Na donkere maanden is Remco Evenepoel terug: “We hebben hem twee à drie maanden niet herkend”
Het was een lange en bij momenten moeilijke revalidatie, maar Remco Evenepoel maakt komende vrijdag in de Brabantse Pijl zijn rentree in het peloton. Dat de renner van Soudal Quick-Step enkele zware maanden achter de rug heeft, blijkt wel uit de woorden van zijn vader Patrick.
Evenepoel senior was te gast in Dans le Peloton van het Waalse RTL en vertelde onder meer over de revalidatie van zijn zoon, die in december tijdens een trainingsrit op een openzwaaiend portier van een Bpost-wagen botste. “Het was al de derde keer dat hij uit de roulatie was door een blessure. Eerst na die zware val in de Ronde van Lombardije en dan ook nog een keer na zijn crash in de Ronde van het Baskenland.”
“Hij is opnieuw de persoon die we kennen”
“Deze nieuwe tegenslag was moeilijk om mee om te gaan”, vervolgt vader Patrick. “Omdat ze te wijten was aan de onoplettendheid van die postbode. Dat moet psychologisch heel moeilijk zijn geweest voor Remco.”
Maar, Evenepoel zal vrijdag dus eindelijk weer een rugnummer opspelden. “Voor mij is het belangrijkste dat het in zijn hoofd opnieuw goed zit. Dat hij opnieuw de persoon is die we kennen. We hebben Remco twee à drie maanden niet herkend. Mensen moeten beseffen dat hij zelf niet wist of het wel goed zou komen.”
Evenepoel keek eerder deze week al terug op de ‘zwaarste strijd uit zijn leven’. De 25-jarige coureur geeft toe dat hij heeft getwijfeld over zijn verdere wielercarrière, maar gelukkig kon hij op de moeilijke momenten rekenen op zijn vrouw Oumi Rayane.
“Ik wil je alleen even laten weten dat ik zonder jou waarschijnlijk gestopt zou zijn met mijn carrière. Ik kan alleen maar zeggen dat ik heel veel van je hou”, toont Evenepoel zich van zijn meest kwetsbare kant.
Voor ieder mens komt ergens het moment dat het "de valpartij te veel" is. Dat de veer breekt. Zeker als je inmiddels je schaapjes op het droge hebt, eventueel een gezin hebt met kinderen. Of als je meer in het revalidatiecentrum zit dan dat je wedstrijden rijdt.
Daarom vind ik renners als Gesink of Kelderman ook fantastisch. Enerzijds heel breekbaar als het gaat om hun botten, maar anderzijds hebben ze ook laten zien ongekend veerkrachtig te zijn.
Ik denk eerlijk gezegd niet dat Remco dezelfde veerkracht heeft als deze mannen. En dat voor hem "de valpartij te veel" al behoorlijk dichtbij is. Net als bij Wout van Aert overigens. Waarschijnlijk ook omdat de verwachtingen bij dit type renner een stuk hoger is dan bij "veelwinnaars" als Kelderman en Gesink.
Dit is wat er staat: "Ik denk eerlijk gezegd niet dat Remco dezelfde veerkracht heeft als deze mannen. "
Dit is wat de Baroudeur er van maakt: "Evenepoel heeft geen veerkracht? " --> gevolgd door een scheldpartij.
Begrijpend lezen is en blijft een kunst; blijkbaar zien we hier het gevolg van bezuinigingen op het onderwijs. En manieren krijgt de jeugd van tegenwoordig ook niet meer mee...
Er staat "niet dezelfde veerkracht als types als Gesink of Kelderman".
En waarom ik dat denk:
- ten eerste omdat Gesink of Kelderman (maar daar mag je misschien zelfs ook Roglic bij zetten) bij wijze van spreken al 100 keer zijn neergegaan en weer opgekrabbeld. En dat de meeste renners er dan al lang de brui aan hadden gegeven.
- ten tweede omdat Evenepoel zelf aangegeven heeft heel diep gezeten te hebben. Bevestigd door zijn entourage. En dat pas bij de derde serieuze valpartij. Waarbij je dus jezelf kunt afvragen hoe het zal gaan als hij straks weer een keer neer gaat. En nog een keer. Laat staan als hij net zo vaak neer gaat als Gesink of Kelderman.
- ten derde: Toen hij het niet kon maken als voetballer, is hij niet blijven volharden om het ongelijk te bewijzen. Maar heeft hij het opgegeven en is ie wielrenner geworden. Dat kun je natuurlijk op twee manieren uitleggen. Namelijk Remco de opgever, of Remco die uiteindelijk een veel zwaardere sport is gaan doen.
