Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Marijn de Vries hekelt dubbele moraal na ‘bloedsaai’ WK voor mannen en ’topkoers’ bij vrouwen
Tadej Pogacar domineerde afgelopen zondag de wegrit tijdens het WK in Rwanda. Een formidabele solo, was de algemene teneur, maar volgens oud-renster en wieleranalist Marijn de Vries zouden de reacties heel anders zijn geweest als het WK voor vrouwen zo was verlopen. In de podcast Vlammen bekritiseert ze de ‘dubbele moraal’ van analisten.
“Stel je nou eens voor dat dit een vrouwenkoers was geweest. Dan zou dat als volgt geanalyseerd zijn: ‘Waarom laten die mannen dat nou allemaal gebeuren? Je weet dat Pogacar aankondigt: ik ga aanvallen op Mount Kigali. En ze doen allemaal niks. Ze laten zich gewoon als makke schapen naar de slachtbank rijden. Hij valt aan, doet precies wat hij altijd doet en dan rijdt hij enorm lang vooruit. Supersaaie koers.'”
De Vries gaat verder met haar parodie. “‘Wat zegt het eigenlijk over het mannenwielrennen, dat één er zo bovenuit steekt?'”, imiteert ze de analisten. “‘Dat kan je toch niet professioneel noemen? Het staat eigenlijk nog in de kinderschoenen, want als één renner zo veel sterker is dan de rest, wat doet de rest dan eigenlijk? Die trainen of eten blijkbaar niet goed.'”
Dit is ‘een beetje de dubbele moraal in hoe er geanalyseerd wordt’, aldus De Vries. “Dat gezegd hebbende, vond ik het een topkoers bij de vrouwen en ik vond de mannenkoers echt bloedsaai.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Pogacar bewees wat ie al een paar jaar doet als Mathieu en in mindere mate Pedersen en van Aert er niet bij zijn. Eenzijdige koers.
In plaats van te vergelijken en naar verschillen te zoeken, probeer ik gewoon te genieten van beide koersen. De opmars van het vrouwenwielrennen en het daardoor stijgende aanbod van wedstrijden is uiteindelijk mooi voor elke wielerliefhebber.
Ik zou vooral blij zijn dat het vrouwenwielrennen in de lift lijkt te zitten.
Vergeleken met Pogacar is niemand dat dus, allemaal niet profwaardig. 2nd is the first loser, ga maar thuis huilen allemaal. Inclusief MvdP die helemaal geen bultje + bocht uitvliegen of alleen klein pokkebultje nodig heeft om van een dikke 10K lichtere renner te kunnen winnen. Ook niet profwaardig.
Pogacar is van een andere planeet, daar is niks aan te doen en achter hem werd wel degelijk gekoerst. Ik vond het verre van saai, ook door het geacteerde drama van Evenepoel. Behalve een verwend mannetje is het ook een steengoede renner.
De vrouwenkoers vond ik ook mooi. Daar werd door de overige favorieten terecht naar PFP gekeken, die met 2 ploeggenoten in de achtervolgende groep zat en het vertikte het gat dicht te rijden. Vollering, Niewiadoma en LeCourt speelden het tactisch precies zoals het in de mannenkoers gedaan zou zijn. Het valt verkeerd uit, maar de bal bij Frankrijk leggen was een goed plan. Zeker voor Vollering, die Markus voorin had en door de afwezigheid van oortjes niet goed kon weten dat Markus nooit ging winnen.
Voor mij 2 verschillende koersen waar ik allebei van heb kunnen genieten.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het thema nogal hoog zit bij Marijn de Vries.
Is er vaak kritiek op de manier van koersen bij de dames? Ja dat wel. Je ziet toch wat vaker passiviteit bij de kopvrouwen, zeker als je het afzet tegen het geweld bij de mannen in dit decennium. Of dat er bij dezelfde Nederlandse toprensters die louter positief bejegend worden opeens heel veel kritiek is als ze met hun topformatie het niet voor elkaar krijgen voor elkaar te rijden. Maar dat zou je ook kunnen zien als dat dameswielrennen dus serieus bekeken en geanalyseerd wordt. Een vorm van respect.
Ook lijkt de benadering van veel vrouwen anders te zijn. Eigenlijk zie je bij bijna elke verrassende winnaar heel veel blijheid en gunnen bij de verliezers. Andere karakters, andere scenarios wellicht.
https://www.srf.ch/play/tv/einstein/video/frauen-sind-die-heldinnen-im-fussball---wissenschaftlich-belegt?urn=urn:srf:video:ab5bb8fa-f3ba-4c41-b945-55a6b7a7f195
Heb je er bij stilgestaan dat je dan het tempo moet rijden dat de 20e renner nog nét kan bijbenen? En leg dat tempo naast het tempo dat nodig is om die drie minuten dicht te rijden. Op het vlakke klopt je tactiek, maar niet in het heuvelachtige Rwanda.
Hangt er een beetje vanaf of Marijn dit serieus bedoelde of niet. Ik las het initieel als een kwinkslag of zoals WF het hier omschrijft een parodie. Een soort van humor maar met een kern van waarheid, en dan is het gebruik van overdrijvingen of zelfs het verdraaien van de feiten nu eenmaal geoorloofd om je punt te maken.
Maar jij gaat er om een of andere reden vanuit dat ze dit als een ernstige analyse bracht?
