Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel kleurt de koers, maar medevluchter Romeo zegeviert in Critérium du Dauphiné
Iván Romeo heeft een spectaculair verlopen derde etappe van het Critérium du Dauphiné op zijn naam geschreven. De Spanjaard maakte deel uit van een sterke kopgroep, koos in de finale op een slim moment het hazenpad en soleerde vervolgens naar de zege en de leiderstrui. Mathieu van der Poel was ook een van de hoofdrolspelers, maar moest genoegen nemen met de vijfde plaats.
In de derde etappe was een sprint ook niet uitgesloten, maar konden de puncheurs zeker hun hart ophalen. Na de start in Brioude ging het meteen omhoog over de Côte de Cornille (4,1 km à 4,8%) en Côte de la Barbate (5,8 km à 6,9%). In het middenrif stonden dan weer de Côte de Malataverne (5,4 km à 3,9%) en de Col du Tracol (2,9 km à 4,2%) op het menu.
Zo ging het naar de laatste klim van de dag: de korte maar wel pittige Côte du Château Jaune (1,2 km à 9,2%). Deze stevige pukkel lag op goed twintig kilometer van de aankomst in Charantonnay en zou een antwoord geven op de vraag: krijgen we wel of geen sprint na goed tweehonderd kilometer?
- Start:
- 12:00 ( Brioude)
- Finish:
- 16:57 ( Charantonnay)
Van der Poel maakt meteen koers, Milan past
Mathieu van der Poel was voor de start al op zijn hoede. “Het wordt wel moeilijk, want als er een sterke kopgroep wegrijdt, hebben zij vandaag ook nog een kans.” En dus besloot de leider in het puntenklassement er zelf maar de beuk in te gooien. Van der Poel probeerde tot twee keer toe weg te springen uit het peloton, maar zijn pogingen werden ook weer in de kiem gesmoord.
Van der Poel en Bardet in een geanimeerd gesprek – foto: Cor Vos
De Nederlander was zeker niet de enige renner in het offensief: in een spectaculaire openingsfase werd er slag om slinger gedemarreerd. Het peloton werd zo al een eerste keer stevig uitgedund. Voor veel renners – waaronder geletruidrager Jonathan Milan – ging het in de openingsfase al te snel. Zij moesten onherroepelijk overboord en konden zich opmaken voor een helse dag op de fiets. In het peloton werd er namelijk geen gas teruggenomen.
Boniseconden voor Pogacar en Evenepoel, MVDP mee in kopgroep
Het ging zo in een rotvaart naar de tussensprint in La Chaise-Dieu. Louis Barré kwam hier met voorsprong als eerste door, voor Tadej Pogacar en Remco Evenepoel, die naar de overige bonificatieseconden wisten te sprinten. De Sloveen streek zo twee extra seconden op, Evenepoel hield aan zijn sprint één seconde over. Na dit sprintintermezzo zagen twaalf renners hun kans schoon om de oversteek te maken naar de eenzame koploper Barré.
Van der Poel was opnieuw bij de pinken en wist samen met Axel Laurance, Michael Leonard (INEOS Grenadiers), Krists Neilands (Israel-Premier Tech), Florian Lipowitz (Red Bull-BORA-hansgrohe), Harold Tejada (XDS Astana), Julien Bernard (Lidl-Trek), Eddie Dunbar (Jayco AlUla), Anthony Turgis (TotalEnergies), Ivan Romeo (Movistar), Brieuc Rolland (Groupama-FDJ) en Andreas Leknessund (UNO-X Mobility) Barré in te rekenen.
Mathieu van der Poel was zeer bedrijvig – foto: Cor Vos
Deze sterke kopgroep van in totaal dertien renners reed al snel een voorsprong bijeen van twee minuten op het peloton, dat werd aangevoerd door de mannen van UAE Emirates XRG. De ploeg van Pogacar had wel vrede met deze situatie en zo keerde de rust – na zestig doldwaze kilometers – eindelijk weer terug. Dit gaf de geloste renners – waaronder Milan – de kans om weer aan te sluiten. Toch kreeg de omvangrijke kopgroep geen vrijgeleide richting de streep.
Verschil blijft beperkt
Onder aanvoering van UAE Emirates en Soudal Quick-Step werd het verschil binnen de perken gehouden. Dit had alles te maken met de aanwezigheid van klassementsrenners als Dunbar, Tejada en met name Lipowitz in de voorste groep. Dit was ook slecht nieuws voor Van der Poel. De Nederlander mocht zich met de gegeven voorsprong wel de virtuele leider noemen, maar had vooral zijn zinnen gezet op de dagzege.