Ik denk daarom dat we bij Remco misschien wel eerder bij "de valpartij te veel" zijn dan sommigen hier denken. En we dus niet kijken naar een type Kelderman of Gesink, maar dan met heel rijk gevuld palmares.
Ik ben overigens benieuwd waarop jij baseert dat Remco qua veerkracht WEL in het rijtje zal eindigen als Gesink of Kelderman.
Ik stel me wel de vraag of het slim is van hem in competitie te brengen in 4 lastige klassiekers tegen een peloton dat op stoom is. Kon hij niet verder weg van de camera hervatten in Romandië? Heeft de ploeg hem dusdanig nodig om weer iets te maken van de klassiekers of is hij gewoon echt al wel weer in goede doen?
In ieder geval leuk dat 1 van de grote tenoren weer een rugnummer opspeldt. En qua rechtkrabbelen na pech, kan hij zich optrekken aan de figuur Roglic. Mokerslag na mokerslag incasseren, en toch altijd rechtveren. Het lijkt mij trouwens nog altijd makkelijker om als Evenepoel terug te komen, een renner die na elke zware val gigantische triomfen heeft meegemaakt, dan als pakweg een knecht die nooit die momenten van glorie kent. Al zal de manier waarop dit keer inderdaad heel zuur geweest zijn.
Dit is de eerste keer dat er vanuit zijn kamp geen verhalen komen over "winnen". Geen berichten over hoge verwachtingen vanuit hemzelf of de ploeg (of zouden die nog komen?). Maar blijkbaar zijn die er wel bij zowel de fans als ook bijvoorbeeld bij WF, die hem meteen bombarderen als topfavoriet.
Ik denk dan altijd ook aan iemand als VdPoel. Die bepaalde wedstrijden gebruikte om beter te worden. Mee fietsen in de schaduw, af en toe wat proberen. Maar met de focus op het grotere doel. Wie weet moet Evenepoel dat ook gewoon eens doen in de Brabantse Pijl, wie weet werkt dat heilzaam. Zowel voor zichzelf alsook voor het afremmen van fans en journalisten, en daarmee de druk wat weghouden. Van hoge verwachtingen ga je niet harder fietsen in mijn ogen.
En de vergelijking met Roglic is wel interessant. Roglic is inderdaad 1 van die renners die steeds maar terug lijkt te komen. Maar ik heb bij Roglic ook het idee dat die minder gevoelig is voor bijvoorbeeld gewichtstoename bij het niets doen. Waardoor revalideren dan ergens ook iets makkelijker is. Al is dat natuurlijk relatief...
En Evenepoel heeft ook gewoon al koersen gereden puur als voorbereiding. Zoals de Dauphiné vorig jaar. Toen vielen jullie hier nog over elkaar om aan te halen hoe hachelijk het er allemaal uitzag voor de Tour. Evenepoel zou weggereden worden door de subtop en ze moesten maken dat ze Merlier gingen opstellen.
Moet je voor de gein eens topics als deze lezen, en met name de bijdragen van ene Wijsgeer: https://www.wielerflits.nl/nieuws/remco-evenepoel-moet-vroeg-lossen-op-zware-slotklim-in-criterium-du-dauphine/
Dit is bijvoorbeeld een hele mooie:
Wijsgeer
8 juni 2024 16:18
Ik denk dat Kraam veel meer zinnigs uit zijn holletje kraamt dan jij, Sus. Want de vragen van Kraam zijn terecht: wil je iemand in deze vorm, die nu nog door Gee op 2 minuten gereden wordt, en net achter Meintjes eindigt, als enige kopman mee pakken naar de TdF? De vraag op die manier stellen is hem eigenlijk al meteen beantwoorden...
Ik kan je teleurstelling overigens wel snappen: als je je al je hele leven verkneukelt op een tourdeelname van "de nieuwe Eddy" is het pijnlijk om te zien dat hij vlak voor zijn debuut toch ineens moet lossen bij de subtop....
En laten we wel wezen: Merlier bewees zowel vorig jaar als dit jaar dat hij eigenlijk gewoon in de TdF thuis hoort, als (zeker op dit moment) de beste sprinter van het peloton.
Dus Wijsgeer had gewoon een heel valide punt.
En verder is lezen ook een kunst. Er staat namelijk niet dat Evenepoel in de TdF zal worden weggereden door de subtop. Maar dat ie in de daupninee werd weggereden door Gee en Meintjes. Dus gewoon feiten. Met daarbij terechte vragen over het sturen van Evenepoel als enige kopman.
‘Evenepoel zou eens zoals VdP moeten doen, en in de schaduw rijden.’
