – van Albertville naar La Rosière Espace San Bernardo – neemt Geraint Thomas de leiding over van Greg Van Avermaet. Thomas zou het geel niet meer uit handen geven. Op de tweede rustdag telt hij al 1’39” voorsprong op ploegmaat Chris Froome en 1’50” op Tom Dumoulin. In Parijs telt Thomas nog steeds 1’51” bonus op Dumoulin, die haasje over deed met Froome.
2017: Chris Froome
In de veertiende etappe, met aankomst in Rodez, neemt Chris Froome de leiding over van Fabio Aru. De viervoudige Tourwinnaar telt dan nog maar 18 seconden op de Italiaan, maar in de slotweek zou Aru steeds verder wegzakken. In de tijdrit in Marseille verwerft Froome zekerheid van eindwinst. Rigoberto Urán zou in Parijs op 54 seconden als tweede eindigen. Romain Bardet geeft als derde al 2’20” prijs.
Froome viert zijn eindzege in 2017 – foto: Cor Vos
2016: Chris Froome
Al in de achtste rit pakt Froome het geel. Hij wint de etappe naar Bagnères-de-Luchon en zet er een eerste stap naar zijn derde Tourzege. Na de vijftiende etappe heeft hij zijn bonus op zijn dichtste achtervolger Bauke Mollema uitgebouwd tot 1’47” en kan zo met een gerust gemoed de tweede rustdag aanvatten. Froome triomfeert in Parijs met maar liefst vier minuten voorsprong op Romain Bardet.
2015: Chris Froome
Froome pakt in etappe zeven de leiderstrui over van de Duitser Tony Martin, die in Fougères moet opgeven met een gebroken sleutelbeen. Op de tweede rustdag telde Froome al meer dan drie minuten voorsprong op de nummer twee, Nairo Quintana. In de slotweek knabbelde de Colombiaan nog aan zijn achterstand, maar hij strandde op de Champs Elysées uiteindelijk toch nog op meer dan een minuut.
2014: Vincenzo Nibali
De vijfde rit, die we ons ook herinneren als de etappe waar Lars Boom zijn grootste wegsucces uit zijn carrière boekte, eindigde op een drama voor Team Sky. Topfavoriet en kopman Chris Froome kwam tussen Ieper en Arenberg zwaar ten val en moest opgeven. Vincenzo Nibali, die al in de tweede rit de leiderstrui pakte, bleef ook na de kasseirit in het geel en bouwde zijn voorsprong steeds verder uit. Na rit 15 bedroeg zijn bonus op Alejandro Valverde al 4’37”. In Parijs zou Nibali de Tour winnen met maar liefst 7’37” op Jean-Christophe Péraud.
2013: Chris Froome
De eerste Tourzege van Chris Froome. Ook in deze Tour de France is op de tweede rustdag al duidelijk wie het laken naar zich toe zal trekken. Froome telt na de rit met aankomst op de Mont Ventoux meer dan vier minuten voorsprong op Bauke Mollema en Alberto Contador. De Keniaanse Brit had de leiding veroverd in Ax 3 Domaines, waar hij de achtste etappe op zijn naam schreef. Nairo Quintana finisht op de Champs Elysées als tweede op meer dan vier minuten van Froome.
De klim van de Peyragudes in 2012 – foto: Cor Vos
2012: Bradley Wiggins
De Tour waarin Bradley Wiggins zich voor het Britse volk onsterfelijk maakt. De stand na de vijftiende rit? Jawel, Wiggins draagt al het geel met een bonus van twee minuten op zijn ploegmakker Chris Froome. Het was op La Planche des Belles Filles dat Wiggins ene Fabian Cancellara uit het geel had gefietst. Later in de Tour bleek Froome nochtans de betere klimmer van zijn kopman, maar hij respecteerde de teamorders en wachtte een paar keer op Wiggins (foto boven).
Nu is het echt man tegen man zonder een tijdrit in het achterhoofd. Ze hebben er zeker beter voorgestaan en de ploeg lijkt een uitval van een andere kopman niet te kunnen neutraliseren zoals ze andere jaren wel deden.
Van nog nooit iets gepresteerd hebben in zijn carrière, wat gewoon een qua verloop normale carrière was (reed op wittetruileeftijd ook gewoon bij Barloworld in de Tour, PCT-niveau) tot een van de beste ronderenners aller tijden in een tijdsbestek van nauwelijks 1,5 jaar. Je weet wel, de man die die Vuelta in 2011 aanvankelijk niet eens zou rijden en zelfs bij Sky overbodig was geworden.. Wiens enige Tour pre-Sky buiten de top 80 eindigde als vroege en matige aanvaller met een vrije rol in de gehele ronde. Aantal profzeges pre-die Vuelta: 1, eendagswedstrijd in Zuid-Afrika tegen de locals Impey, Thompson (je weet wel, die knecht bij DDD) en een hoop Afrikaanse amateurs.
Alaphilippe is even oud als Froome in 2011. De Fransman eindige al als 33e en 41e in zijn enige andere starts en heeft inmiddels de bollentrui in zijn kast hangen. Daarbuiten gewoon de jongerentruien in o.a. Nice en de Dauphiné gewonnen. Al eens top 6 in Nice, Dauphiné en Tirreno.
Nee, Alaphilippe is minstens 100% geloofwaardiger als Tourwinnaar.
Ander groot verschil met de voorgaande edities is dat Sky/Ineos niet meer dominant is. Ondanks twee man in de top 5 zagen we geen armada meer over de bergen trekken en vielen de knechten over het algemeen vrij vroeg weg.
Opmerkelijk dat het team dat daar het meeste voor verantwoordelijk was (Movistar) daar totaal geen beloning uit kon pakken.
En je gaat voor elkaar in een team. Dat kan dus in deze Tour een voordeel zijn voor TJV of DKQ.