Mathieu van der Poel: “Heb nooit echt risico’s genomen”
Video Mathieu van der Poel heeft in het Tsjechische Tábor zijn zesde wereldtitel bij de elites gepakt. Het leek misschien zijn gemakkelijkste ooit, maar Van der Poel was toch blij als de race erop zat. “Dat er een last van mijn schouders valt, is veel gezegd. Maar ik ben wel blij. Het zou zonde zijn om na zo’n seizoen naast die wereldtitel te grijpen”, zei hij in het flashinterview.
“Ik ben redelijk kalm kunnen blijven. Dat lukt, omdat ik toch al heel wat heb meegemaakt. Dat was anders toen ik in Tábor aan de start van mijn eerste WK bij de elite stond. Uiteraard moet de cross nog altijd gereden worden. De topfavoriet wint niet altijd, zo hebben we in het verleden ook al gezien. Het is een parcours waar je veel kan voorhebben, dus ik was blij als ik aan de meet was.”
Van der Poel schuwde de risico’s bovendien. “Ik had goede benen en heb heel gecontroleerd gereden. Ik heb nooit echt risico’s genomen en geprobeerd alles heel te houden. Je zag op veel plaatsen dat er wat stenen naar boven werden gereden. Die passages heb ik rustig genomen en doorgereden waar het kon.”
Was dit nu de laatste cross van Van der Poel in heel lange tijd? “Dat ga ik niet alleen beslissen, maar we gaan het er over hebben. De cross is iets wat veel energie kost, alles wat erbij komt kijken. Mijn focus wordt meer en meer naar de weg gelegd en in de cross heb ik niet veel meer te winnen, behalve de wereldtitel en het plezier. Als blijkt dat ik nog beter kan worden door het veld te skippen, zal ik dat doen.”
Daar gaat het toch ook nog alleen maar om het record in De Ronde van Vlaanderen te pakken en kijken of je nog tegen een gunstig WK-parcours aanloopt? De records voor Roubaix en San Remo gaat nooit meer lukken, aangezien die op 5 staan en hij al 29 is. Jezelf gaan uithongeren in een wanhopige poging saaie flutwedstrijden als Luik en Lombardije te winnen lijkt me al helemaal kansloos, zeker aangezien hij door die rugoefeningen nu zwaarder en gespierder oogt dan voorheen.
Kan zich beter eens fundamenteel afvragen wat hij nog kan en wil bereiken. In het veldrijden kan hij onomstreden de grootste aller tijden worden, maar dringt de tijd wel. Dat idee van een paar winters overslaan en dan (als dertiger) terugkomen voor het record van De Vlaeminck lijkt me een illusie, dan is de echte explosiviteit verdwenen.
Moet hij niet eens een paar zomers full-time gaan mountainbiken om te voorkomen dat hij er spijt van krijgt daar nooit een wereldtitel gepakt te hebben?
Qua cross ligt er een geweldig record voor t grijpen inderdaad. Wat zouden de doelen op de weg zijn?
Ik denk:
1) Meer keren Vlaanderen en Roubaix winnen, een geweldig doel voor de komende jaren.
2) De OS op de weg dit jaar
3) De WK's de komende jaren, soms zal er een parkoers bij zitten wat hem ligt. Dit jaar is wat dubieus hoor ik, maar dat wisselt toch elk jaar.
4) Denk dat een paar mooie Tour etappes ook nog wel welkom zouden zijn.
Maar ben met je eens, en hij weet dat zelf ook zeer goed gezien zijn interview vandaag, dat mensen nog steeds praten over dat record van de Vlaeminck en hij is er bijna.
Maar het echt erin gooien was er nu niet wat hij soms durft doen. De tube zou eraf kunnen lopen, een steen en lek. Die teleurstelling voorkomt hij liever. Snap dat volledig maar zie nog liever dat opzoeken van de limiet, . . .zonder pech dan wel.