Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Matteo Trentin wint voor derde keer Parijs-Tours, Christophe Laporte tweede na slijtageslag
Matteo Trentin heeft voor de derde keer in zijn carrière Parijs-Tours gewonnen. De ervaren Italiaan van Tudor wist na een opmerkelijke finale de sprint van een kopgroep van zes te winnen, voor Christophe Laporte en Albert Withen Philipsen. Trentin komt daardoor in een bijzonder rijtje van drievoudige winnaars van de Franse eendagsklassieker.
Sinds 2018 is Parijs-Tours geen sprinterskoers meer, maar een klassieker over de onverharde wegen tussen Parijs en Tours. De eerste 160 van de 212 kilometer waren vlak en zonder veel hindernissen, maar in die finale lagen negen onverharde stroken die bij elkaar goed waren voor 9,5 kilometer over gravel en grind, afgewisseld met enkele korte heuvels. In de laatste 20 kilometer liggen nog de onverharde strook van Peu Morier (1,6 km), de Côte de Vouvray, de strook van Rochecorbon (800 meter) en de Côte de Rochecorbon (500 meter lang).
Voor de favorieten was het uitkijken naar de sterke sprinters en klassiekercoureurs. Visma | Lease a Bike had met Matthew Brennan, Olav Kooij en Christophe Laporte twee kanshebbers in dienst, maar zij moesten zien af te rekenen met onder meer man-in-vorm Arnaud De Lie, Dorian Godon, Jonas Abrahamsen, Lukas Kubis, Mathis Vacek en de talentvolle Albert Withen Philipsen.
Laatste winnaars Paris - Tours Elite
Hartthijs de Vries en Kenny Molly in de aanval
Al vroeg reden vier renners weg en daar kwamen later nog twee renners bij aansluiten. Zo kregen we een kopgroep van zes, met daarbij Kenny Molly (Van Rysel Roubaix), Hartthijs de Vries (Unibet Tietema Rockets), Jonas Rutsch (Intermarché-Wanty), Jordan Labrosse (Decathon AG2R), Oliver Knight (Cofidis) en Johan Jacobs (Groupama-FDJ). De ploegen van Visma | Lease a Bike en Lotto controleerden de voorsprong en lieten die niet groter worden dan 2.30 minuut.
Knight moest de vluchtersgroep laten gaan en in het peloton brak de boel in stukken, nog voor de eerste onverharde stroken op de planning stonden. Die situatie werd snel rechtgezet, waardoor een compleet peloton aan de laatste 70 kilometer begon. De kopgroep van vijf reed daar toen nog anderhalve minuut voor.
De kopgroep met Hartthijs de Vries – foto: Fotopersburo Cor Vos
Pech voor Olav Kooij en Arnaud De Lie
Van een kletsnatte editie was dit jaar geen sprake, want het was zonnig en dus stoffig op de onverharde wegen. Het peloton was erg onrustig, maar wist op een kleine 50 kilometer voor de finish wel de vluchtersgroep met De Vries in te rekenen. De finale lag dus helemaal open. Voor Olav Kooij en Ben Turner was er pech, want zij kregen een lekke band toen er volop gekoerst werd en het peloton in stukken uiteen gevallen was.
Ook De Lie moest van fiets wisselen op ruim 30 kilometer, waardoor hij de slag miste toen Lidl-Trek flink op het gaspedaal trapte. Even later stonden ook Tobias Lund Andresen en Simon Dehairs met pech langs de kant. Paul Lapeira (Decathlon AG2R) en thuisrijder Thibaud Gruel (Groupama-FDJ) waren ondertussen weggereden uit het peloton. Even leken de verschillen klein te blijven, maar het viel stil in de achtergrond en dus pakte het Franse duo zomaar 40 seconden met nog 20 kilometer te gaan.
Spannende finale met bijzondere tactische keuzes
In volle finale kregen zij een sterke elitegroep achter zich aan, met daarin Christophe Laporte, Albert Withen Philipsen, Matteo Trentin en Stefan Bissegger. Zij wisten tot op 10 seconden van Lapeira en Gruel te komen, maar hadden alle moeite om dat gat te dichten. Bissegger reed namelijk niet mee, omdat zijn ploegmaat Lapeira vooraan reed. Het werd zo een kat-en-muisspel in de laatste vijf kilometer.
De elitegroep met Christophe Laporte, Albert Withen Philipsen en Matteo Trentin – foto: Fotopersburo Cor Vos
Wat Laporte, Trentin en Philipsen ook probeerden, ze kwamen niet veel dichterbij. Totdat vlak voor de vod Gruel en Lapeira hun kansen verspeelden door te pokeren. Op 700 meter van de finish werden ze gegrepen, waardoor een zestal ging sprinten om de overwinning. Bissegger ging aan voor Lapeira, maar in een sprint der stervende zwanen bleek ervaren rot Matteo Trentin over de snelste benen te beschikken, vlak voor Christophe Laporte en Albert Withen Philipsen.
Trentin boekte zo zijn derde zege ooit in Parijs-Tours. Hij is nu mederecordhouder aantal zeges in Paris-Tours met drie stuks, in navolging van Gustave Danneels, Guido Reybrouck, Erik Zabel en Paul Mayé.
Kijk hier de laatste kilometer van Parijs-Tours 2025 terug:
🏁 Une échappée reprise sous la flamme rouge et un sprint en petit comité pour la victoire à Tours ! 🏆
🎬 Revivez le dernier kilomètre de ce #ParisTours 2025 🍇🏁 A breakaway caught under the red kite and a small group sprint for the win in @villedetours! 🏆
🎬 Relive the… pic.twitter.com/vRHWy9CX5N— ParisTours (@ParisTours) October 12, 2025
EENDAG Parijs-Tours voor beloften werd eerder op de dag gewonnen door Maxime Decomble van de opleidingsploeg van Groupama-FDJ. Hij wist zijn ploeggenoot Reef Roberts voor te blijven, voor Patrick Frydkjaer van de beloftenploeg van Lidl-Trek.
EENDAG 
Een schande dat deze heerlijke koers geen WT-status heeft en dat de UCI het bijna jaarlijks een nog slechtere plaats op de kalender geeft. De schoonheid van de koers wordt bepaald door zijn koersverloop en zijn historie, twee aspecten waar het in het geval van Parijs-Tours wel snor zit.
Verder had bissegger beter een aanval gelanceerd bij de samensmelting. Zat toch al even in de wielen en een leadout in zo een klein groepje heeft toch weinig meerwaarde