Miguel Indurain blijft recordhouder op La Plagne dankzij defensieve koerswijze Jonas Vingegaard
Op het moment dat de organisatoren van de Tour de France laat op de donderdagavond aankondigden dat het parcours van de laatste bergetappe was ingekort vanwege een besmettelijke koeienziekte, waren het waarschijnlijk niet alleen de boeren op de Col des Saisies die opgelucht ademhaalden, maar ook de staf van Visma | Lease a Bike. Ondanks Jonas Vingegaards ambitieuze uitspraak “De Tour is nog niet voorbij”, wisten ze dat het tegenovergestelde waar was en gaven ze elk plan voor een langeafstandsaanval op, waarbij ze zich alleen richtten op de etappeoverwinning met hun Deense kopman.
De man die wel een aanval van veraf uitvoerde, was opnieuw Primoz Roglic, die zich , samen met de Franse pocketklimmers Lenny Martinez en Valentin Paret-Peintre vanaf de eerste stijgende meters van de Col du Pré in een gedoemde missie stortte. Samen hielden ze een supersnel tempo aan om het peloton achter zich te houden en vestigden ze een nieuw klimmerrecord: 35 min 07 sec, waarmee ze het vorige record met meer dan 3 minuten verbeterden.
Het was hun enige succes van de dag en ze hadden niet eens tijd om te dromen van de etappeoverwinning, want achter hen had Tim Wellens orders van de gele trui om elke ontsnapping teniet te doen. Desondanks bleef Roglic alleen doorrijden, waarbij hij de manier waarop hij aan het begin van zijn carrière reed herontdekte en er waarschijnlijk van genoot, zonder zich iets aan te trekken van het algemeen klassement en van wat er achter hem gebeurde.
De viervoudig Vuelta a España-winnaar verloor richting La Plagne evenveel tijd als in de hele Tour tot nu toe, maar hij deed het op zijn eigen manier, met een alles-of-niets poging. Het goede nieuws voor Red Bull – BORA – hansgrohe was dat Florian Lipowitz erin slaagde Oscar Onley af te schudden en waarschijnlijk zijn derde plaats op het eindpodium in Parijs veiligstelde.
De langverwachte aanval van Tadej Pogacar kwam met nog 14 km te gaan, maar Vingegaard was erop voorbereid en sterk genoeg om het wiel van de gele trui te volgen. Helaas werd hij opnieuw afgeschrikt door Pogacar en door deze angstverlamming kon hij geen enkele keer op de klim initiatief tonen.

Miguel Indurain in het geel in de Tour van 1995. Foto: Cor Vos
Richting de Col de la Loze verdedigde ik nog de strategie van Vingegaard en Visma | Lease a Bike, maar op weg naar La Plagne is dat onmogelijk. Ook al is het duidelijk dat Pogacar fysiek de sterkere renner is, Vingegaard had de uitdaging van een rechtstreeks duel moeten aangaan en het risico moeten nemen. Wat had hij te verliezen in de laatste bergetappe van deze Tour?
Ik begrijp dat Pogacar niet erg aardig tegen hem was op de Mont Ventoux en dat hij hem misschien hetzelfde wilde laten voelen, maar uiteindelijk heeft de wereldkampioen al vier etappezeges in deze Tour en Vingegaard geen enkele.
Visma | Lease a Bike had aangekondigd dat ze in deze laatste rit in de Alpen niets te verliezen hadden en bereid waren alles op het spel te zetten. De teleurstelling aan de finish was enorm. Ze hebben vandaag zeker hun woord niet gehouden en ik denk dat Vingegaard een deel van zijn fans heeft verloren met deze anti-panache houding.
De wielergoden hebben hem gestraft en extra kracht gegeven aan de dappere Thymen Arensman, die voor de tweede keer in deze Tour een bergrit wist te winnen. Liefst 23 jaar na het laatste bezoek aan de Tour de France aan La Plagne, toen Michael Boogerd won, waren we getuige van een nieuwe Nederlandse renner die deze col veroverde. De Nederlanders en de Alpen, het is en blijft een bijzondere match made in heaven…

