Mollema verliest bijna half uur: “Het liep de hele dag niet”
Opvallende afwezige in de favorietengroep van de Dauphiné gisteren was Bauke Mollema. De Nederlander van Trek-Segafredo stond bij aanvang van de voorlaatste bergetappe nog negende in het algemeen klassement, maar kende een complete offday en kwam binnen in de eerste grote bus, op 27 minuten en 57 seconden. “Een echte verklaring heb ik hier niet voor”, reageert hij bij De Telegraaf.
“Het liep de hele dag niet”, zegt Mollema over de korte maar zware bergrit. “Al op de Col de la Madeleine voelde ik dat er geen kracht in de benen zat en reden de anderen simpelweg te hard voor mij. Natuurlijk baal ik, want ik had in deze Dauphiné op veel meer gehoopt.”
Niet forceren
Mollema’s ogen zijn gericht op de Tour de France. Daar moet een goed klassement gereden worden. Toch panikeert de Groninger niet. “Misschien was ik vandaag gewoon een paar procentjes minder”, erkent hij. “Als je voelt dat het niet loopt, dan heeft het geen doel om te forceren. Ik ben vervolgens in een grote groep naar de finish gereden. Het is jammer, zeker omdat ik me voor de rest eigenlijk goed voel.”
“Er zijn nog drie weken tot de start van de Tour. Dus ik heb nog genoeg tijd om mijn vorm bij te stellen. Volgende week ga ik nog op een hoogtestage in de Alpen en zal ik enkele ritten verkennen. Dit is jammer, maar ik kan beter nu een mindere dag hebben dan straks in juli”, aldus de kopman van Trek-Segafredo.
Dank je,maar je doet Sooike hiermee wel tekort. Zijn analyses mi zijn niet negatief, eerder opbouwend,iets wat ze bij TLJ nog altijd niet doorhebben, grotendeels de schuld vd leiding. Blijft een vrijbuitersbende, zelden doelgericht.
In Zwitserland s'ochtends gaan kijken of ze voor dagsucces gaan, heerlijk zo'n lange termijn strategie.
Mollema is de hollandse vandenbroeck
Dat zie ik toch anders. Gesink en Mollema zijn juist door hun compleetheid en allroundheid succesvolle ronderenners met een rits top10 noteringen in de grootste koersen. Hun 'probleem' is dat ze op geen enkel vlak wereldtop zijn. In tijdritten, punchers, afdalen en het zware klimwerk doen ze aardig mee, maar is het altijd aanklampen en de schade beperken.
Poels, Kruijswijk (en ook Dumoulin) hebben als kracht dat ze in een of meerdere niches tot de absolute wereldtop behoren. Echter zijn ze net wat minder allround (Dumoulin kan niet klimmen boven de 2000 meter, Poels heeft vooralsnog slechte dagen, Kruijswijk maakte afgelopen Giro twee grote fouten in de afdaling). Als Dumoulin zijn zuurstofschuld oplost, als Poels constant wordt en als Kruijswijk beter daalt dan kunnen we spreken over een potentiële rondewinnaar.
Poels, Kruijswijk en Dumoulin hebben dus de potentie een grote ronde te winnen (die potentie hebben Mollema en Gesink niet), maar die drie zullen wel eerst een zwakte moeten ombuigen naar een kracht en of dat kan en gaat gebeuren is een groot vraagteken.
Wat bedoel je met zuurstofschuld boven 2000m? Op de rettenbach ging ie vrolijk mee, gesink en ten dam lossend.
Alles valt of staat met max zuurstof opname en neem aan dat Sierra Nevada aan 3000m grenst.
Schipperaar: het is Tom Dumoulin zelf die aangeeft dat hij op de echt hoge cols in de problemen komt. Lengte van de col en het stijgingspercentage maakt hem niet zo veel uit. Maar presteren op en boven 2000 meter lukt hem nog onvoldoende.
Als Kruissie zelf leert dalen, is ie veel beter af, een ploegmaat is niet altijd voor handen en wat Nibali kan, kan hij ook, ideaal postuur, misschien nog wel beter dan Nibali.
Betreft Dumoulin, id Tour komen ze zelden boven de 2000m, misschien is het ook wel om zand id ogen te strooien, zoals ie ook niet voor ak zou gaan in Vuelta en Giro.