Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel kritisch op gebrek aan solidariteit: “Zouden wij nooit doen”
Interview Met een solo vanaf de Oude Kwaremont heeft Mathieu van der Poel de E3 Saxo Classic voor de tweede keer op rij gewonnen. Ondanks zijn dominante zege was Van der Poel kritisch over het gebrek aan solidariteit in het peloton. Vroeg in de wedstrijd zat hij vast achter een grote valpartij. Er werd niet gewacht, maar gekoerst. Tijdens de persconferentie na afloop sprak hij zijn ongenoegen uit
Was het een overwinning op basis van boosheid? Je teamgenoten legden uit dat je niet tevreden was met wat er in het begin van de koers gebeurde.
“Ik vind het geen fair play om vol gas te gaan na een valpartij waarbij meer dan de helft van het peloton geblokkeerd is. Voor mij is dit iets wat wij als team nooit zouden doen. Maar ja, uiteindelijk denk ik dat we het vrij goed hebben opgelost.”
Gaf het je extra energie?
“Nee, ik was al behoorlijk gemotiveerd, ook omdat het team zo hard heeft gewerkt. Ik wil het natuurlijk afmaken met een overwinning. Zonder het team kan ik niet strijden voor de zege, dus ja, ik ben echt dankbaar voor het werk dat ze hebben gedaan.”
Is het iets dat jullie creëren door als ploeg zo dominant te zijn, dat ze zelfs oneerlijke tactieken gebruiken om van jullie af te komen?
“Ik weet het niet, misschien, maar ja. Ik ga er niet te veel woorden aan verspillen. Het laat gewoon het echte probleem in het wielrennen zien, naar mijn mening.”
Geen solidariteit tussen de renners?
“Nee.”
Laten we naar de Taaienberg gaan. Mads Pedersen lanceert als eerste zijn aanval. Had je verwacht dat de wedstrijd op dat moment bijna zeker beslist zou zijn?
“Niet echt, omdat ik gisteren ook al zei dat ik niet wilde aanvallen op de Taaienberg. Omdat ik dat de afgelopen jaren al een paar keer heb gedaan en de wedstrijd komt daarna altijd terug, dus ik wilde wat kalmer blijven. Ik zat in een goede positie, ik volgde Mads (Pedersen, red.) en toen Ganna ook terugkwam, denk ik dat we alle drie begrepen dat dit een goede kans was. De samenwerking was er ook meteen.
Dus ja, uiteindelijk werd de wedstrijd daar beslist. Het is ook nog best ver van de finish vanaf daar, dus we hadden elkaar nodig. Op de Oude Kwaremont maakte ik het verschil op Mads, maar ik had niet verwacht om daar al solo te gaan, omdat ik van vorig jaar wist dat het echt ver is om vanaf daar alleen te gaan, ook door de wind. Er was geen weg terug en uiteindelijk ben ik blij dat ik daar de laatste move kon maken.”
Ben je verrast dat Visma niet echt in beeld was?
“Er zijn vandaag zoveel dingen gebeurd dat ik niet weet wat er verkeerd is gegaan. INEOS Grenadiers heeft laten zien dat ze echt een sterk team zijn, ook in deze klassieke wedstrijden, net als Lidl-Trek. Maar ja, het is gewoon een hectische wedstrijd en als je een paar positie verliest, kun je het niet meer terugwinnen.”
Van der Poel reed weg op de Oude Kwaremont – foto: Cor Vos
Wat was je reactie toen je zag dat Tadej Parijs-Roubaix gaat rijden?
“Het is natuurlijk geen grote verrassing. Het was voor mij een verrassing dat hij vandaag niet reed. Dat hij zondag (Gent-Wevelgem, red.) ook schrapt kan ik wel wat beter begrijpen. Maar ja, hij zal zeker ook een tegenstander zijn in Parijs-Roubaix.”
Vind je het leuk dat hij een tegenstander zal zijn? Want ik denk dat iedereen genoot van jullie duel afgelopen zaterdag”
“Ja, ik ook. Ik denk dat het altijd makkelijker is als je met de beste renners rijdt, vooral met hem. Je weet dat hij altijd zal proberen iedereen eraf te rijden, dus als je het wiel kunt houden, ben je vrij dicht bij de overwinning. Maar natuurlijk is Roubaix misschien een beetje anders omdat hij niet de heuvels heeft om een verschil te maken. Maar ik denk dat we allemaal zagen in de Tour de France een paar jaar geleden toen er de Roubaix-etappe was, dat hij het heel goed deed.”
