Denis Menchov rijdt vandaag voor het eerst in zijn leven in de ‘maglia rosa’ die de algemeen leider in de Giro d’Italia verdient te dragen. Dat had hij van tevoren al bedacht. “Op deze rit had ik mijn zinnen gezet. Hier kon ik winst pakken, maar én de etappe winnen én de trui pakken is nog mooier dan in mijn beste droom.”

“Ik had deze verschillen wel ongeveer verwacht”, reageert Menchov op de persconferentie. “Al was Di Luca sterker dan ik gehoopt had. Of ons team nu sterk genoeg is? Als je het met bijvoorbeeld Liquigas vergelijkt, zijn we niet zo sterk en ook niet zo gericht op deze race. Maar ons team wordt alleen maar beter. Ik zal nu uit moeten kijken voor Leipheimer en Di Luca, maar Basso, Pellizotti en Sastre mag je ook niet uitvlakken. Ik denk wel dat Di Luca wat gevaarlijker is dan Leipheimer, met zijn stijl van rijden en goede sprint.”

Opgedragen aan Horrillo
“Dat ik de eerste Rus met roze ben sinds Tonkov, doet me niet zoveel. Maar het zorgt voor enthousiasme in het Russische wielrennen, en dat is mooi. De val van Horrillo heeft me wel wat gedaan. Maar omdat het nu beter met hem gaat, draag ik de trui aan hem op en ik weet dat hij blij wordt als hij ons ziet winnen. Ik ben in het voordeel, want het is altijd beter om vooraan te rijden. We zullen agressief zijn als de kans daarvoor is. Het is niet zo dat mijn goede tijdrit ten koste gaat van mij klimcapaciteiten, ik ben gewoon weer een jaartje ouder en wordt daardoor beter.”

Uitbundig
“Ik heb hem nog niet zo vaak zo uitbundig gezien. Je kunt heel goed zien, dat hij hier heel erg blij mee is”, deelde ploegleider Erik Breukink mee aan Rabosport. “Hij had heel erg ingezet op deze etappe en was er al lang fanatiek mee bezig. Toen het schema van de Giro bekend was, wist hij al dat deze tijdrit een belangrijke factor zou worden. Ja, ik denk dat we het optimale eruit hebben gesleept. Kijk maar wie Denis allemaal achter zich houdt. Specialisten en de wereldtop op rondegebied.”

Trui behouden
Makkelijker wordt het er niet op voor de zeven overgebleven knechten van Menchov. “Maar we nemen gewoon wat komen gaat. Het is lastig, dat geef ik toe”, bekende Erik Breukink. “Maar wat moet je dan? Denis kon toch moeilijk gaan inhouden. Hij heeft zelf alles gegeven en daarna was het wachten wat de concurrentie zou doen. Mannen als Sastre, Basso en Pellizotti moeten nu uit hun tent komen. Voor hen is het verschil zo groot dat ze wel in de aanval moeten gaan en niet kunnen gaan wachten tot een laatste beklimming of de laatste dag. We zien het allemaal wel. Voorlopig genieten we hier van. De champagne staat koud.”