Thymen Arensman op kop. Foto: Cor Vos
In tegenstelling tot op Superbagnères is het deze keer niet eerlijk om te zeggen dat Pogacar Arensman de overwinning cadeau heeft gedaan, want hij hield hem altijd binnen bereik en wilde hem echt terug halen. Na 13 kilometer tempo maken was het echter genoeg geweest en wilde hij niet ook nog eens een sprint lead-out voor Vingegaard doen, waardoor de Deen in zijn val liep. Hij zette zijn laatste sprint te laat in en kreeg noch de etappeoverwinning, noch lof voor de manier waarop hij reed.
Door deze ultra-defensieve strategie bleef het klimrecord van Miguel Indurain op La Plagne uit 1995 tegen alle verwachtingen in overeind. Dus nu kunnen we zeggen dat er misschien toch minstens één persoon op deze planeet blij was met de manier waarop Jonas Vingegaard in de laatste bergrit reed…
Klimtijden van de rit naar La Plagne
LA PLAGNE
2025 Parcoursdetails: 19,3 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,3
50:10 – Thymen Arensman (23,08 km/u)
2021 Criterium du Dauphine Parcoursdetails: 17,0 km met een gemiddelde hellingsgraad van 7,4%
45:14 – Mark Padun (22,55 km/u)
2002 Parcoursdetails: 17,8 km met een gemiddelde hellingsgraad van 7,3%
48:43 – Sastre, Armstrong (21,92 km/u)
54:30 – Michael Boogerd (19,60 km/u)
1995 Parcoursdetails: 17,8 km met een gemiddelde hellingsgraad van 7,3%
45:50 – Miguel Indurain (23,30 km/u) – KLIMRECORD 🏆
47:59 – Pavel Tonkov (22,26 km/u)
48:25 – Pantani, Gotti (22,06 km/u)
48:37 – Alex Zulle (21,97 km/u)
1987 Parcourdetails 17,8 km met een gemiddelde hellingsgraad van 7,3%
52:45 – Fabio Parra (20,25 km/u)
55:06 – Fignon, Fuerte (19,38 km/u)
1984 Parcoursdetails: 17,8 km met een gemiddelde hellingsgraad van 7,3%
52:20 – Laurent Fignon (20,41 km/u)
COL DU PRE
Details parcours: 12,8 km met een gemiddelde hellingsgraad van 7,8%
2025
35:07 – L. Martinez, Roglic, V. Paret-Peintre (21,87 km/u) – KLIMRECORD 🏆
36:05 – Peloton van 35 renners (21,28 km/u)
2021
40:50 – Quintana, Woods (18,81 km/u)
42:20 – Peloton (18,14 km/u)
2018
39:36 – Alejandro Valverde (19,39 km/u)
40:46 – Peloton (18,84 km/u)
2018 Criterium du Dauphine
38:40 – Latour, Caruso, Bardet, Buchmann (19,86 km/u)

Wie zou er blijer zijn, Indurain, of Arensman?
https://x.com/faustocoppi60
http://www.climbing-records.com/
Wat is dit voor merkwaardig stuk? Hij had toch kans om de rit te winnen? En hoe versla je iemand die jou in de laatste kilometer op explosiviteit steeds verslaat? Door hem de hele klim op het rooster te leggen? Zodat de klimtijd van Indurain uit de boeken kan en jij in de laatste paar honderd meter Pogacar naar zijn vijfde ziet sprinten? Want dan heb je het publiek in ieder geval nog de illusie van een strijdplan gegeven?
Wat een onverdedigbare kritiek is dit. Wellens rijdt de hele rit op kop om de vlucht geen dagsucces kansen te geven. Pogacar had dus alle reden om te rijden.