Mauri Vansevenant: “De overwinning zat er zeker in”
Mauri Vansevenant maakte lange tijd mee de koers in de Waalse Pijl. Al in de eerste tien kilometer sprong de neoprof mee in de vroege vlucht, waaruit hij uiteindelijk als enige overbleef. Uiteindelijk verloor hij zijn voorsprong door een val op vier kilometer van de streep.
“Vandaag voelde ik me zeer goed en probeerde ik mee in de vroege ontsnapping te gaan, omdat ik wist dat de finish niet echt voor mij was. Ik voelde ook in onze groep dat het goed ronddraaide, we hadden een mooie voorsprong, dus de overwinning zat er zeker in”, zei Vansevenant na afloop van de wedstrijd. “Maar jammer genoeg heeft het noodlot anders beslist.”
De Deceuninck-renner miste op vier kilometer van de streep een bocht. Hij zat wel razendsnel weer op zijn fiets, maar zijn voorsprong was hij kwijt. “In de finale probeer je natuurlijk alles op de limiet te nemen, omdat je weet dat het op de seconden gaat aankomen. Ik ging te rap die bocht in, kreeg mijn fiets niet meer onder controle en vloog uit de bocht – recht in de doornstruiken. De tijd die je verliest kan je niet meer goedmaken en dat kwam ik op het laatst wel tekort.”
Overwinning
Dat hij droomde van de overwinning, vertelde hij verder. “Ik denk dat er zeer veel kans in zat dat ik het tot een goed einde kon brengen op het laatst. Ik weet niet hoeveel de voorsprong toen nog was, maar ik denk toch wel een seconde of dertig. Ik hoopte hier aan de voet van de Muur van Hoei te komen met dertig seconden voorsprong. Normaal zou dat voldoende moeten zijn, maar ja…”

foto: Cor Vos
Aanvankelijk zat Vansevenant met Aaron Van Poucke, Mathijs Paasschens en Marlon Gaillard in de ontsnapping, maar op 25 kilometer van de streep bleef hij als enige over. “We hebben altijd goed samengewerkt, de verstandhouding was goed. Maar op het einde, als je voelt dat het peloton te rap aan het komen is, moet je een beslissing nemen. Oftewel ga je alleen verder, oftewel word je ingelopen. Ik voelde me goed, dus ik moest zeker nog iets proberen in de finale.”
Maar wel gewoon een meer dan knappe koers gereden...
+1 voor de goede en beknopte analyse.
-1 voor volwassenen die fan zijn.
Maar ik denk ook dat (overmatig) geloof in jezelf (en vervolgens ontgoocheld worden) je als jonge sporter op termijn verder brengt dan realiteitszin. Door precies die instelling wint Vanderpoel de Gold Race.
Verder: 'de overwinning zat er in' is niet hetzelfde als 'ik had gewonnen'. Overmoed, jazeker, maar sommigen zijn er wel heel snel bij om iemand als arrogant te bestempelen.
Leuke ontdekking, die overgave!
volgers met een neutrale positie?
meen je dit? dit is een forum, als je geen mening hebt, wat doe je hier dan?
Nee, hij had niet genoeg gehad aan 30 seconden, waarschijnlijk niet aan een minuut. Wel knap gereden, en hij reed zelfs opnieuw verder weg van Uran tot zijn val.
Misschien beter wat realiteitszin en stuurvaardigheid in de finalebidon stoppen...
Hij heeft een goede koers gereden, daarvoor een dik compliment. Belooft voor de toekomst. Maar ik zou hem in ieder geval aanbevelen om de film nog eens terug te kijken; benieuwd of hij dan nog steeds dezelfde conclusie trekt.
Hij heeft een sterke koers gereden, jammer van de val anders had hij misschien inderdaad nog als eerste aan de laatste keer de Muur kunnen beginnen.
Wel verbazend knap, hoe snel hij weer op de fiets zat, nog voordat Uran hem had bijgehaald.
Ik vond het in elk geval een fantastische prestatie!!
Met nog meer bidons met van alles erin,
En nog meer positief beinvloed door Lefevre
Met meer arrogantie
Meer jeugdige overmoed
Dan zal de overwinning voor mij zijn en voor niemand anders
Want hoe gaat er in dit soort wedstrijden gekoerst worden als Evenepoel fit is. En Alaphillipe mee doet. Als deze jongen mee moet doen in dezelfde wedstrijden, dan vraag ik me af of hij zichzelf weer in deze positie mag fietsen. Of dat dan alle ballen op 1 van deze twee gaan (wat qua tactiek wel weer te begrijpen is.)
Overigens hebben we met deze renner iemand gevonden die qua stijl kan wedijveren met Mollema... goh, wat fietst deze gast lelijk! Zo afzichtelijk dat het bijna weer mooi is om te zien...
De Ardennen klassiekers lijkt me met evenepoel en alaphillipe een ander verhaal. Die twee steken er binnen de ploeg ver bovenuit. Ik zie daar niet eenzelfde systeem ontstaan. En types als vansevenant als bagioli zullen de volgende keer gewoon in dienst moeten rijden.
Voor Lampaert, Stybar etc hoef je niet per se bang te zijn. Je kunt er wel respect voor hebben en een heleboel van leren. Als je met hen als eenheid optrekt, daar geen van hen meteen een veelwinnaar is en logischerwijs de vet beste renner, dan kun je ook persoonlijk goede stappen maken en je kans krijgen. Het is denk ik toch vooral oppassen om niet in de trein voor een sprinter terecht te komen, een domein waar ze bij DSQ als vanouds in heersen. Daarom goed dat-ie nu voor een aanval heeft gekozen en laat zien dat-ie wil strijden.