Van der Poel spoorde zijn medevluchters dan ook aan om een tandje bij te steken en dat gebeurde ook: hierdoor bleef de situatie tussen de vluchters en het peloton stabiel. Bij het ingaan van de laatste veertig kilometer, bedroeg de voorsprong nog altijd ruim anderhalve minuut. De koplopers verweerden zich dus zeer kranig en begonnen zo toch met voorsprong aan de korte maar pittige Côte du Château Jaune, al zat het peloton niet ver.
De koplopers op de flanken van de Côte du Château Jaune – foto: Cor Vos
Kopgroep spat uiteen, geen spektakel in peloton
Dit was voor de betere klimmers in de groep het sein om hun duivels te ontbinden. Lipowitz, Bernard, Tejada en Leknessund kwamen met voorsprong over de top, maar het verschil met de eerste achtervolgers – met Van der Poel als drijvende kracht – was klein. De Nederlander wist in de afdaling eigenhandig de bres te dichten, maar de overige vluchters kwamen niet veel later ook weer aansluiten. En het peloton? Daar bleef het gehoopte spektakel uit.
Na de schifting op de Côte du Château Jaune kwamen nog tien renners in aanmerking voor de overwinning: Van der Poel, Tejada, Leknessund, Barré, Lipowitz, Romeo, Laurance, Bernard, Dunbar en Rolland. Maar wie zou er aan het langste eind trekken? De meeste ogen waren gericht op de man in de groene trui, maar Van der Poel moest dan wel alle aanvallen zien te counteren. Waar hij de eerste versnellingen nog wist te pareren, hield hij de benen stil bij een demarrage van Romeo.
Romeo kiest het juiste moment
Dit bleek een beslissend moment in de strijd om de ritzege, want de regerend wereldkampioen tijdrijden bij de beloften sloeg een gaatje en profiteerde daarna optimaal van het geloer tussen de achtervolgers. Romeo reed zo een vijftiental seconden weg en werd niet meer ingehaald. De 21-jarige Spanjaard sloeg zo een dubbelslag: hij boekte niet alleen zijn eerste zege in de WorldTour, maar neemt ook de leiderstrui over van Jonathan Milan.
Romeo op weg naar de zege – foto: Cor Vos
De sprint voor plek twee werd gewonnen door Tejada, voor Barré en Lipowitz, die in de finale nog waren weggereden uit de groep-Van der Poel. Die laatste rekende nog wel af met de andere medevluchters, maar dit was ‘slechts’ voor plek vijf.
RIT 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
AK 
en het is niet zo dat van der poel heel erg vaak op deze manier wordt aangepakt, bij de huidige generatie draait de rest vaak alsnog oliedom mee richting hun eigen slachtbank.
vandaag blijkbaar bij uitzondering eens niet
Redelijk onbekende namen? You cannot be serious?
Ik denk dat bij helemaal goed zit hoor bij Alpecin, maar dat neemt niet weg dat het ook nadelen heeft.
Al jaren pakken 2 renners daar 60% van hun punten (en de 2e vooral met dank aan de 1e), dat is gewoon geen stabiel opgebouwde ploeg. Als Mathieu ooit een rampjaar heeft, dan zitten ze netjes te knokken tegen Cofidis en Picnic.
MvdP was goed maar duidelijk nog in opbouw, had hem wellicht iets beter verwacht (en gehoopt) op dat laatste klimmetje. Denk dat vandaag vooral een hele goede trainingsdag voor hem was richting topvorm in de Tour - weet iemand of zijn plan nu is om na de Dauphine op hoogtestage te gaan (aangepaste planning na val bij mountainbiken)?
Mogelijk kan hij morgen voor de leiderstrui gaan. Hij verloor op een zelfde afstand in Romandie 4 seconden op Romeo en 44 op Evenepoel.
Helaas een te zwaar parcours voor hem om een goed klassement te rijden.
Ik neem aan dat je niet had verwacht dat die 9 man met 5 km te gaan ineens begonnen ronddraaien. Als je de koers leest wist je dat wie een gat zou slaan, de koers zou winnen, of er moest een enkeling of tweetal in de achtervolging gaan.