Mathieu van der Poel kon deze lokroep niet weerstaan
Analyse Veni, Vidi, Vici. Hij kwam, zag en overwon. Als de grote favoriet voor de ritzege in Boulogne-sur-Mer nam Mathieu van der Poel de hele dag zijn verantwoordelijkheid. Durfde zelf de sprint aan te gaan en versloeg in een prachtige, maar oh zo loodzware sprint bergop de beste renner van deze generatie Tadej Pogacar. Veel mooier wordt het niet. Opnieuw levert de ritzege ‘MVDP’ ook de gele trui op. Prijzen die passen bij de status van superkampioen die hij al enkele jaren in het peloton heeft.
Drie jaar lang koerste Mathieu van der Poel moedeloos met meer tegenzin dan koersvreugde in de Tour de France. De kansen op een ritzege waren voor hem op twee à drie vingers tellen. Zijn kritiek op het uitgestippelde parcours zwol twaalf maanden geleden aan. Wat hadden de klassiekerspecialisten nog in de Ronde van Frankrijk te zoeken? Als je geen sprinter, klimmer of tijdrijder was, dan had je nauwelijks iets in de Franse ronde te zoeken.
Het protest bleek niet aan dovemans oren gericht. Tour-directeur Christian Prudhomme deed een lokroep naar het ‘petit phénomène’, zoals zijn opa Raymond Poulidor hem in 2014 al liefkozend noemde. In de eerste week van deze Ronde van Frankrijk zitten meer ‘klassiekers’ dan sprintersritten. Rit 2 naar Boulogne-sur-Mer, rit 4 naar Rouen, rit 6 naar Vire Normandie en rit 7 naar Mûr-de-Bretagne zijn uitgelezen kansen voor de kopman van Alpecin-Deceuninck. Natuurlijk beantwoordde hij deze paringsdans van de ASO. Hij werkte harder dan ooit om optimaal in Lille aan de start te staan.
Trainingsbeesten
Vader Adrie van der Poel vertelde het onlangs nog aan Hennie Kuiper. Adrie en Hennie waren begin jaren tachtig vier jaar lang ploegmaten bij Daf Trucks, Jacky Aernoudt en Kwantum Hallen. Vanuit het West-Brabantse land waren ze ook vaste trainingsmaten. Ze stonden in het peloton bekend als trainingsbeesten. Tochten van meer dan tweehonderd kilometer maakten ze regelmatig. Toch vertelde Adrie onlangs nog tegen Kuiper: “Hennie, als ik zie wat Mathieu er nu allemaal voor doen, dan hebben wij nooit hard getraind.”
De gretigheid om goed te zijn in deze Tour zagen we bij Mathieu al in het Criterium du Dauphiné. Hij bleek goed hersteld van zijn polsbreuk in de mountainbike worldcup Novo Mesto, waar hij opnieuw een inschattingsfout maakte. In de kleine Tour trok hij bijna iedere rit in de aanval, reed acht dagen in de groene trui en kleurde met zijn offensieve koerswijze de wedstrijd. Een laatste prikkel die hij nodig had om in de Tour goed te zijn.
De klassiekerspecialist die inmiddels acht Monumenten, een wereldtitel en o.a. Amstel Gold Race en Strade Bianche achter zijn naam heeft staan, kende tot de zesde juli van dit jaar in de Tour de France pas één vleugje magie. Vier jaar geleden was hij debutant en stond hij vooral aan de start om zijn een jaar eerder overleden grootvader Raymond Poulidor te eren.
‘Poupou’ was in zijn jaren de eeuwige nummer twee. De publiekslieveling van de Fransen, die ondanks acht podiumplekken in de Tour geen enkele dag de gele trui heeft gedragen. Vanwege zijn sponsorwerkzaamheden na zijn actieve loopbaan voor de hoofdsponsor van de gele LCL is hij echter alsnog voor eeuwig aan het geel verbonden. Zijn ‘petit-fils’ Mathieu wilde in 2021 het ‘maillot-jaune’ voor hem veroveren.

Foto: Cor Vos
Met twee ongekend knappe aanvallen wist hij toen op de tweede dag op spectaculaire wijze de rit naar Mûr-de-Bretagne te winnen. De gele trui was zijn fel gekoesterde beloning. De vinger naar de hemel, de tranen op het podium. Het kleine fenomeen was toen al een grootheid in de wielerwereld.
Nu drie jaar later siert de gele trui opnieuw zijn brede borstkas. Na een openingsweekeinde waarin zijn ploeg Alpecin-Deceuninck de Tour helemaal in handen nam. Met grote dank natuurlijk aan Mathieu van der Poel. Al verdient sportief manager Christoph Roodhooft ook alle credits hoe hij een uitdagende puzzel met de winnaars Mathieu van der Poel, Jasper Philipsen en Kaden Groves heeft gelegd.
In de eerste rit in Lille domineerde de Belgische ploeg in de eerste waaier en werd een onverslaanbare sprinttrein met (in deze volgorde) Van der Poel, Groves en Philipsen in stelling gebracht. Ritzege en geel voor Philipsen. Een dag later was het parcours in het Pas-de-Calais op het lijf van ‘MVDP’ geschreven. Ritzege en het geel wisselde van schouders binnen het collectief van de broers Roodhooft. Hun strategie om de ploeg samen te stellen rond sprinters en punchers werpt nu al jarenlang hun vruchten af. Al maakt een regisseur en hoofdrolspeler als Mathieu van der Poel het koersen en winnen (ook voor de anderen) een heel stuk makkelijker.
De wielersport en zeker de Tour de France zelf mag blij zijn met de lokroep die Christian Prudhomme heeft gedaan om Van der Poel weer gretig aan de start van de Tour te krijgen. Hier kon Prudhomme in de tekenkamer alleen maar van dromen. En dit is pas de eerste ‘heuvelklassieker’ van de vier die er deze week in het Tour-parcours zijn opgenomen. Had opa ‘Poupou’ deze gele hoogtijdagen van zijn kleinzoon nog maar eens kunnen meemaken…
Even een ergernisje buiten het wielrennen om ;-)
slagen zal om je in het verder verloop van de Tour nog meer
frustratie te bezorgen.
Tja, wanneer hij in iemands hoofd blijft rond dwarrelen,
kan het de nodige schade aanrichten....