En op inhoud; voor het gemak en het verhaal heeft ze ook maar even genegeerd dat de boel, in tegenstelling tot alle andere WK’s, door grote landen vanaf ronde 1 in de fik is gestoken. Juist omdat er 2(!) grote favorieten waren en er iets anders geprobeerd werd.
Ben het met je eens dat constant de vergelijking maken de zaak niet helpt.
En ik denk eigenlijk dat dit nu juist het doel is van deze opmerking. Het voorhouden van deze spiegel helpt mogelijk om sommige mensen in te laten zien dat ze het vrouwenwielrennen niet elke keer moet beoordelen als het onderontwikkelde zusje van het mannenwielrennen.
Spijker op de kop van Panache. De Vries probeert dmv van een parodietje het professionalisme van het vrouwenfietsen op hetzelfde niveau te praten als dat bij de mannen. Ze weet heel goed dat het vrouwenfietsen dat niveau nog niet heeft. Dat hoeft nog geeneens onderbouwing. Ze gaat voorbij aan de realiteit. Dat de Canadese won is juist het voorbeeld van haar ongelijk. Pogacar won omdat hij de beste was in een loodzware afvalkoers. De Canadese won omdat de beste rensters niet koersten. Dat was pas saai en amateuristisch.
@ledouche: correct, maar datzelfde publiek gedraagt zich minstens even denigrerend richting mannelijke wielrenners vanop de luie sofa (domme renner, achterlijke ploegleider, naar ventje, moet dit, moet dat).
Ik denk inderdaad dat gelijk prijzengeld aan de mannen niet perse het vrouwenwielrennen helpt. Er kan beter geld worden gestoken in de breedte van de sport. Als bijvoorbeeld het minimumloon omhoog gaat dan wordt het voor meer dames realistisch en/of aantrekkelijk om de sport op profniveau te beoefenen. Dit zal dan weer ten goede komen aan het niveau van de sport. En investeren in de breedte van sport heeft verder niks met de mannen te maken.
En ook het verplicht uitzenden heeft volgens mij niks met de mannen te maken. Als we het tenminste over hetzelfde hebben.
Wat ik heb begrepen is er vanuit de UCI een verplichting voor Worldour-koersen dat ze moeten regelen dat hun wedstrijd uitgezonden kan worden. Op zich geen rare eis. Als je de sport wil laten groeien lijkt het mij een goed idee om te zorgen dat de belangrijkste wedstrijden ergens worden uitgezonden.
De koers die zij omschrijft is ongeveer hetgeen ik zag op afgelopen O.S. bij de vrouwen, of afgelopen TdF.
Ja, ze zullen inderdaad wel een eet-probleem hebben - daar mag je niet lacherig over doen, nietwaar?
Of menstruatie, is ook een heel belangrijk hot-topic dat media niet mag overslaan.
Kortom, de scheiding van sexe in sport is inderdaad niet zomaar.
Zelfs in denksport, zoals schaken, acht men dat blijkbaar noodzakelijk.
Toch; neem Demi's WK van vorig jaar versus Remco's afgelopen WK. Met daarna alle analyses.
Dan heb ik niet de illusie dat de dames iets tekort gedaan wordt - integendeel.
Wel dat de heren een overdosis aan aandacht en sterrenstatus gegeven wordt - maar dat staat los van de dames.
Put 100 red ants and 100 black ants in a jar, nothing will happen.
Shake the jar violently — and they’ll start to kill each other.
Red ants think the black are the enemy.
Black ants think the red are the enemy.
The real enemy ...is the one who shook the jar.
Controverse voor de likes, voor de cashback-clicks.
Of als B-analist jezelf "weer" relevant te maken - na een teleurstellende #metoo uitkomst.
Die vult ook altijd in wat jij denkt, in plaats van te horen wat je zegt.
De eerste was proberen Pogi te volgen of verslaan, daarna over naar de orde van de dag; dat was dus de tweede wedstrijd om plaats 2 en verder.
Veel mooier kun je het niet hebben
Ze maakt een vergelijking als kritische analist, dat is nu net waar ze voor wordt ingehuurd.
ik de olifant in de kamer benoemen en bevat deze uitspraak wellicht deels wel de
snoeiharde waarheid over de meeste van Pogacar's tegenstanders.
Van der Poel was de enige die in 2024 durfde bekennen dat hij zijn
trainingsintensiteit nog omhoog diende te halen, wou hij nog überhaupt kans
maken om in het voorjaar van 2025, Pogacar weerwerk te kunnen bieden.
Nu, Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix '25, waren het bewijs dat Mathieu
zich wél degelijk uitgedaagd had om zijn vormpeil nog hoger te krijgen alsook
hij sinds het WK 2023 ook moeite gedaan heeft om circa 4/5 kg gewicht te
verliezen en dit aan te houden.
Van andere renners hoorde je dat ze een buitenlandse ploegstage skipten
om kort bij hun gezin te kunnen vertoeven. Of renners die op hun trainingstage's
heel vaak hun gezin meesleurden om ook aan qualitytime te spenderen. Of na de TDF'25
niet meer als profrenner geleefd had en met maar liefst 5 extra kilo's, aan de Canadese
koersen deelnam en vooral in GP Montréal een beschamende afgang op de 1ste helling kende.