Marijn de Vries hekelt dubbele moraal na ‘bloedsaai’ WK voor mannen en ’topkoers’ bij vrouwen
Tadej Pogacar domineerde afgelopen zondag de wegrit tijdens het WK in Rwanda. Een formidabele solo, was de algemene teneur, maar volgens oud-renster en wieleranalist Marijn de Vries zou de teneur heel anders geweest zijn geweest als het WK voor vrouwen zo was verlopen. In de podcast Vlammen bekritiseert ze de ‘dubbele moraal’ van analisten.
“Stel je nou eens voor dat dit een vrouwenkoers was geweest. Dan zou dat als volgt geanalyseerd zijn: ‘Waarom laten die mannen dat nou allemaal gebeuren? Je weet dat Pogacar aankondigt: ik ga aanvallen op Mount Kigali. En ze doen allemaal niks. Ze laten zich gewoon als makke schapen naar de slachtbank rijden. Hij valt aan, doet precies wat hij altijd doet en dan rijdt hij enorm lang vooruit. Supersaaie koers.'”
De Vries gaat verder met haar parodie. “‘Wat zegt het eigenlijk over het mannenwielrennen, dat één er zo bovenuit steekt?'”, imiteert ze de analisten. “‘Dat kan je toch niet professioneel noemen? Het staat eigenlijk nog in de kinderschoenen, want als één renner zo veel sterker is dan de rest, wat doet de rest dan eigenlijk? Die trainen of eten blijkbaar niet goed.'”
Dit is ‘een beetje de dubbele moraal in hoe er geanalyseerd wordt’, aldus De Vries. “Dat gezegd hebbende, vond ik het een topkoers bij de vrouwen en ik vond de mannenkoers echt bloedsaai.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Pogacar bewees wat ie al een paar jaar doet als Mathieu en in mindere mate Pedersen en van Aert er niet bij zijn. Eenzijdige koers.
In plaats van te vergelijken en naar verschillen te zoeken, probeer ik gewoon te genieten van beide koersen. De opmars van het vrouwenwielrennen en het daardoor stijgende aanbod van wedstrijden is uiteindelijk mooi voor elke wielerliefhebber.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het thema nogal hoog zit bij Marijn de Vries.
Pogacar is van een andere planeet, daar is niks aan te doen en achter hem werd wel degelijk gekoerst. Ik vond het verre van saai, ook door het geacteerde drama van Evenepoel. Behalve een verwend mannetje is het ook een steengoede renner.
De vrouwenkoers vond ik ook mooi. Daar werd door de overige favorieten terecht naar PFP gekeken, die met 2 ploeggenoten in de achtervolgende groep zat en het vertikte het gat dicht te rijden. Vollering, Niewiadoma en LeCourt speelden het tactisch precies zoals het in de mannenkoers gedaan zou zijn. Het valt verkeerd uit, maar de bal bij Frankrijk leggen was een goed plan. Zeker voor Vollering, die Markus voorin had en door de afwezigheid van oortjes niet goed kon weten dat Markus nooit ging winnen.
Voor mij 2 verschillende koersen waar ik allebei van heb kunnen genieten.