Dat deed hij dus al in de Dauphiné, en toen vond je dat niet ‘slim’ maar zat je je te verkneukelen dat hij niet goed genoeg was en ze hoogdringend op een ander plan moesten overschakelen voor de Tour.
En verwachtingen rond Evenepoel zijn er ook helemaal niet omdat hij een soort kunstmatige ‘hype’ opbouwt rond zichzelf, soms ‘ten koste van ploegmaats’. Die zijn er gewoon omdat hij wereld- en Olympische titels, grote klassiekers en een grote ronde heeft gewonnen.
Dus aan alle geers, alle houten, alle michelangelo's, en alle andere namen die je hebt gebruikt stukhout: hou toch eens op joh!
In echter één zaak heb je wel gelijk: het verwachtingspatroon wordt deze keer door Wielerflits en de pers gecreëerd, niet door hemzelf of zijn entourage. Echter, doorgaans zijn WF en de Belgische wielerpers wel goed geïnformeerd, dus het verwachtingspatroon zal best wel ergens (niet alleen wat Strava-cijfertjes) op gebaseerd zijn.
Misschien moet je dit draadje eens doorlezen en jezelf afvragen waar het ontspoort. Waar het verandert van een goede inhoudelijke discussie (waar WF voor bedoeld is) in het op-de-man spelen of het plaatsen van allerlei beschuldigingen.
En je misschien ook eens afvragen wat jouw eigen rol en "bijdrage" daarin is. Of de rol van Jerkson.
Vingegaard, Van Aert, Van Baarle, Laporte, Evenepoel - hoeveel crashes zijn ze nog verwijderd van een definitief pensioen? En hoe reëel is de kans dat ze de komende grote rondes geen van allen zullen crashen?
(Bij top sporters laat staan een normale mens) hopen dat hij het kan verteren hij en van Aert zijn wel smaakmakers !
Indien hij dat nu opnieuw doet, dan rijden Pogacar en Vingegaard voortaan hooguit voor de 2e plaats.
Ik zou net als Girardengo voor wat voorzichtigheid pleiten; resultaten uit het verleden zijn immers geen garantie voor de toekomst.
De resultaten in het voorjaar zijn heel slecht doch lijkt dit nog weinig teweeg te brengen omdat er ook niet meer dan dit verwacht wordt van hun voorjaarskern. Met Magnier is er een beetje hoop dat ze in de komende jaren toch enige vorm van betekenis kunnen spelen in bepaalde wedstrijden. Maar ECHT meedoen is vandaag onmogelijk gezien het gat tussen MVDP/Pogacar en de rest. Red-Bull heeft WEL volop geïnvesteerd en staat ook met lege handen, dat is veel erger.
En QS wint een rit in het Baskenland en wordt 2e en 6e in het klassement zonder dat hun twee beste ronderenners er aan de start staan.
Het is een ander type ploeg geworden met nog dezelfde kleuren en naam maar hen vergelijken met wat ze ooit waren in het voorjaar is pure nostalgie maar weinig realistisch.
Ik vind dit echt pijnlijk om te zien. Hopelijk kan Magnier iets van het gat opvullen, maar daaromheen is het momenteel ook gewoon erg mager.
En of je iets wel of niet mag aftoetsen aan wat ooit was, dat is denk ik aan ieder voor zich om dat te bepalen.
Wie weet kan het klassieke voorjaar, zoals eigenlijk de afgelopen jaren, nog gered worden door Evenepoel in de klimklassiekers. Maar de kasseikern heeft flink teleurgesteld. Wederom. En zonder Merlier was dit hele voorjaar zelfs heel erg povertjes geweest, want die verbloemt nog veel met zijn sprintzeges.
Laatste wapenfeit : https://www.musicmeter.nl/album/50966
Ze hébben eigenlijk geen kasseikern meer. Of je moet het hebben over types als Lampaert, Van Gestel en Eenkhoorn. Maar dat zijn B- of C-figuren.
Een team als Visma-LAB met Van Aert, Laporte, Van Baarle, Jorgenson, Benoot, Campenaerts, Kooij, enz. stelde teleur in de kasseiklassiekers. Bij SQS kan je eigenlijk niet zeggen dat ze teleurstellen, want het is er gewoon niet meer. Je kan toch ook niet stellen dat Alpecin-Deceuninck teleurstelt in het rijden van klassementen, want daar hebben ze niemand voor?
De speerpunten bij SQS zijn Evenepoel en Merlier, op de kasseiklassiekers richten ze zich gewoon niet meer. Ze hebben 2 wereldtoppers voor ander werk, en daar gaat hun focus naartoe.