Milaan-San Remo leverde heel veel reacties op . Mensen noemden het de beste Milaan-San Remo. Was het de wedstrijd waarop je de meeste reacties kreeg?
“Ja, ik denk het wel. Toen we na de Cipressa met drie renners waren, realiseerde ik me dat het iets uitzonderlijks was. Het is een wedstrijd die ik ook veel op televisie heb gekeken en ook ik had dit nog nooit gezien. Dus je weet dat het een speciaal moment is, maar je bent ook gefocust op het winnen van de wedstrijd. Het wedstrijdverloop maakt het zeker een speciale overwinning.”
Je vader Adrie zegt dat je voorjaar al geslaagd is. Ben je het daar mee eens?
“Jawel, maar de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix zijn voor mij de allerbelangrijkste wedstrijden. En die koersen moeten nog komen. Maar je kunt wel stellen dat mijn voorjaar tot nu toe een groot succes is.
Van der Poel juicht in finishplaats Harelbeke – foto: Cor Vos
Maakt dat je meer ontspannen richting die wedstrijden?
“Ja, dat denk ik wel. Ja, het is niet zo dat ik anders niet ontspannen ben, maar het geeft zeker vertrouwen. Ik ben ook realistisch genoeg; elke wedstrijd begin je weer vanaf nul. Vandaag zie je ook weer dat we vroeg in de wedstrijd in een slechte positie zitten door die valpartij. In een koers kan zoveel gebeuren. Een lekke band of een verkeerde positie op een cruciaal moment en je wedstrijd is voorbij. Juist het positioneren is niet eenvoudig in deze wedstrijden.
Is het moeilijk om deze topvorm vier weken vast te houden?
“Ja, dat is het moeilijkste. Het probleem is dat de omstandigheden waarin we reden in Tirreno-Adriatico en ook Milaan-San Remo niet goed waren. Gewoon gezond blijven is de grootste uitdaging tegenwoordig.”
Je klinkt ook enigszins verkouden.
“Mijn neus zit een beetje verstopt. Bijna iedereen die Tirreno-Adriatico of Parijs-Nice heeft gereden heeft daar last van. In Milaan-San Remo was het ook slecht weer. Als je zo lang op de fiets zit in die omstandigheden is dat bijna niet te voorkomen. Voor mij een extra reden om het lichaam wat extra rust te geven. Gent-Wevelgem ga ik dus niet rijden.”
Blijf je in België of ga je naar Spanje?
“Ik weet het nog niet. Misschien ga ik naar Spanje. Ik moet nog beslissen.”
Ja de parcoursen kunnen echt veel en veel veiliger. Maar dit punt qua solidariteit onderling is 50% van het probleem, al da niet veroorzaakt door het tetteren van ploegleiders in de oortjes. Zo lang je dit niet oplost blijft het alleen wijzen naar elkaar.
Zie veel en veel te weinig zelfkritiek in het huidige wielrennen. Na de Panne hoorde je alleen maar van renners dat het zo nerveus was door het parcours. Maar zeggen dat ze als beesten tekeer gaan en leed van een ander niet schuwen hoor je ze nooit over.
Je doelt op Mathieu neem ik aan. Geen dee wat je met waterhoofd bedoeld.
maar spreek dan die Philipsen ook eens aan op zn gedrag.
Abdou was toch vooral kop in kas doorspurten, als een Dum Dum kogel
Maar goed, zo direct na de koers, moet het gebeurde eerst even inzinken.
We moeten nu ook niet elk woord op een weegschaal gaan leggen ter verdediging van Matje.
Juist goed dat Van der Poel deze figuren aanspreekt. Is wat Pogacar ook veel te weinig doet, om nog maar te zwijgen over Vingegard. Als dominante renners moet je ook een beetje je de patron zijn, in plaats van iedereen maar te vriend willen houden. Of je dat nu leuk vindt of niet. Het alternatief is chaos en anarchie.
Niet dat die actie in volle finale vergelijkbaar is met profiteren van een massale val een paar kilometer na de start...
En de val van Degenkolb was ook helemaal niet de schuld van Philipsen, maar een ongelukkige samenloop van een drie gelijktijdige acties: Philipsen die naar de zijkant stuurt, Van der Poel die aanvalt en Degenkolb die in de goot versnelt om de aanval van Van der Poel op te vangen.
“Nee.”
Thieu bedoelt dus "ja, inderdaad geen solidariteit"